Βασικό μισθολογικό ένστικτο

• Τελικά μάθαμε ποιοι καταχρέωσαν την Ελλάδα: οι χαμηλόμισθοι. Αλλά υπάρχει αντίμετρο για δαύτους. Να γίνουν άμεσα υψηλόμισθοι!

Ο σχιζοφρενής πατριώτης (της συγκυβέρνησης) με το πριόνι δεν κωλώνει. Βάζει μπρος το μοτεράκι κι αρχίσει να λεπιδιάζει μισθούς, συ­ντάξεις, σχολεία, νοσοκομεία και άλ­λα που φαντάζουν αχρείαστα στην τρόικα. Γιατί το κάνει; Αυτό ξέρει. Αυτό του αρέσει. Αυτό έμαθε. Αν του άρεσε να παίζει... ακορντεόν στην Ερ­μού έχοντας μπροστά του ένα άδειο ποτηράκι, θα του ρίχναμε κέρματα. Τώρα που παίζει σαν φυσαρμόνικα τις ζωές μας, του τα σπρώχνουμε εμείς. 

Όχι κέρματα. Χοντρά και κολλαριστά πενηντάευρα. Βρήκε, που λέ­τε, ο καραμπουζουκλής τροϊκάνος και από κοντά ο σεμι-ντερβίσης της συγκυβέρνησης ποιος φταίει που η Ελλάς δεν είναι «ανταγωνιστική». Ευτυχώς δεν το κράτησαν μυστικό, για την πάρτη τους, αλλά το είπανε και σ' εμάς. Ο αλητήριος που παίρνει τον κατώτατο μισθό φταίει! Ο ντελιβεράς που κάνει κανόε καγιάκ για να σου φέρει τα σουβλάκια είναι υπεύθυνος για την κατάντια μας. Ο σεκιουριτάς που υποδύεται τη στήλη άλατος έξω από τις επιχειρήσεις έβα­λε φρένο στην ανάπτυξη που ήταν έτοιμοι να μας προσφέρουν στο πιά­το ό Τσουκάτος, ο Μαντέλης, ο Πανταγιάς, ο Σημίτης και ο Άκης Τσοχατζόπουλος. 

Η λύση 

Υπάρχει λύση και για τον κατώτα­το μισθό, χωρίς να προκαλείται ύφε­ση στην αγορά από τις περικοπές. Εν μια νυκτί να μετατάξουν τους χαμηλόμισθους σε άλλη κλίμακα. Π.χ. αυ­τή των υπουργών και των βουλευτών. Μια που άπαντες οι εθνοπατέρες δη­λώνουν ότι είναι έτοιμοι να γίνουν φέ­τες για την πατρίδα (στην πατρίδα πε­ριλαμβάνονται και οι άνθρωποι), ευ­κόλως συνάγεται το συμπέρασμα ότι θα δεχτούν με χαρά τις «αιματηρές θυσίες» που αποφασίζουν για τους άλλους. 

Επίσης, είναι άδικο να μειώνεται μισθός υπαλλήλου κερδοφόρας επι­χείρησης (υπάρχουν ακόμα!). Το λο­γικό είναι να μειωθούν στις εξόχως προβληματικές. Οι δύο... προβλημα­τικότερες μπίζνες στην Ελλάδα είναι η κυβέρνηση και η Βουλή. Άρα, μάλ­λον αποτελεί εξαιρετική ιδέα να φτά­σει ο μισθός του βουλευτή και του υπουργού στα 480 ευρώ και το μηνιάτικο του πρωτοδιοριζόμενου βιομη­χανικού εργάτη, του δασκάλου, του οικοδόμου στα 10.000 ευρώ. Οι πολι­τικοί δεν θα μασήσουν. Είναι ιδεολό­γοι και δεν αγωνίζονται για το χρήμα όπως οι καθαρίστριες, οι εμποροϋπάλ­ληλοι και άλλοι εγωιστές, που κυνηγά­νε τα φράγκα με το τουφέκι. Πού θα βρεθούν τα λεφτά για τους υψηλόμι­σθους; Υπάρχουν, αλλά βρίσκονται σε λάθος τσέπες. 

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΙΑΚΟΣ

(ΕΦ.ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-08/2/2012)