Χωρίς αμυντική ισχύ ελέω φαύλου ΠΑΣΟΚ.

Ο Στρατός δεν έχει ψυχολογία, εξοπλισμό, ούτε καν καύσιμα 

Είναι βασική αρχή ότι η διπλωματική και στρατιωτική ισχύς μιας χώρας είναι συνάρτηση και του οικονομικού της επιπέδου. Είναι κάτι το αυτονό­ητο και δεν χρήζει περαιτέρω εξήγησης. Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια οικονομική δίνη, την οποία επιδείνωσε μια... εκτός λογικής οικο­νομική πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου. 

Τούτων δοθέντων είναι σαφές ότι η οικονομική αδυναμία έχει επίπτωση και στη στρα­τιωτική μας ισχύ. Αυτό όμως είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Διότι ναι μεν ισχύει η αρχή στην οποία αναφέρθηκα στον πρόλογο, αλλά, από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου φρόντισε να εξουθενώσει οικονομικά τις Ένοπλες Δυνάμεις, εί­τε αυτή η εξουθένωση αφορά το στρατιωτικό προσωπικό είτε το αμυντικό υλικό που πρέπει να διαθέτουμε. 

Με άλλα λόγια οι οριζόντιες περικοπές τις οποίες έκανε η κυβέρνηση του Γιωργάκη, χωρίς καμία προηγούμενη προεργασία, είχαν τις εξής επιπτώσεις επί των Ενόπλων Δυνάμεων: 

   -Το ανθρώπινο δυναμικό τους είναι ψυχολογικά αποδυναμωμένο, εξαιτίας των συνε­χών μισθολογικών περικοπών, οι οποίες έχουν διαμορφώσει μισθούς πείνας, δυσαναλόγως μικρούς προς το λειτούργημα που επιτελούν. Εκτός και αν ισχύει η ύβρις του ανεκδιήγητου Πάγκαλου ότι οι υπηρετούντες στις Ένοπλες Δυνάμεις είναι αντιπαραγωγικοί, κατ αντιδιαστολή προφανώς προς τους «κοπρίτες», που αυτός και το κόμμα του φρόντιζαν να διορίζουν... 

   -Ο εξοπλισμός τεί­νει να είναι πεπαλαιωμένος, εφόσον δεν γίνε­ται καμία ανανέωση, ελλείψει κονδυλίων. Ειδικώς δε στο Σώμα της Αεροπορίας έχει προ πολ­λού ανατραπεί η στοιχειώδης ισορροπία με την Τουρκία, σε αναλογία που προκαλεί, δικαιολογημένα, έντονη ανησυχία. 

  -Η έλλειψη καυσίμων επίσης, για λόγους οικονομίας, έχει επίπτωση και στην εκπαίδευση  καθώς λ.χ. στην Αεροπορία οι εκπαιδευτικές πτήσεις έχουν μειωθεί στο ελάχιστο. 

Η ευλογοφανής δικαιολογία ότι η χώρα περνά οικονομική κρίση και, κατά συνέπεια, εί­ναι φυσικό να υφίστανται τις επιπτώσεις και οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι αφελής. Η κυβέρνηση Παπανδρέου προτίμησε να μειώσει τις δαπάνες οριζοντίως «και όποιον πάρει ο Χάρος», διότι δεν θέλησε να περιορίσει το. παράπλευρο κράτος, που επί σειράν ετών δημιουργούσε, με τους απίθανους οργανισμούς, ΜΚΟ και κρατι­κές εταιρίες, προκειμένου να εξασφαλίζει «τα δικά του παιδιά» και να σιτίζει στο «πρυτανείο» μεγαλοστελέχη του, με δικά μας λεφτά. 

Όπως κατατέθηκε επισήμως στη Βουλή, το 2011 εκταμιεύτηκαν από τα κρατικά ταμεία 17 δισεκατομμύρια για δαπάνες εννέα υπουργείων και, κυρίως, δημόσιων υπηρεσιών που έχουν δημιουργηθεί για τα υπουργεία αυτά. Και πώς είναι δυνατό να αυξάνονται οι δημόσιες δαπάνες το 2011 έναντι του 2010, σε περίοδο αυστηρής λιτότητας; Ο νοών νοείτω... 

ΑΚΑΚΙΟΣ