« Ο υπουργός που δωροδοκήθηκε »

► ΤΟ ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ «Παπανικολής». Πρόστιμο ύψους 140 εκατ. ευρώ στη γερμανική εταιρεία Ferrostaal για μί­ζες επιδίκασε δικαστήριο του Μονάχου. 

► Γερμανικές «βόμβες» για υποβρύχια και Άκη Τσοχατζόπουλο.

► Δημοσιεύματα αναφέρουν τον πρώην υπουργό Άμυνας ως «αποδέκτη δωροδοκίας» από τη Ferrostaal για την αγορά των υποβρυχίων μετά την καταδικαστική απόφαση για την εταιρεία από δικα­στήριο του Μονάχου. 

► 36 εκατ. ευρώ έφθασαν στην Ελλάδα από τη Γερμανία. 

► Τα χρήματα έφτασαν στην Αθήνα μέσω Κύπρου, ΗΠΑ και Ελβετίας. 

Γερμανικές «βόμβες» για την υπόθεση των υποβρυχίων και τον Άκη Τσοχατζόπουλο, καθώς δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου τον αναφέρουν ως αποδέκτη δωροδοκίας από τη γερμανική Ferrostaal μετά την καταδικαστική απόφαση για...
την εταιρεία από δικαστήριο του Μονάχου. 

Σύμφωνα με το άρθρο του Κλάους Οτ στην εφημερίδα «Sueddeutsche Zeitung» με τίτλο «ο υπουργός που δωροδοκήθηκε», ο πρώην υπουργός Άμυνας έλαβε «πολύ υψηλά ποσά ως δωροδοκία για τις αγορές υποβρυχίων, στις οποίες προέβη για λογαριασμό της χώρας του κατά τη διάρκεια της θητείας του». Τα χρήματα έφτασαν στην Αθήνα μέσω Κύπρου, ΗΠΑ και Ελβετίας, και χρησιμοποιήθηκαν τελικώς για την αγορά ακινήτων. 

Σε ένα από αυτά τα ακίνητα που αγοράσθηκαν με τις «μίζες», όπως αναφέρει το δημοσίευμα, κατοικεί ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ. Ως «ευνοημένος» από τις μίζες που έδωσε η γερμανική εταιρεία στη χώρα μας αναφέρεται ο Α. Τσοχατζόπουλος και από το περιοδικό «Focus». 

Το ζήτημα ήρθε στο φως μετά την απόφαση δικαστηρίου του Μονάχου που επιδίκασε πρόστιμο ύψους 140 εκατ. ευρώ στη γερμα­νική εταιρεία Ferrostaal για «μίζες» σε Έλληνες και Πορτογάλους αξιωματούχους, με τις οποίες η εταιρεία εξασφάλισε επικερδή συμβόλαια για την πώληση των υποβρυχίων της. 

Σύμφωνα με την εισαγγελία του Μονάχου, μεταξύ του 2000 και του 2007 δαπανήθηκαν από τη Ferrostaal συνολικά πάνω από 62 εκατομμύ­ρια ευρώ για δωροδοκία. Στην Ελλάδα έφτασαν συνολικά 36 εκατομμύρια ευρώ για την αγορά γερμανικών υποβρυχίων. Το πρόστιμο θα καταβληθεί από την εταιρεία σε 4 δόσεις μέχρι το 2014. 

Ταυτόχρονα καταδικάστηκαν δύο πρώην μάνατζερ της εταιρείας σε ποινή φυλάκισης δυο χρόνων με αναστολή, ενώ τους επιβλήθηκε χρηματικό πρόστιμο ύψους 36.000 και 18.000 ευρώ αντίστοιχα. Τα ανώτατα στελέχη, όπως αναφέρει η απόφαση, διέθεσαν διψήφιο αριθμό για τη δωροδοκία ξένων υψηλών αξιωματούχων, ακόμη και μετά την αλλαγή του νόμου στη Γερμανία το 2000. 

Ένας εκ των καταδικασθέντων, ο Γιόχαν Φρίντριχ Χαουν, δήλωσε ότι είχε ρωτήσει τον τότε υπουργό Άμυνας τι θα πρέπει να κάνει για να «εξουδετερώσει» γαλλική αντα­γωνιστική προσφορά και του δόθηκε το όνομα ενός μεσάζοντος. Κατά την ακροαματική διαδικασία οι κατηγορούμενοι ισχυρίστηκαν ότι είχαν επιλέξει συνειδητά να μη γνωρίζουν σε ποια τσέπη κατέλη­γαν τα χρήματα που έδιναν, κυρίως για δική τους προστασία και μεταβίβαζαν τα ποσά μέσω ενός δικτύου μεσαζόντων και στις δυο χώρες. 

Το κατηγορητήριο 

Όπως σχολίασε όμως ο δικαστής, σύμφωνα με το Spiegel, «τα υποβρύχια δεν αγοράζονται από ιδιώτες αλλά από πολιτικούς», συμπληρώνοντας ότι όποιος θέλει να δώσει μίζα, πρέπει να προσεγγίσει εκεί­νους που λαμβάνουν τις αποφάσεις. Βάσει του κατηγορητηρίου, όπως μετέδωσε χθες ο ανταποκριτής του Mega, η Ferrostaal χρησιμοποίησε ως μεσάζοντες τις εταιρείες συμ­βούλων Dolmatron Associated με έδρα τις βρετανικές Παρθένους Νήσους και Marine Industrial Enterprises με έδρα τον Παναμά, ενώ σημαντικό ρόλο έπαιζαν οι Έλληνες Μ.Φ. και Γ.Β. 

Προστίθεται, δε, ότι «για να απο­κρύψει τους τρόπους πληρωμής, παρεμβλήθηκαν μεσάζοντες και εταιρείες οι οποίες μεταβίβασαν τα χρήματα στους υπεύθυνους. Ο Α.. ανήκε σε ομάδα προσώπων η οποία απεκαλείτο κύκλος προ­σευχής. Σε αυτή την ομάδα ανήκαν και ο Μ.Φ. και ο Γ.Β., ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Αυτή η ομάδα διέθετε την απαραίτητη πρόσβαση στους υψηλού επιπέδου αρμοδίους για τη λήψη αποφάσεων». 

Ακόμη, και πάντα σύμφωνα με το κατηγορητήριο, στις 13/2/2000 κλείστηκε προφορικώς σε ξενοδοχείο της Αθήνας, η συμφωνία για τις μίζες εκσυγχρονισμού των υποβρυχίων, στις 26/3/2000 σε ξενοδοχείο της Βιέννης οι δυο Γερμανοί κατηγορούμενοι και οι Έλληνες μεσάζοντες υπέγραψαν σε επιστολόχαρτο του ξενοδοχείου όλα τα ποσά και τις δόσεις που έπρεπε να καταβληθούν, και στις 17/5/2000 οι δύο Γερμανοί κατηγορούμενοι έστειλαν με έμβασμα 15 εκατ. στην εταιρεία Marine Industrial Enterprises σε λογαριασμό στην τράπεζα UBS της Λουκέρνης. 

Στις 4/6/2002 εμβάζονται στον ίδιο λογαριασμό άλλα 6.8 εκατ. ευρώ, ενώ τον Μάιο του 2003 ένας εκ των Γερμανών κατηγορουμένων δίνει σε μετρητά 2.5 εκατ. στον Έλληνα Γ.Β. Εκπρόσωπος της Εισαγγελίας του Μονάχου δήλωσε ότι η υπόθεση δεν κλείνει εδώ και ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ανακριτική διαδικασία σε βάρος 40 ατόμων που φέρεται να εμπλέκονται στο σκάνδαλο δωροδοκίας. Στο ρεπορτάζ του Κλάους Οτ της γερμανικής εφημερίδος, πάντως, διευκρινίζεται ότι το όνομα του κυρίου Τσοχατζόπουλου δε αναφέρεται ρητώς στην απόφαση του δικαστηρίου, ωστόσο σχολιάζεται ότι «Όλοι όμως στην αίθουσα γνώριζαν ποιος είναι. Ο Άκης Τσοχατζόπουλος, εύπορος συνταξιούχος, πρώην υπουργός Άμυνας και καίριο πρόσωπο σε μια διεθνή υπόθεση διαφθοράς». 

Σε άλλο σημείο του κείμενου αναφέρεται ότι «είναι πολύ σπάνια μια τόσο σαφής απόφαση, στην οποία ουσιαστικά κατονομάζεται ως αποδέκτης δωροδοκίας κορυφαίος ξένος πολιτικός και μάλιστα από κράτος-μέλος της Ε.Ε». 

Ο συντάκτης προσθέτει ότι δεν μπορούν να υπάρξουν νομικές κυρώσεις για τον πρώην υπουργό, αφενός γιατί καλύπτεται από την ασυλία για το επίμαχο χρονικό διάστημα και αφετέρου γιατί στην Ελλάδα η παραγραφή αδικημάτων που σχετίζονται με δωροδοκία γί­νεται πιο γρήγορα για τους πολιτικούς παρά για τους απλούς πολίτες. 

Α. ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Προειδοποιεί με προσφυγή στα δικαστήρια. 

«Αστήρικτες και συκο­φαντικές οι αναφορές σε βάρος μου» 

ΣΤΑ γερμανικά δραστήριο προειδοποιεί πως θα προ­σφύγει και πάλι ο Άκης Τσοχατζόπουλος με αφορμή δημοσιεύματα στη Γερμανία που τον εμπλέκουν στις μίζες της Ferrostaal «Είμαι υποχρεωμένος» αναφέρει σε ανακοίνωση του «να καταγγείλω και πάλι ως παντε­λώς αυθαίρετες, αστήρικτες και απόλυτα συκοφαντικές τις σχετικές αναφορές σε βάρος μου κα επισημαίνω ότι στο πόρισμα της γερμανι­κής Δικαιοσύνης δεν υπάρ­χει ούτε μαρτυρία ούτε έν­δειξη και πολύ περισσότερο απόδειξη περί δικής μου εμπλοκής». 

Υπενθυμίζει ότι η γερμανική Δικαιοσύνη τον είχε δικαιώσει στην προσφυ­γή του με ασφαλιστικά μέ­τρα κατά του Σπίνκελ, που δημοσίευσε στο παρελθόν μέρος των σχετικών ισχυρισμών της Εισαγγελίας του Μονάχου. Υποστηρίζει ακό­μη πως η εισαγγελική πρόταση δεν έχει ούτε δεσμευτικό, ούτε αποδεικτικό χαρακτήρα και ότι πρόκειται ουσιαστικά για ένα μέσο πίεσης προς τους κατηγορουμέ­νους ώστε να καταλογιστεί το μεγαλύτερο δυνατό πρό­στιμο κα να εξασφαλιστεί ο επωφελέστερος για το γερμανικό δημόσιο συμβιβασμός. 

ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ

(ΕΦ.ΕΘΝΟΣ-22/12/2011)