Η αληθινή θέση του υπαξιωματικού στις ελληνικές Ε.Δ

Τι πρέπει να ληφθεί (πολύ) σοβαρά υπόψη και να θεσμοθετηθεί στην επομένη αναδιοργάνωση του γερασμένου πλέον Στρατεύματος, στο οποίο οι μόνοι που παραμένουν ακλόνητοι είναι οι βαθμοφόροι. 

Από τον

Ευθύμιο Π. Πέτρου 

Υπαξιωματικοί - στρατηγοί: Τι έννοια έχει αυτό στον Ελληνικό Στρατό του σήμερα; Μετά τον υπ. Εθνικής Αμύνης Π. Καμμένο, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης ήρθε να ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Το θέμα είναι η υπόσταση του υπαξιωματικού, ο οποίος ξεκινά μαζί με τον αξιωματικό και οι καριέρες τους εξελίσσονται παράλληλα. Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις εί­ναι από τις ελάχιστες στον κόσμο, στις οποίες θεσμικά όλοι οι απόφοιτοι των σχολών μόνιμων υπαξιωματικών σε κάποια στιγμή της σταδιοδρομίας τους γίνονται αξιωματικοί και εξελίσσονται έως τη μεσαία βαθμίδα της Ιεραρχίας. 

Όταν αυτό καθιερώθηκε, στις αρχές της δεκαετίας του 70 πολλοί αντέδρασαν. Στις τάξεις των ίδιων ...των υπαξιωματικών επεκράτησε η μουρμούρα: «Μας δίνουν βαθμούς για να μη μας δώσουν λεφτά!» Άλλοι υποστήριζαν ότι με την προαγωγή «τους χάνουμε από υπαξιωματικούς και δεν γίνονται ποτέ αξιωματικοί». Τα δεδομένα από τότε, όμως, έχουν αλλάξει. 

Ημι-επαγγελματίες 

Πλέον οι Ένοπλες Δυνάμεις μας είναι ημι-επαγγελματικές και με προσωπικό διαφόρων προελεύσεων. Επαγγελματίες Οπλίτες (ΕΠ.ΟΠ.), Εθελοντές Μακράς Θητείας (ΕΜΘ) και δίπλα τους οι στρατεύσιμοι, οι οποίοι στους εννέα μήνες που υπηρετούν δεν προ­λαβαίνουν να πάρουν καν μυρωδιά από το τι πραγματικά είναι Στρατός. 

Στον Στρατό αυτό, ο πάλαι ποτέ μόνιμος υπαξιωματικός έχει αναδειχθεί σε μεσαίο στέλεχος του Στρατεύματος. Αυτή είναι μια πραγματικότητα, την οποία πρέπει να λάβει υπόψη και θεσμοθετήσει η επομένη αναδιοργάνωση. Διότι πρωταρχικά αυτή η αναδιοργάνωση πρέπει να αναφέρεται στο προσωπικό και στη διαχείρισή του. 

Δυστυχώς, έχουμε έναν Στρατό γηρασμένο. Στον οποίο, όμως, οι μόνοι που είναι στη θέση τους είναι οι αξιωματι­κοί και υπαξιωματικοί. Αλλά είναι αναγκαίο να προβλέψει για όλους τα απαραίτητα σχολεία που θα τους προετοι­μάζουν για τα καθήκοντά τους. 

Κατά το αμερικανικό μοντέλο, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στους υπα-ξιωματικούς με εξετάσει να ανελιχθούν έως την ανωτάτη βαθμίδα, ο κύριος όγκος δεν ξεπερνά ποτέ το κατώφλι της κατηγορίας των αξιωματικών. Όμως η υπόστασή τους είναι δε­δομένη. «Τι θα μπορούσαν να κάνουν οι ναύαρχοι χωρίς τους υπολόγους;» Αυτή είναι μια φράση που εκφράζει ολόκληρη νοοτροπία στο ναυτικό των ΗΠΑ. Εκεί ανώτατος αρχιλοχίας των ενόπλων δυνάμεων (sergeant major of the armed forces) έχει την έδρα του στο Πεντάγωνο και διαθέτει γραφείο ανάλογο εκείνου του αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων. Αυτός είναι στην Αμερική ο στρατηγός των υπαξιωματικών. 

Λάθος η (πιστή) αντιγραφή 

Η αμερικανική λογική του στρατηγού των υπαξιωματικών εισήχθη πρόσφατα και στην Ελλάδα με τη θεσμοθέτηση του υπαξιωματικού Επιτελείου στο ΓΕΕΘΑ. Είναι ένα κα­λό πρώτο βήμα για έναν θεσμό που θα πρέπει να διαμορ­φωθεί μέσα από τις πραγματικές συνθήκες της Ελλάδος. Καλό είναι να παίρνουμε ιδέες από ξένους στρατούς, αλ­λά θα ήταν λάθος να αντιγράφουμε κατά γράμμα τα ορ­γανωτικά μοντέλα τους. Ιδιαιτέρως όταν πρόκειται για τον αμερικανικό στρατό που τόσο τα μεγέθη του όσο και η δο­μή του (στρατός εκστρατείας και όχι διασφαλίσεως εθνι­κών συνόρων) διαφέρουν σημαντικά από τον δικό μας. 

Καλόν θα ήταν να αναζητούνται μοντέλα και σε στρα­τούς ανάλογου μεγέθους και αποστολής, όπως για πα­ράδειγμα ο σουηδικός. Και κάτι τελευταίο: Στο άγαλμα- μνημείο για τον Έλληνα υπαξιωματικό εικονίζεται το τυφέ­κιο Μ-16, το οποίο χρησιμοποιείται από κάποιες κατηγορί­ες Ειδικών Δυνάμεων. Το βασικό τυφέκιο του Ελληνικού Στρατού είναι το επιτυχημένο G3. Αυτό κρατά η μεγάλη πλειονότητα των υπαξιωματικών μας... 

(ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-04/10/2015)