Ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος δίπλα στον υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο |
Κάποιοι εξακολουθούν να ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν. Σε αυτό δεν υπάρχουν ούτε κρίση ούτε φτώχεια.
Περάσαμε στον δεύτερο μήνα «διακυβέρνησης» του τόπου από τον τραπεζίτη (για να μην ξεχνιόμαστε) Λουκά Παπαδήμο και όσοι ήταν ψυλλιασμένοι για την επιλογή αυτή νιώθουν -δυστυχώς- δικαιωμένοι.
Ο φερόμενος, διότι ουδείς πολίτης τον ψήφισε, ως Έλληνας πρωθυπουργός όχι απλώς συνεχίζει την...
καταστροφική πολιτική του προκατόχου του Γιώργου Παπανδρέου, αλλά εξελίσσεται σε ακόμη χειρότερο. Παλαιότερα τη «λύση» του συστήματος, όταν οι πολίτες αηδίαζαν με τους πολιτικούς, την έδιναν οι συνταγματάρχες - τώρα τη δίνουν οι «τεχνοκράτες», καθώς είναι πιο... σικ στην Ευρώπη που οραματίζεται η Frau Μέρκελ.
καταστροφική πολιτική του προκατόχου του Γιώργου Παπανδρέου, αλλά εξελίσσεται σε ακόμη χειρότερο. Παλαιότερα τη «λύση» του συστήματος, όταν οι πολίτες αηδίαζαν με τους πολιτικούς, την έδιναν οι συνταγματάρχες - τώρα τη δίνουν οι «τεχνοκράτες», καθώς είναι πιο... σικ στην Ευρώπη που οραματίζεται η Frau Μέρκελ.
Οι μέρες που έρχονται για τις Ελληνίδες και τους Έλληνες κάθε μέρα γίνονται δυσκολότερες, κανένα άδικο μέτρο δεν πάρθηκε πίσω και το «πακέτο» που ψήνεται είναι ακόμη πιο οδυνηρό.
Στο βάθος του τούνελ όχι μόνο δεν υπάρχει φως, αλλά ακόμη πιο πηχτό σκοτάδι. Ο Μεσαίωνας μπροστά σε αυτά που έρχονται θα μοιάζει με παράδεισο και ήδη αρκετοί αρχίζουν και εκδηλώνουν στην κοινωνία και στους εργασιακούς χώρους συμπτώματα κανιβαλισμού. Μέχρι να βρει τον βηματισμό της η κοινωνία και να αυτοοργανωθεί με γνώμονα την αυτάρκεια και την αλληλεγγύη του παλιού κράτους-πόλη, θα μετρήσουμε πολλά θύματα.
Τα συσσίτια θα πληθαίνουν και συμπολίτες μας, που μέχρι χθες ένιωθαν ότι είναι στο απυρόβλητο της κρίσης, τώρα τη βιώνουν στην πιο άγρια μορφή της. Ενώ αυτά συμβαίνουν στην κοινωνία, κάποιοι εξακολουθούν να λειτουργούν σε ένα παράλληλο σύμπαν. Σε αυτό όπου δεν υπάρχουν όλα τα παραπάνω.
Από τη μια πολιτικοί που ζητούν τα αναδρομικά τους και από την άλλη οι άνθρωποι του Γιώργου, που συνεχίζουν να συμπεριφέρονται σαν να μη συμβαίνει τίποτε.
Υπουργοί που μέχρι τώρα έσφαζαν τον κ. Παπανδρέου, τώρα σφάζονται μεταξύ τους, όχι πια για τις υπουργικές καρέκλες, αλλά για ένα πουκάμισο αδειανό (γιατί αυτό είναι πλέον το ΠΑΣΟΚ), για μια... Ελένη, που δεν είναι άλλη παρά η καρέκλα του αρχηγού.
Οι άνθρωποι έχουν χάσει κάθε επαφή με την κοινωνία. Λες και νοιάζει τον άνεργο, τον μισθωτό, τον συνταξιούχο ποιος θα είναι αύριο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Οι δελφίνοι και οι συν αυτοίς δεν μπαίνουν καν στον κόπο να διαβάσουν τις δημοσκοπήσεις. Εκεί θα έβλεπαν κάποια από τα ψήγματα της αλήθειας που δεν τολμούν να ομολογήσουν: ότι ο κόσμος στρέφεται προς όσους τηρούν μια «αντιμνημονιακή» γραμμή. Όχι, οι Έλληνες δεν έγιναν ξάφνου πιο... αριστεροί. Πιο απελπισμένοι έγιναν. Πιο φοβισμένοι είναι γι' αυτό που ζουν και γι' αυτό που έρχεται.
Όσο για τον κ. Παπαδήμο, με αυτήν την εκσυγχρονιστική εικόνα του «καθηγητή» κ. Σημίτη, απλώς οφείλουμε όλοι να τον αφήσουμε στην ησυχία του. Ο άνθρωπος συμπεριφέρεται σαν να μη θέλει κανείς να τον ξυπνήσει από το όνειρο που ζει, καθώς κατάφερε να διοριστεί πρωθυπουργός της Ελλάδας και να διασφαλίσει για τον εαυτό του μια σειρά από προνόμια, όταν γίνει και αυτός τέως.
Εξάλλου ο άνθρωπος δεν έζησε ούτε θα ζει και την επόμενη ημέρα σε αυτό που κάποτε αποκαλούνταν Ελλάς...
ΝΙΚΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΛΟΥ
(ΕΦ.ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-13/12/2011)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.