Ο φιδέμπορος της Βενετίας

Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ, Σαίξπηρ, Σεφέρης, Βάγκνερ, Γιανναράς, Ουγκώ, Ντίκενς και Λούθερ Κινγκ συνωστίζονται στον νου του Βαΐτση Αποστολάτου! 

Ο Σημίτης είχε τον Βέλτσο του. Στα λόγια του εκ­συγχρονιστή φιλοσό­φου δεν έβρισκες ψεγά­δια διότι δεν καταλάβαινες ποτέ τι έλεγε. Ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ψάχνοντας εναγωνίως για φιλόσοφο τράκαρε σε μια πιο ντίσκο εκδοχή του Βέλτσου: τον Βαΐτση Αποστολάτο. Μαλλί βαμμένο, ύφος μπλαζέ και σος κουλτούρας ...επηρεασμένης από τον ετήσιο Καζαμία. 

Ο άνθρωπος είναι αληθινό περιβόλι.  Εκθέτει τους πολύχρωμους καρ­πούς του είτε βγει στην τηλεόραση είτε μιλήσει στη Βουλή. Στο Κοινοβού­λιο, μάλιστα, νιώθει πολύ πιο άνετα, αφού οι αναφορές και οι παραπομπές του στην παγκόσμια βιβλιογραφία εί­ναι ασύγκριτα περισσότερες από εκεί­νες που κάνει στην τηλοψία. Στον μά­γκα Πειραιά, εις τον οποίον εκλέγεται ο στιβαρός ανήρ, τα πολλά λόγια αυ­τού του είδους αποκαλούνται «φιδεμπόριο» και ο ομιλητής «φιδέμπορας» (sic). Ο Βαΐτσης, ωστόσο, δεν έχει χρείαν ασκήσεως εμπορικού επιτηδεύματος, διότι είναι ήδη πλούσιος! Όπως έγραφε το «Βήμα» στις 23/4/2011, ο κ. Αποστολάτος, την περίοδο που μπαί­ναμε στο ΔΝΤ (άνοιξη του 2010), κέρδισε σε τυχερό παιχνίδι του ΟΠΑΠ πε­ρίπου 1.200.000 ευρώ! 

Καλή καρδιά 

Παρόλο που τον φυσάει τον παρά ο κύριος αντιπρόεδρος, στα πρακτικά της Βουλής δεν θα κατέθετε μετρη­τά, αλλά ανθρώπινο κρέας! Αφού είχε παραθέσει καμιά δεκαριά συγγραφείς, ακτιβιστές και στοχαστές, Έλληνες και ξένους, θυμήθηκε και τον Σαίξπηρ (στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό). 

Εί­πε τη Δευτέρα: «Εάν μπορούσα να κα­ταθέσω στα πρακτικά της Βουλής μια ουγκιά ανθρώπινης σάρκας, ανθρώπι­νο κρέας, όπως στον "Έμπορο της Βε­νετίας", θα ήταν από τον ελληνικό λαό που δανείστηκε, για να θυμόμαστε πώς την πατήσαμε με δανεικά, αφού τα λε­φτά μας δεν περνάνε. Εναποθέτω τις ελπίδες μου σ' αυ­τόν τον Προϋπολογισμό, μπας και με­τρήσουν ξανά τα χρήματά μας και αρ­χίσουμε να σκεφτόμαστε ξανά πολιτι­κά τον άνθρωπο σαν άνθρωπο, κατ' ει­κόνα και ομοίωση του Πλάστη, πέρα και πάνω από κέρδη και ζημιές. Έτσι πιστεύω ότι θα ξαναβρούμε εκείνη την αστείρευτη αισιοδοξία του Έλληνα Οδυσσέα και θα ξανακάνουμε όνειρα για το εθνικό μέλλον, το συλλογικό, το ατομικό, στην Ιθάκη που τώρα κατα­λάβαμε τι σημαίνει. Με ή χωρίς γεμά­το πορτοφόλι, έχουμε καλή καρδιά».

Αφού δεν τα υπολογίζει τα λεφτά και μετράει μόνο την καλή καρδιά, μπορούμε να υποθέσουμε ότι τα φρά­γκα από το παιχνίδι του ΟΠΑΠ τα μοί­ρασε στους απόρους... 

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΙΑΚΟΣ

(ΕΦ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-08/12/2011)