Αντιρατσιστικοί μισθοί

Είναι άδικο να έχουν μεγαλύτερο εισόδημα οι Έλληνες από τους Ασιάτες. Γι΄αυτό θα εξισωθούμε προς τα κάτω! 

Το πρόγευμα της παγκοσμιοποίησης είναι ο αντιρατσισμός τύπου Σόρος (φίλος ΓΑΠ). Ανοιχτά σύνορα, ανοιχτές χώρες, ανοιχτά μυα­λά (διαμπερή για να περνάει ο τηλεο­πτικός αήρ) και ανοιγμένα σπίτια με διαρρηκτικά εργαλεία. Οποιαδήποτε απόπειρα να ψελλιστούν απαγορευ­μένες εκφράσεις τού στιλ «εφαρμογή του νόμου, εθνική ομοιογένεια, ελλη­νικός πολιτισμός, παράδοση, ελληνορθοδοξία, νεοταξικός πολτός κ.ά.» ισο­δυναμεί με... αυτοχειρία του τολμητία, ο οποίος εκφέρει τον «ανίερο» λόγο της Λογικής.

Ο αντιρατσισμός του σωρού και του Σόρος είναι σε ορισμένα ση­μεία μονοσήμαντος. Το θρησκευτικό έγκλημα του οικονομικού μετανάστη είναι περίπου αποδεκτό. Σαν φυσικό φαινόμενο. Το να γίνει πυροτέχνη­μα ένας γελοιογράφος επειδή έκανε σκίτσο που έθιγε άλλη (πλην χριστια­νισμού) θρησκεία είναι αναμενόμε­νο. Μάλλον φταίει ο σκιτσογράφος, σύμφωνα με την κατεστημένη ενη­μέρωση. Αν διαμαρτυρηθεί χριστια­νός επειδή εκτίθενται έργα με χυδαίες απεικονίσεις του Χριστού, τότε φταί­ει ο χριστιανός. Κάθε λέξη δυσφορίας που διατυπώνει λειτουργεί σαν γέφυ­ρα, η οποία τον οδηγεί σε άρθρα και ρεπορτάζ με αναφορές στο πρόσωπό του ως «νεοναζί, ακροδεξιός, ταλιμπάν, εγγονός του Χίμλερ, του Χίτ­λερ, του Γιοντλ και του Κάιτελ, του Γκουντέριαν, του φον Ρούντστεντ». 

Τρεντουλισμός 

Ο μέσος τρέντουλας τηλεθεατής, επειδή τα κανάλια τού λένε «έτσι εί­ναι όλοι», ακολουθεί πιστά τη δοθεί­σα γραμμή. Διαβάζει free press, ανα­κυκλώνει, υπακούει, νιώθει μετροσέξουαλ, κλαμπάρει, τσατάρει και κρεπάρει από υπερβολική δόση κρετινισμού. Εργάζεται και νιώθει ασφα­λής. Οι παραδοσιακές αξίες είναι πασέ. Ταιριάζουν στη γιαγιά του, στους τραμπούκους με τα ξυρισμένα κεφά­λια και στους φτωχούς. Εκείνος δεν είναι φτωχός (ακόμα). Δεν πιστεύ­ει στον Αϊ-Βασίλη, αλλά στο Αϊ-Φον και στο Αϊ-Παντ. Ξαφνικά, εκεί που ξεφυλλίζει το ιλουστρέ περιοδικό, τον φωνάζουν από το γραφείο προσωπι­κού. Πηγαίνει. Του λένε (στην καλύ­τερα των περιπτώσεων) ότι για λόγους «εκτάκτου αντιρατσιστικής ανάγκης» ο μισθός του θα σκουρύνει. Θα γίνει μελαψούλης σαν τους ινδικούς (300- 400 ευρώ μάξιμουμ). Αλλιώς; Ο τρο­μαγμένος τρέντουλας θα μπει στα μαύρα κατάστιχα του ταμείου ανερ­γίας. «Μισθός Ασίας κι άμα σ' αρέσει* λέει ο τεχνοκράτης μπόσης που μέχρι πρότινος αποτελούσε το ίνδαλμα του τρέντουλα. 

Ο πάλαι ποτέ προοδευτικός θα πε­ράσει σε μηδενικό χρόνο στον χώρο της «αντίδρασης». Θ' αρχίσει να συ­μπαθεί τους «Αγανακτισμένους», τη γιαγιά του, τον έλεγχο των συνόρων, την ιδιοπροσωπία του έθνους και άλλα «ξεπερασμένα». Αλλά θα είναι αργά. 

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΙΑΚΟΣ 

(ΕΦ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-09/12/2011)