«ΚΑΙ (ΕΥΤΥΧΩΣ) ΤΟ ΧΩΜΑ ΔΕΝ ΕΔΕΣΕ ΠΟΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΦΤΕΡΝΑ ΤΟΥΣ»...

του Στέλιου Παπαθεμελή* 

Tο πολιτικό μας προ­σωπικό είναι τρελα­μένο και απορροφημένο στα μνημονιακά προαπαιτούμενα. Δυστυχώς, και σε αυτό το πεδίο χωρίς ιδιαίτερη επίδο­ση. Την ίδια όμως ώρα στο γεωπολιτικό πεδίο συμβαίνουν σημεία και τέρατα περίπου ερήμην της Ελλάδος, πά­ντως δε χωρίς δραστική παρουσία της. 

Ύπουλα, σχεδόν ανεπαισθήτως, ο εν εκρήξει γερμανικός ηγεμονισμός εγκαινία­σε το 2014 τη λεγόμενη... «Διαδικασία Βερο­λίνου», εργαλείο κατασκευής ιδιόκτητης σφαίρας επιρροής στα Δυτικά Βαλκάνια. Εμάς μας απέκλεισαν και από την προηγού­μενη Α' Σύνοδο, όπου όμως συμμετείχαν άλλες... βαλκανικές χώρες (Ιταλία, Γαλλία, Αυστρία) και από την πρόσφατη Β' Σύνοδο της Βιέννης, όπου παρακάθισαν Σλοβενία και Κροατία - εξίσου... βαλκανικές! 

Το πράγμα θα ήταν ιλαρό, αν δεν ήταν καταχθόνιο και υπονομευτικό των εθνικών μας συμφερόντων. Οι προσανατολισμοί, οι προθέσεις και οι μεθοδεύσεις του νέου οργάνου που ξεκίνησε υποδεχόμενο το βορεινό προτεκτοράτο ως «Μακεδονία» αποτυπώνονται σε επίσημη έκθεση με τον ηχηρό τίτλο: «Αφαιρώντας τα εμπόδια από την ένταξη στην ΕΕ - Διμερείς διαφορές στα Δυτικά Βαλκάνια». Επισήμως, εννοείται ότι διανύουμε φάση απόλυτης απαγόρευσης πάσης διεύρυνσης. Αλλά εδώ μπαίνει από το παράθυρο «διαδικασία εκτός θεσμικού πλαισίου»! 

Αν όντως «έχουν γνώσιν οι φύλακες» των τεκταινομένων, οφείλουν στο ΥΠΕΞ να το δείξουν δυναμικά. 

Η ιστορική ρήση «υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο» τείνει εσχάτως να αντικατασταθεί από το «υπάρχουν εκτελεστές στο Βερολίνο», αφού κάθε τόσο μας σερβίρε­ται κι ένα καινούριο made in Germany ανθελληνικό προϊόν, με τελευταίο το απαίσιο «κοινές περιπολίες στο Αιγαίο» με τους Τούρκους! 

Δεν θα παραδώσουμε την κυριαρχία μας στον νεοσουλτάνο. Εκεί όμως οδηγεί η απόφαση της Κομισιόν, που προορίζει το τουρκικό Λιμενικό Σώμα να εκτελεί περι­πολίες, επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο και (δήθεν) αναχαίτιση δουλε­μπορικών σκαφών, αρμοδιότητες που με αποφάσεις ICAO και ΙΜΟ ανήκουν απο­κλειστικά στην Ελλάδα. Οι κοινές περιπο­λίες ισούνται με πονηρό τέχνασμα σε βά­ρος μας. Αν η Άγκυρα φυλάσσει τα σύνορά της και κλείσει τα περάσματα των δουλεμπόρων, το πρόβλημα δεν θα υφίσταται. Αλλά η Τουρκία και παράγει και συγκαλύ­πτει τους δουλεμπόρους. 

Το χρέος είναι, ασφαλώς, βρόχος στους πνεύμονές μας, αλλά η γεωπολιτική απει­λή είναι διαστάσεων εθνικού μηδενισμού. Επείγει αναθεώρηση της Συνθήκης Δου­βλίνο II και εφαρμογή της Συμφωνίας Επανεισδοχής ΕΕ - Τουρκίας. Είναι στις συνή­θειες της γείτονος να υπογράφει μεν, αλλά να μην τηρεί (σχεδόν) ποτέ τις συμφωνίες. Ελπίζουμε οι «κουτόφραγκοι» να αρνηθούν τελικά βίζα σε πάντα Τούρκο και να αποκρούσουν το μπόνους του 1 δις ευρώ στον «σουλτάνο» για συμφωνία που δεν θα τηρήσει. 

0ι εχθροί καραδοκούν 

Η Άγκυρα μετατρέπει σε διαπραγμα­τευτικό εφεύρημα κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης το ζήτημα των προσφύγων και λα­θρομεταναστών, αξιώνοντας πανάκριβα ευρω-ανταλλάγματα. Βαρύ ατόπημά μας το άνοιγμα των συνόρων προς πάντα αιτούμενο πραγματικό ή προσχηματικό άσυλο. Εγκυμονεί άμεσο κίνδυνο απώλειας εθνι­κού ελέγχου των θαλάσσιων συνόρων μας και κατρακύλας μας σε συνδιαχείριση - συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, καραμέλα προσφιλέστατη στους ξένους. 

Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλους πρόσφυ­γες. Η Τουρκία όμως μπορεί να δεχτεί. Έχει πολλαπλάσια ευχέρεια. Η Γερμανίδα καγκελάριος θυμήθηκε προ ημερών -για το συμφέρον της βέβαια- ότι Ελλάδα και Τουρκία είναι μέλη του ΝΑΤΟ. Πού 'ν'το, να' το, το... ΝΑΤΟ. Τι σόι συμμαχία είναι αυτή, που δεν προστατεύει ένα μέλος της (Ελλά­δα) από κατά συρροή και κατά σύστημα επιθέσεις άλλου μέλους της (Τουρκία); Δεν ντρέπονται οι μεγαλόσχημοι της Συμμαχίας; Πότε επιτέλους θα τροποποιήσουν το κακόφημο άρθρο 5 και θα επιβάλουν την αμοιβαία συνδρομή για οποθενδήποτε προερχομένη επίθεση; 

Στην Κύπρο, «τη θαλασσοφίλητη», ο Μουσταφά Ακιντζί είναι «τουρκότερος» του Ερντογάν. Κηδεμονεύστε τον δικό μας πριν να είναι πολύ αργά. Οι εχθροί καραδοκούν και όχι μόνον, προελαύνουν: ο υποθαλάσσιος υδραγωγός που εγκαι­νίασε ο Ερντογάν, μήκους 80 χιλιομέτρων και βάθους 250 μέτρων υπό τη θάλασσα, θα μεταφέρει από τη Μερσίνα στα Κατεχόμενα 75 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού ετησίως. Πρόκειται για άτυπη μεν, πλην «στρατηγική ένωση Τουρκίας - Κατεχομένων» (εκτενέστερα, βλ. Α. Λυκαύγης, Τα Νέα. 12/10/15). 

«Ήρθαν / ντυμένοι / φίλοι / αμέτρητες φο­ρές οι εχθροί μου / το παμπάλαιο χώμα πα­τώντας» (Οδυσσέας Ελύτης). Τους ξέρου­με... Ευελπιστούμε να ισχύσει και τώρα η βεβαιότητα του ποιητή: «Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους»! 

Με μια ευήθη, αυτοκτονική κίνηση, στρώσαμε χαλί στην Αλβανία να μπει στην Ευρώπη. Καλά να πάθουμε! Τώρα (και ανέ­καθεν) ο ευεργετηθείς πρώην ρακένδυτος και ήδη ζάπλουτος Έντι Ράμα (περιουσία 200 εκατ. ευρώ), στήνει με τον άλλο «φίλο» μας, τον Τζορτζ Σόρος, γεωτρύπανα δίπλα στα ελληνοαλβανικά σύνορα με δυνατότη­τα άντλησης ή, τουλάχιστον, αποδυνάμωσης των γειτνιαζόντων ελληνικών κοιτα­σμάτων. Θα αποτρέψουμε ή, επιτέλους, θα καταγγείλουμε το έγκλημα; 

Και χωρίς, ωστόσο, απάντηση... «Γη Ρω­μιοσύνη μην την κλαις, - εκεί που πάει να σκύψει / με το σουγιά στο κόκαλο, με το λουρί στο σβέρκο,/Να τη, πετιέται αποξαρ­χής κι αντρειεύει και θεριεύει / και καμακώ­νει το θεριό με το καμάκι του ήλιου» (Γιάν­νης Ρίτσος).

* Προέδρου Δημοκρατικής Αναγέννησης. 

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-23-29/10/2015)