Στον Περισσό συννέφιασε

Ο θάνατος δεν έχει πλάκα. Αστεία είναι η προσποίηση της «συντριβής» των δούλων, όταν πεθαίνει ο δυνάστης τους. 

Σε περίπτωση που (δικαίως) το αγνοείτε: Ο Κιμ Γιονγκ Ιλ ήταν ένας βαρεμένος δικτάτορας στη μακρινή Βόρειο Κορέα. Κομμουνιστής μεν, αλλά κληρονόμησε το εθνοτεμάχιο από τον μπαμπά του (Κιμ Ιλ Σουνγκ) το 1994, χωρίς να πληρώσει φόρο κληρονομιάς. Πέθανε το Σάββατο σε ηλικία 69 ετών και η κρατική τηλεόραση το ανακοίνωσε... δύο μέρες αργότερα. Μάλλον τον είχαν πάρει από τόσο φόβο, που το πρώτο σαρανταοκτάωρο δεν το λέγανε επειδή θέλανε να σιγου­ρευτούν ότι δεν θα ανασταινόταν. 

Το KCNA,η ΕΡΤ της Β. Κορέας, είπε για την εκδημία του ότι «οι Βορειοκορεάτες νιώθουν τόση θλίψη που αι­σθάνονται ότι γκρεμίζεται ο ουρανός». Ο ουρανός δεν γκρεμίστηκε, αλλά οι δαιμόνιοι Βορειοκορεάτες λίγο έλει­ψε να κάνουν τον ουρανό να κοκκι­νίσει από ντροπή. Χτυπιόντουσαν και μοιρολογούσαν οι μπαγάσηδες με τέ­τοια ένταση -χωρίς στα μάγουλα να τρέχουν δάκρυα- που ανάγκασαν τις επαγγελματίες μοιρολογίστρες να παραγγείλουν παλέτες ολόκληρες με DVD από ρεπορτάζ του KCNA με στόχο να τελειοποιήσουν την τεχνική του ντεμέκ σπαραγμού. Το θρυλικό KCNA, στο καπάκι της ανακοίνωσης του θα­νάτου του μαρξιστοχουνταίου Κιμ Γιονγκ Ιλ, ανέφερε «περίεργα φυσι­κά φαινόμενα», που σημειώθηκαν στη Βόρεια Κορέα μετά το τίναγμα των πε­τάλων του ηγέτου. 

Η λάμψη 

Τα περίεργα φυσικά φαινόμενα του στιλ «κλαίει ο ουρανός» είναι τα εξής: 

α) «Ο πάγος σε μια γνωστή λίμνη έσπα­σε κάνοντας τέτοιο κρότο, που φάνη­κε να συνταράσσει γη και ουρανό», 

β) «Μυστηριώδης» λάμψη έγινε ορατή σε κορυφή ιερού βουνού. Υπ΄ όψιν ότι μέ­χρι πρότινος στην ιστοσελίδα του Κομ­μουνιστικού Κόμματος της Β. Κορέ­ας αναφερόταν ότι ο τεθνεώς «δεν εί­χε φυσικές ανάγκες». Κοντολογίς, ού­τε για πιπί πήγαινε ούτε για το... άλλο. Εμείς οφείλουμε να το πιστέψουμε, πα­ρόλο που τούτη η μνημειώδης αναφο­ρά απεσύρθη. 

Με τις γνήσια δημοκρατικές δια­δικασίες που χαρακτηρίζουν αυτά τα καθεστώτα επιστημονικής φαντασί­ας, την ηγεσία του εθνοτεμαχίου θα αναλάβει ο γιος του Κιμ Γιονγκ Ουν. Υπό μίαν έννοια θα μπορούσε να υπο­θέσει κάποιος ότι οποιοσδήποτε ανα­λάμβανε τη Βόρεια Κορέα θα έπρε­πε να λέγεται Κιμ. Αν δεν υπήρχε δια­θέσιμος απόγονος με το όνομα Κιμ, η χώρα θα περνούσε στην Κιμ Καρντάσιαν ή στην Κιμ Μπάσιντζερ. Δεν χρει­άζεται, ασφαλώς, να αναφερθεί ότι το ΚΚΕ έστειλε συλλυπητήριο τηλεγρά­φημα στο αδελφό (ο Χριστός κι η Πα­ναγιά!) κόμμα της Β. Κορέας και ότι οι λέξεις του κειμένου φορούσανε κατά­μαυρες πλερέζες.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΙΑΚΟΣ

(ΕΦ.ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-23/12/2011)