«ΘΑΡΣΕΙΝ ΧΡΗ».Έξοδος από το αδιέξοδο με εθνικούς όρους

«Δεν είναι κρίμα να γονατίσεις, κρίμα είναι να μην ξανασηκωθείς και να προχωρήσεις». Γονατίσαμε από τα λάθη μας όχι μόνο οικονομικά, αλλά και πολιτικά, ηθικά, πνευματικά και πολιτιστικά. Κι άλλες φο­ρές, όμως, το Έθνος μας γονάτισε, αλλά πάντα είχε τις...
δυνάμεις να σηκωθεί και να προχωρήσει. Και τώρα πρέπει -και μπορούμε- να ξανασηκωθούμε. 

Χρειάζεται πίστη. Πίστη στον θεό, πί­στη στην πατρίδα πίστη στις δυνάμεις μας. Χρειάζεται, όμως, και αποφασιστικότητα, πείσμα, θυσίες και σοφία. 

Πρώτα πρέπει να δούμε τα λάθη μας που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση. Να τα παραδεχτούμε να διδαχτούμε να μην τα επαναλάβουμε. Πρέπει να αλλάξουμε, να γεννάμε, να παράγουμε, να γίνουμε καλύτεροι. Να επιλέξουμε τη νέα ηγεσία της χώρας με μόνο γνώμονα το εθνικό συμφέρον, τους καλύτερους για την πα­τρίδα. Να διορθώσουμε τα του οίκου μας. Νέα κρατική οργάνωση, αποτελεσματική, με περιορισμό δαπανών, που να συμβάλει στην ανάπτυξη, να καταπολεμήσει την αναξιοκρατία και τη διαφθορά, που να βοηθά, αντί να διώχνει, τα καλύτερα παιδιά της. 

Μια διακυβέρνηση που, επιτέλους θα στείλει στη φυλακή όσους έκλεψαν την πατρίδα, θα επαναφέρει το αίσθημα ευθύνης, εμπιστοσύνης αξιοκρατίας και δικαιοσύνης σε όλους τους πολίτες. Όλα τα ανωτέρω είναι εύκολα στη θεωρία δύσκολα όμως, στην πράξη. Και το χειρότερο, χρειάζονται χρόνο. Και χρόνο δεν έχου­με. Πρέπει, λοιπόν, άμεσα να αποφασίσουμε δυο κρίσιμα αποφα­σιστικά βήματα, που θα ανατρέψουν τη σημερινή παρακμιακή αυτοκαταστροφική κατάσταση, να κόψουμε τα δεσμά του Μνημο­νίου, του σημερινού μας γόρδιου δεσμού. 

Πρέπει, λοιπόν, τώρα, πρώτον, να κηρύξουμε την ΑΟΖ μας και να εκμεταλλευτούμε τα πλούσια ενεργειακά αποθέματα και, δεύτερον, να θέσουμε επίσημα και να απαιτήσουμε τις οφειλόμενες γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις. 

Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη 

Αυτή είναι η ελληνική ΑΟΖ (βλ. χάρτη)

 σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας που ψηφίστηκε στο Montego Bay, στις 10 Δεκεμβρίου του 1982 και οριστικοποιήθηκε με τις πράξεις του ΟΗΕ το Μάρτιο του 1986 και τον Ιούλιο του 1993. Την εν λόγω συνθήκη την κυρώ­σαμε το 1995 και, βέβαια σύμφωνα και με το Σύνταγμα μας υποχρεούμεθα να την εφαρμόσουμε. Κι απορεί κανείς. Γιατί δεν κηρύ­ξαμε την ΑΟΖ μας τόσα χρόνια, Γιατί αυτή η συστηματική ύποπτη σιωπή; Εγκληματική αμέλεια ή «φοβικό σύνδρομο»; 

Φτάνει πια με αυτό το «φοβικό σύνδρομο». Φοβόμαστε τους Τούρκους τους Αμερικανούς τους Γερμανούς ακόμα και τους Σκοπιανούς... Φτάνει πια! 

Δεν φοβήθηκε η ματωμένη Κύπρος που κήρυξε και οριοθέτησε την κυπριακή ΑΟΖ, με την Τουρκία πάνοπλη στο νησί. Δεν φοβή­θηκε ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Οι δικοί μας γιατί φοβούνται εδώ και είκοσι πέντε χρονιά; 

Τώρα. όμως διαφαίνονται επιτέλους τα πρώτα ελπιδοφόρα ση­μάδια. Οι αγώνες του καθηγητή Καρυώτη και αρκετών άλλων αρ­χίζουν να αποδίδουν. Ο Αντώνης Σαμαράς διεκήρυξε την ελληνική ΑΟΖ ως πρώτη προτεραιότητα και σύντομα ξεκινούν συνομιλίες με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση της ελληνοαιγυπτιακής ΑΟΖ. 

Το 1912 ο Βενιζέλος διπλασίασε την Ελλάδα. Το 2012 μπορούμε να τη διπλασιάσουμε και πάλι. Και πέραν της τεράστιας γεωπολι­τικής αναβάθμισης της χωράς μας να αρχίσουμε άμεσα την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου όλης της ΑΟΖ μας. 

Το Ισραήλ και η Κύπρος άνοιξαν το δρόμο. Εμείς πρέπει να μην χάσουμε στιγμή πλέον. 

Οι σημερινές εκτιμήσεις της αξίας των κοιτασμάτων υπερβαίνουν τα 3 τρις ευρώ και, όπως απεδείχθη με τις αντίστοιχες γεωτρήσεις σε Ισραήλ και Κύπρο, η πραγματικότητα υπερβαίνει τις εκτιμήσεις. 

Λοιπόν, άμεσα ΑΟΖ -άμεσα προκήρυξη διαγωνισμών στα δέκα πρώτα οικόπεδα όχι μόνο στο Ιόνιο, αλλά και στο Αιγαίο, ανατολικά της Θάσου, νότια της Κρήτης, νότια του Καστελόριζου. 

Προτείνω την παραχώρηση όλων των δικαιωμάτων εξόρυξης και εκμετάλλευσης στην «Ελληνική Εταιρεία Υδρογονανθράκων», την εκτίμηση της αξίας των κοιτασμάτων από διεθνείς οίκους και την προσφορά του 20% των μέτοχων της εταιρείας στους απανταχού Έλληνες. Με εκτίμηση σημερινής αξίας 1 τρις ευρώ, λοιπόν, και προσφορά του 20% των μετοχών στη μισή αξία μπορεί να συγκεντρωθούν 100 δις ευρώ. Κι αν μείνουν αδιάθετες μετοχές, αυτές μπορεί να διατεθούν στο παγκόσμιο επενδυτικό κοινό. Με σφιχτό χρονοδιάγραμμα, η διαδικασία μπορεί να ολοκληρωθεί μέσα σε ένα χρόνο. 

Έπειτα από τέσσερα χρόνια, όταν θα έχουν προχωρήσει οι έρευνες, όταν το ελληνικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο θα ρέουν στην Ευρώπη αποτρέποντας την ενεργειακή της ασφυξία, τότε μπορεί να γίνει επανε­κτίμηση της αξίας της εταιρείας και έκδοση νέων μετοχών και πάλι με παρόμοια διαδικασία. 

Και, βέβαια πρέπει να θέσουμε με παρρησία στην Ευρωπαϊκή Ένωση ότι η ελληνική ΑΟΖ είναι και ευρωπαϊκή ΑΟΖ, ότι όταν τα παγκόσμια απο­θέματα φυσικού αερίου και το πετρέ­λαιο θα λιγοστεύουν, άρα οι τιμές θα ανεβαίνουν, η Ευρώπη θα έχει τη δική της ενέργεια που δεν θα εξαρτάται από ένα «επεισόδιο» στα Στενά του Ορμούζ ή στο Σουέζ ούτε από δια­μάχες Ρωσίας Ουκρανίας ούτε από τους εκβιασμούς της Τουρκίας 

Και, βέβαια, πρέπει να υποστηρίξουν και να χρηματοδοτήσουν τα ενεργειακά έργα υγροποίησης και αγωγού φυσικού αερίου Ισραήλ - Κύπρου - Κρήτης Ηπείρου Ιταλίας και να μην επιτρέψουν πειρατικές ενέργειες οιουδήποτε, αντίθετες με τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και της Ίδιας της Ένωσης. 

Γερμανικές επανορθώσεις 

Οι Γερμανοί δεν πρέπει να ξεχνούν τα εγκλήματα που διέπραξαν στην πατρίδα μας κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μας ερείπωσαν και μας λεηλάτησαν. Τριακόσιες χιλιάδες Έλληνες πέθαναν από την πείνα. Έκαψαν χίλια εφτακόσια χωριά, δολοφόνησαν χιλιάδες Έλληνες. Το Δίστομο δεν ξεχνιέται, όποια απόφαση κι αν βγάλει η Χάγη. 

Μας χρωστούν, λοιπόν, δεν τους χρωστούμε. Και μας χρωστούν τις πολεμικές επανορθώσεις, αλλά και το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο! 

Η Ιταλία και η Βουλγαρία πλήρωσαν - πρέπει να πληρώσει και η Γερμανία. Το 1990 η Γερμανία ενοποιήθηκε, άρα και η τελευταία δικαιολογία εξέλιπε. Να τηρήσουν και το λόγο που έδωσε ο κα­γκελάριος τους Έρχαρντ το 64. Τα κράτη έχουν συνεχεία και οι υποχρεώσεις πρέπει να τηρούνται εκατέρωθεν. Ο Χίτλερ το παραδέχτηκε, πλήρωσε, μάλιστα δυο δόσεις, πως μπορεί η Μέρκελ να το αρνείται. 

Τι μας οφείλουν, λοιπόν, τώρα οι Γερμανοί; 

Με μέσο τόκο 6% από το 44 μέχρι τώρα μας οφείλουν 165 δις δολάρια από το κατοχικό δάνειο και 335 από τις πολεμικές επα­νορθώσεις ήτοι 500 δις δολάρια Κατ' άλλους υπολογισμούς -του Γάλλου οικονομολόγου Delpla-, το ποσό ανέρχεται σε 574 δις δολάρια, ήτοι περί τα 440 δις ευρώ. 

Είναι επιτέλους καιρός το θέμα να τεθεί επίσημα από την Ελλάδα στη Γερμανία και να οριστικοποιηθεί ο τρόπος αποπληρωμής Επίσημα υπεύθυνα. ανυποχώρητα, χωρίς «φοβικό σύνδρομο». 

Και να δώσουμε και μια συμβουλή στη Μέρκελ, στον Σόιμπλε και σι όσους μας ειρωνεύονται, μας υποτιμούν και μας εξευτελίζουν: «Δυο φορές τον περασμένο αιώνα αιματοκυλήσατε την Ευρώπη, οδηγήσατε τη χώρα σας σε ολική καταστρο­φή. Πάρτε το μάθημα της Ιστορίας. Μην επαναλάβετε το ίδιο λάθος τρίτη φορά». Τα 100 δις ευρώ από τη μετοχο­ποίηση του 20% των πόρων της ελληνικής ΑΟΖ συν την τμηματική καταβολή από τις πολεμικές επα­νορθώσεις της Γερμανίας δεν θα αλλάξουν μόνο τη σημερινή οικονομική αθλιότητα στην Ελλάδα. Θα αποτελέσουν το απαραίτητο οικονομικό εφαλτήριο για να αποκτήσουμε την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια μας. 

Θα μας βοηθήσουν σοφότε­ροι πια- να προχωρήσουμε, να γεν­νάμε, να δημιουργούμε, να παρά­γουμε πολιτισμό ότι κάναμε εδώ και τρεις χιλιάδες χρονιά! Εμπρός λοιπόν. «Θαρσείν χρη»! 

«Θαρσείν χρη ταχ' αύριον έσετ' άμεινον»

(Χρειάζεται θάρρος αύριο όλα θα είναι καλύτερα)  

ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΕΜΦΙΕΤΖΟΓΛΟΥ 

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ, 08-15/3/2012)