Το παράπονο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη

• «Εμείς δεν κιοτέψαμε μπροστά στον εχθρό κι ας μην ξέραμε γράμματα. Εσείς που τα μάθατε, ξέρετε μόνο να υπογράφετε». 

ΕΙΔΑ χθες το βράδυ στον ύπνο μου τον Κολοκο­τρώνη. Είχε βγάλει την περικεφαλαία του αγγλι­κού στρατού, καθόταν σε ένα παγκάκι στην πλα­τεία που έχει το όνομά του και μονολογούσε. Κάθισα δίπλα του και πρόσφερα τσιγάρο. Το άναψε, τράβηξε μια βαθιά ρουφηξιά, κοίταξε προς τον έναστρο ουρανό και είπε:...
«Είναι αλήθεια ότι οι Έλληνες πήγαν στην Τουρκία και παζαρεύουνε με τους Τουρκαλάδες ελληνικά νησιά και επιχειρήσεις;» Του απάντησα κα­ταφατικά κι άρχισε να ξύνει το λευ­κό του κεφάλι. «Για στάσου, βρε παι­δί μου. Εμείς κάναμε τέτοιον αγώνα, εσείς αύριο γιορτάζετε την επέτειο της δικής μας Επανάστασης και ταυ­τόχρονα κάποιοι Έλληνες πουλάνε στους Τούρκους τη γη που εμείς απε­λευθερώσαμε;» Προσπάθησα να του εξηγήσω την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα και ταυτόχρονα να αποδώσω με απλά λόγια τον όρο πα­γκοσμιοποίηση. 

Του είπα ότι και η δική μάς Εθνική Τράπεζα αγό­ρασε μια τουρκική κι έβγαλε λεφτά πολλά, του εί­πα ότι υπάρχουν σήμερα Έλληνες που -ψάχνουν δουλειά στην Κωνσταντινούπολη, του είπα ότι η Τουρκία είναι πολύ μεγάλη αγορά την οποία οι Ευ­ρωπαίοι υπολογίζουν περισσότερο απ' ό,τι τη δική μας. Ο Γέρος του Μοριά με εξέπληξε, καθώς ήταν ενημερωμένος για όλα. Φαίνεται ότι εκεί που βρί­σκεται, έξω από την Παλαιά Βουλή, ακούει, βλέπει και μαθαίνει πολλά. 

«Για στάσου, βρε παιδί μου. Η Τουρκία δεν εί­ναι αυτή που κατέχει με τα όπλα τη μισή Κύπρο; Η Τουρκία δεν είναι αυτή που αμφισβητεί τα δικαιώματά μας στο Αιγαίο; 

Η Τουρκία δεν είναι αυτή που προκαλεί συνεχώς με τις πτήσεις των αεροσκαφών της πάνω από τα ελληνικά νησιά;» Τι να του απαντήσεις; «Ναι, έτσι είναι αλλά τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια προ­σπάθεια προσέγγισης των δύο πλευ­ρών» είπα. 

«Εννοείς τα ζεϊμπέκικα του Γιώρ­γου με τον μακαρίτη Τούρκο υπουρ­γό και τις βλακείες που έλεγαν για μένα κάποιοι που προσπάθησαν να "ξαναγράψουν" την Ιστορία της Επανάστασής μας;» Αποφάσισα να μην απαντήσω και ρώτησα: «Εσείς αν ζούσατε σήμερα στην Ελλάδα τι θα κάνατε; Τι θα είχατε να προτείνε­τε;» Με κοίταξε και αναστέναξε. 

«Αχ, πατριώτη. Αν ζούσαμε εμείς η Ελλάδα δεν θα ήταν ποτέ σε αυτό το χάλι. Εμείς πήραμε οθωμανική επαρχία και φτιά­ξαμε ελληνικό κράτος. Οι σημερινοί κάνετε το αντί­θετο. Εμείς δεν κιοτέψαμε μπροστά στον εχθρό κι ας μην ξέραμε γράμματα. Εσείς που τα μάθατε, ξέρετε μόνο να υπογράφετε. Ξυπνήστε και αντι­σταθείτε. Γιατί όπως έλεγα τότε, μόνον ο Θεός δεν παίρνει πίσω την υπογραφή του. Μόνον ο Θεός!» είπε και γύρισε στο άλογό του.

Η Ακίς