ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ''ΝΕΑ ΙΜΙΑ'' ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

• ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ ΦΡΑΓΚΟΣ: ΠΡΩΗΝ Α/ΓΕΣ, ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΜΥΝΑΣ.

• «Σύμφωνα με ισραηλινή μελέτη, σε περίπτωση ελληνοτουρκικού πολέμου η Πολεμική μας Αεροπορία θα είχε καταστρέψει την τουρκική εντός 48 ωρών». 

Σε συνέντευξή του στο ρωσικό μέσο ενημέρωσης RGRU, ο πρώην αρχηγός ΓΕΣ και πρώην υπουργός Άμυνας, στρατηγός Φραγκούλης Φράγκος, μιλά για τις τουρκικές παραβιάσεις στο Αι­γαίο, την αμφισβήτηση των ελληνικών κυ­ριαρχικών δικαιωμάτων αλλά και για την προκλητικότητα της Άγκυρας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, χωρίς μάλιστα, να αποκλείει την επανάληψη ενός θερμού επεισοδίου τύπου Ιμίων στο Αιγαίο. Ταυτό­χρονα, ωστόσο, τονίζει ότι οι ελληνικές Ένο­πλες Δυνάμεις είναι έτοιμες να καταρρίψουν τουρκικά μαχητικά αν απαιτηθεί....

Κάθε χρόνο ο αριθμός των παραβιά­σεων των οπλισμένων τουρκικών μαχητικών ανέρχεται σε χιλιάδες, ενώ συχνά τουρκικά πλοία πλέουν κοντά όχι μόνο στα ελληνικά νησιά στο Αι­γαίο, αλλά και στην ηπειρωτική χώρα. Γιατί η Τουρκία συμπεριφέρεται τόσο προκλητικά απέναντι στην Ελλάδα; 

Στρατηγικός στόχος των Τούρκων είναι η αλλαγή των συνόρων στο Αιγαίο. Στην τε­λευταία της μυστική συνεδρίαση, που έγινε στις 28 Ιανουαρίου του 1920, η οθωμανική Βουλή των Αντιπροσώπων έκανε δεκτό ένα κείμενο έξι άρθρων, το οποίο έμεινε γνωστό στην ιστορία ως «Εθνικός Όρκος» (Misak-i Millΐ). Εκεί γινόταν αναφορά στον «εθνικοαπελευθερωτικό» πόλεμο. Ανάμεσα στις πε­ριοχές που υπήρχαν προς «απελευθέρωση» και υπαγωγή τους στον εθνικό κορμό της Τουρκίας ήταν όλη η Βόρεια Ελλάδα μέχρι τη Θεσσαλονίκη, η Κύπρος και το Αιγαίο, το οποίο αφενός έπρεπε να «ξαναμοιραστεί» και αφετέρου να μετατραπεί σε «ανοικτή θάλασσα». Στην πραγματικότητα, αυτό που επιθυμεί η Τουρκία είναι η ανασύσταση της «Οθωμανικής Αυτοκρατορίας». Αυτή είναι η κύρια αιτία για τη διαρκή αστάθεια και προκλητικότητα που βιώνουμε στο Αιγαίο. 

Τυπικά, τα τουρκικά πολεμικά πλοία χρησιμοποιούν τα διεθνή ύδατα, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι συμπεριφέρονται άκρως επιθετικά, προκαλώντας συνεχώς το Πολεμικό Ναυτικό, ενώ τα τουρκικά αεροσκάφη παραβιάζουν συνεχώς τον εναέριο χώρο μας. Όλα αυτά στοχεύουν στη δημιουργία μιας γκρίζας ζώνης, με την Άγκυρα να κάνει ξεκάθαρο ότι δεν αναγνωρίζει τα ισχύοντα θαλάσσια σύνορα στην Ανατολική Μεσόγειο. Άλλωστε, αρνείται να υπογράψει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. 

Το 1996 μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας παραλίγο να ξεσπάσει γενική πολεμική σύρραξη. Πολλοί στην Ελλάδα πιστεύουν ότι η Τουρκία κατέρριψε ένα ελληνικό ελικόπτερο κοντά στα Ίμια, ενώ η επίσημη εκδοχή είναι ότι κατέπεσε από μηχανική βλάβη, με αποτέλεσμα τον θάνατο τριών ανθρώπων. Είναι έτσι; 

Κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς έγινε εκεί­νη τη νύχτα. Από την έρευνα όμως που διεξήχθη από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας δεν βρήκαμε κάποιο στοιχείο που να αποδίδει την πτώση του ελικοπτέρου σε εχθρική ενέργεια. Παρ' όλα αυτά, κανείς δεν θα δια­φωνήσει με το γεγονός ότι η αιτία για τον θά­νατο των πιλότων του Πολεμικού Ναυτικού ήταν οι ενέργειες της Τουρκίας. Τα ελληνικά σύνορα είχαν παραβιαστεί σε εκείνη την πε­ρίπτωση. Επιπρόσθετα, οι Τούρκοι ήξεραν πολύ καλά ότι, σύμφωνα με τις διεθνείς συν­θήκες, τα νησιά ανήκαν στην Ελλάδα. Παρόμοια σοβαρά συμβάντα δεν μπορούν να αποκλειστούν στο μέλλον. Από την πλευρά μας, τον κυριότερο ρόλο παίζει η Πολεμική Αεροπορία και ο επαγγελματισμός των πι­λότων και του προσωπικού της. Όταν ήμουν αρχηγός του Στρατού, έτυχε να πραγματο­ποιήσουμε κοινές αεροπορικές ασκήσεις με το Ισραήλ. Τέτοιες ασκήσεις είχε πραγματοποιήσει το Ισραήλ και με την Τουρκία στο παρελθόν. Σύμφωνα με ισραηλινή μελέτη, η οποία ήρθε αργότερα εν γνώσει μου, σε περίπτωση ελληνοτουρκικού πολέμου η Πο­λεμική μας Αεροπορία θα είχε καταστρέψει την τουρκική εντός 48 ωρών. Κι αυτό δεν το λέμε εμείς, αλλά οι Ισραηλινοί. 

«Ζούμε υπό το καθεστώς των συνεχών παραβιάσεων» 

Δηλώσατε πρόσφατα σε ελληνικό μέσο ενημέρωσης ότι σε περίπτωση κλιμάκωσης της έντασης στην περιοχή γύρω από την Τουρκία και σε περίπτωση που η τελευταία επικαλεστεί το Άρθρο 5 τον ΝΑΤΟ, περί συλλογικής άμυνας, η Ελλάδα θα πρέπει να αρνηθεί. Είναι κάτι τέτοιο δυνατό μέσα στις δομές του ΝΑΤΟ; 

Εάν το ΝΑΤΟ μας ζητήσει να υποστηρί­ξουμε την Τουρκία στο πλαίσιο του Άρθρου 5 της Συμμαχίας, η Ελλάδα με δυσκολία θα συμφωνήσει. Αλλά γιατί πρέπει να το κάνου­με αυτό; Πρέπει να σκεφτούμε πάνω απ' όλα το εθνικό μας συμφέρον. Ο καθένας γνωρί­ζει ότι οι Τούρκοι παραβιάζουν τα εναέρια σύνορά μας, όπως και τα θαλάσσια. Μάλι­στα, στα τέλη Δεκεμβρίου η Άγκυρα εξέδω­σε ΝΟΤΑΜ για ασκήσεις γύρω από ελληνικά νησιά στο Αιγαίο. Η Τουρκία τα τελευταία εκατό χρόνια ακολουθεί επιθετική πολιτική έναντι της Ελλάδας. Τον Σεπτέμβριο του 1955 χιλιάδες Έλληνες εκδιώχθηκαν από την Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη και άλ­λες περιοχές της Μικράς Ασίας. Το 40% σχε­δόν της Κύπρου βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή και σήμερα ζούμε υπό το καθεστώς των συνεχών παραβιάσεων. Παρ' όλα αυτά, ούτε το ΝΑΤΟ αλλά ούτε και η ΕΕ θέλουν να κάνουν κάτι για να βοηθήσουν την Ελλάδα. Η Συμμαχία, μέλη της οποίας αποτελούν τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος, αρνείται να πάρει θέση. Όταν διαμαρτυρόμαστε σε επίσημο επίπεδο για τη συμπεριφορά των γειτόνων μας, παίρνουμε την απάντηση «βρείτε τη λύση μεταξύ σας». Τι σημαίνει αυτό; Αν και το ΝΑΤΟ θέλει να παρουσιάζε­ται ως ένας «μονολιθικός» οργανισμός, στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι. Κάποια μέλη του έχουν πρόβλημα από τη συμπεριφορά κάποιων άλλων μελών του, όπως συμβαίνει με την Ελλάδα και την Τουρκία. Σε οποιαδή­ποτε στιγμή τα μέλη του ΝΑΤΟ μπορούν να ασκήσουν πίεση στην Άγκυρα, αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Η ΕΕ, από την πλευρά της, ασκεί πολιτική σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου με το να συνεχίζει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, μια χώρα που αμφισβητεί ανοικτά τα σύνορα της Ελλάδας και υποστηρίζει την κατοχή της Βόρειας Κύπρου. 

«Όλοι εναντίον όλων στη Συρία» 

Ποιοι είναι οι πραγματικοί στόχοι της Τουρκίας στη Συρία από τη στρατιωτι­κή οπτική της Ελλάδας; 

Αυτό που κυρίως φοβάται η Άγκυρα είναι η δημιουργία μιας εκτεταμένης κουρδικής αυ­τονομίας. Έτσι, προσπαθεί να «φλερτάρει» με ορισμένες οργανώσεις των Κούρδων. Το παρόν διάστημα οι Τούρκοι έχουν δημιουργήσει καλές σχέσεις με τον πρόεδρο του ιρακινού Κουρδιστάν, Μασούντ Μπαρζανί, και δεν θέλουν να έρθουν σε ρήξη με το ISIS. Οι Τούρκοι δεν αγοράζουν πετρέλαιο μόνο από το ISIS, αλλά κι από τον Μπαρζανί. Πολύ πρόσφατο απαράδεκτο περιστατικό, αυτό της τουρκικής εισβολής στο Βόρειο Ιράκ. Στην Άγκυρα επικαλούνται ότι το έκα­ναν για να βοηθήσουν τους Κούρδους, για να πολεμήσουν το ISIS. Αλλά το ερώτημα είναι: Γιατί να στείλεις μαζί με τους υποτιθέ­μενους εκπαιδευτές και βαρύ υλικό, συμπε­ριλαμβανομένων αρμάτων μάχης; Αυτό που θέλουν στην πραγματικότητα οι Τούρκοι είναι να διασφαλίσουν μόνιμη δυνατότητα πρόσβασης στα πετρέλαια της Μοσούλης, στα πετρέλαια του Ιράκ. Αυτός είναι ο στό­χος τους. Ταυτόχρονα, θέλουν να δημιουργήσουν μια «γκρίζα ζώνη» ανάμεσα στα σύ­νορα του Ιράκ, της Συρίας και της Τουρκίας. Ο πόλεμος στη Συρία δεν είναι πλέον μια διαμάχη ανάμεσα στις δυνάμεις του Μπασάρ αλ Άσαντ και τους αντικαθεστωτικούς. Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι μάχονται όλοι εναντίον όλων: ο Άσαντ, η Χεζμπολάχ, το FSA, το ISIS, οι Κούρδοι, οι Τούρκοι, το Ιράν και η διεθνής συμμαχία. Επιπρόσθετα, η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και η Τουρκία χρησιμοποιούν τους ισλαμιστές και τους Κούρδους εναντίον του Άσαντ. 

Η Ρωσία δέχτηκε μια κραυγαλέα επι­θετική συμπεριφορά από την Τουρκία με την κατάρριψη τον Su-24. Η Μόσχα μετέβαλε δραματικά την πολιτική της έναντι της Άγκυρας και επέβαλε οικονομικές κυρώσεις. Πώς εκτιμάτε το μέλλον αυτής της ρωσοτουρκικής αντιπαράθεσης; 

Η πολιτική της Τουρκίας πάντα έμοιαζε με τη συμπεριφορά των αλεπούδων. Εάν η Ρω­σία τηρήσει σκληρή γραμμή απέναντι στην Τουρκία η τελευταία θα αναγκαστεί να προ­χωρήσει σε συμβιβασμούς. Για παράδειγμα, προσφέρθηκε να πληρώσει αποζημίωση για το καταρριφθέν αεροσκάφος κ.ά. Μέχρι και πρόσφατα η Ρωσία εκλάμβανε την Τουρκία ως έναν εταίρο, αλλά αυτό ήταν λάθος. «Δεν μπορείς να εμπιστεύεσαι τους Τούρκους», έλεγε ο παππούς μου, τα ίχνη του οποίου αγνοούνται από την εποχή της Μικρασιατι­κής Καταστροφής, όταν ήταν ενταγμένος στα τάγματα ερ­γασίας, τα λεγάμενα «αμελέ ταμπουρού». Αυτό που έχει γίνει είναι το αδιέξοδο της πολιτικής της Άγκυρας. Έχει διαταράξει τις σχέσεις της με όλα τα γειτονικά της κράτη, ξεκινώντας από την Ελλά­δα και τη Συρία και τελειώ­νοντας με το Ισραήλ και το Ιράν. Αυτό οδηγεί τους Τούρ­κους σε απομόνωση. Αλλά η πολιτική του Ερντογάν με τα ισλαμικά ερείσματα τους οδηγεί κατευθείαν στην καταστροφή και πιστεύω ότι δεν είναι ανάγκη κανείς να αναμειχθεί σε αυτό... 

«Η Ελλάδα προσβλέπει πάντα σε μια ρωσική στήριξη» 

Το 2016 είναι Έτος Ρωσίας στην Ελλάδα και Έτος Ελλάδας στη Ρωσία. Ποιες είναι οι προσδοκίες σας από την περαιτέρω ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών; 

Οι χώρες μας μοιράζονται την Ορθοδοξία, τον πολιτισμό και κοινές αξίες. Ο Ελληνισμός έχει παίξει σημαντικότατο και πρωταγωνι­στικό ρόλο με τη διάδοση της χριστιανικής θρησκείας και η Ρωσία έστειλε στην Ελλάδα αμέσως μετά την Επανάσταση τον Ιωάννη Καποδίστρια και τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, οι οποίοι αναζωογόνησαν τον Ελληνισμό. Θα ήταν ίσως λάθος να πω ότι οι δύο χώρες μας μοιράζονται έναν κοινό εχθρό. Θα μπορού­σα όμως να πω ότι αντιμετωπί­ζουμε μια μη φιλική χώρα και η Ελλάδα προσβλέπει πάντα σε μια ρωσική στήριξη, καθώς η Τουρκία είναι μια πραγμα­τική απειλή για την ασφάλειά μας. Αλλά για να επιβιώσει η Ελλάδα χρειαζόμαστε ένα ισχυρό στράτευμα. Και για να έχουμε ένα ισχυρό στράτευμα χρειαζόμαστε μια εξίσου ισχυ­ρή οικονομία. Το πρόβλημα είναι ότι η Ελλάδα έχει περιέλθει υπό τον πλήρη έλεγχο των τρόϊκανών, οι οποίοι θέλουν να εμποδίσουν τη δημιουργία μιας αυτάρκους πορείας της ελληνικής οικονομίας. Η Ρωσία θα μπορούσε να στηρίξει την Ελλάδα μέσω της άρσης για παράδειγμα, του εμπάργκο που έχει επιβάλει στην ΕΕ σε ό,τι αφορά στα ελληνικά γεωργικά προϊόντα, έτσι ώστε οι αγρότες μας να μπο­ρούν να εξάγουν τα προϊόντα τους στη ρω­σική αγορά. Άλλωστε, οι αγρότες μας έχουν υποφέρει εξαιτίας της αντιρωσικής πολιτικής της ΕΕ, με την οποία και δεν συμφωνούν. Επιπλέον, εάν λάβουμε υπόψη τον αποκλεισμό της Τουρκίας από τον ρωσικό τουρισμό, αυ­τός θα μπορούσε να ανακατευθυνθεί προς την Ελλάδα κι αυτό θα είχε θετικές συνέπειες για την οικονομία μας. Σε ό,τι αφορά στην πολιτική στήριξη, αναμφισβήτητα η Αθήνα περιμένει την υποστήριξη της Μόσχας στις ελληνοτουρκικές διαφορές τόσο στην Κύπρο όσο και στο θέμα του Αιγαίου. 

Η Ελλάδα σήμερα, εκτός από τα οικο­νομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει καλείται να διαχειριστεί κι ένα τε­ράστιο κύμα προσφύγων - μεταναστών. Ποιος είναι ο ρόλος της Τουρκίας σε αυτή την κρίση και για ποιους λόγους συμβαίνει όλο αυτό; 

Η χώρα μου όσο και το σύνολο της Ευρώ­πης αντιμετωπίζει ένα άνευ προηγουμένου κύμα προσφύγων. Μόνο μέσω της Ελλάδας πέρασαν 850.000 αλλοδαποί. Πολλοί από αυτούς θέλουν μόνο να επιβιώσουν και υποφέρουν. Πρέπει να το λάβουμε αυτό υπόψη και να τους βοηθήσουμε. Αυτό όμως εγείρει πολλά ερωτήματα, όπως γιατί η ΕΕ πιέζει μόνο την Αθήνα, μεταθέτοντας σε αυτή την ευθύνη για τα εξωτερικά σύνορα της Σένγκεν, ενώ την ίδια ώρα δίνει 3 δις ευρώ στην Τουρκία, που δεν κάνει τίποτα για τον περιορισμό των εισόδων; Όσο για τις αιτίες, ο καταλληλότερος να απαντήσει είναι οι ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί πρέπει να κατα­νοήσουν τα λάθη που έκαναν στην περιοχή -Σαντάμ, Καντάφι, Μουμπάρακ, Άσαντ, για να αναφέρω μερικά από αυτά. Αυτό που δη­μιούργησαν είναι μια «σταθερή αστάθεια» στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, από την οποία υποφέρουν όλοι -και η Ελ­λάδα μεταξύ αυτών... 

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-15/01-21/01/16)