Ο «εσωτερικός πόλεμος» κλυδωνίζει την Τουρκία

• Όσα συμβαίνουν στη γειτονική χώρα απαιτούν επαγρύπνηση από την Ελλάδα. 

Κυριολεκτικά χαμός έγινε στο εσωτερικό της Τουρκίας τον Αύγουστο με την εντυπωσιακή αναζωπύρωση της δράσεως των Κούρδων ανταρτών, που από την Ανατολία έφτασαν στο σημείο να ναρκοθετήσουν δρόμο στην τουριστική Φώκαια στις μεσογειακές ακτές κοντά στη Σμύρνη, με ό,τι και αν αυτό συνεπάγεται για το... πολιτικό πρεστίζ της Τουρκίας και για την οικονομία της, αλλά, το πιο ση­μαντικό, ότι ο συνολικός απολογισμός των τουρκικών απωλειών αυτόν το μήνα φτά­νει τους 29 νεκρούς και τους 62 τραυματίες στρατιώτες, στρατοχωροφύλακες και αστυνομικούς. Άλλοι 12 νεκροί και 24 τραυματίες στρατιώτες καταγράφηκαν σε ατυχήματα. Ιδιαίτερη θέση σε αυτή τη δραστηριότητα των Κούρδων μαχητών έχει η βομβιστική επίθεση στην Γκαζιαντέπ, η οποία άφησε 9 νεκρούς πολίτες και 70 τραυματίες. 

Και όλα αυτά, όχι τυχαία, τον Αύγουστο, ο οποίος στην Τουρκία θεωρείται ως ο μήνας των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς πραγματοποιούνται οι ετήσιες τακτικές κρίσεις στο στράτευμα και γιορτάζεται η εθνική τους επέτειος της νίκης στον λεγόμενο « απελευθερωτικό πόλεμο» του 1922, που οδήγησε στην καταστροφή της Σμύρνης και στο ξερίζωμα του μικρασιατικού Ελληνισμού από τις προαιώνιες κοιτίδες του. Όλη αυτή η έξαρση της κουρδικής δραστηριότητος την ίδια ώρα που τα σύννεφα του πολέμου ολοένα και περισσότερο πυκνώνουν στη Συρία, ενώ και η κατάσταση με το Ιράν περιπλέκεται πιο πολύ, με τους Ισραηλινούς να « κρατιούνται με τα δόντια για να μην επέμβουν προληπτικά μέχρι τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του προσεχούς Νο­εμβρίου (αλλά κανένας φυσικά δεν γνωρίζει το «μετά»). 

Στις 22 Αυγούστου, μάλιστα, η κατάσταση αυτή ΑΝΑΓΚΑΣΕ τον Τούρκο πρωθυπουργό, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, να απευθύνει ΕΚΚΛΗΣΗ για ΕΝΟΤΗΤΑ στο εσωτερικό της Τουρκίας, γεγονός που θεωρήθηκε πρωτοφανές, εξ ου και ιδιαι­τέρως σημαντικό. Γιατί η έκκληση για ενότητα σηματοδοτεί εξ αντιδιαστολής την παραδοχή ενός υπάρχοντος ΔΙΧΑ­ΣΜΟΥ στο εσωτερικό της γείτονας, κάτι που με τη σειρά του σημαίνει την ου­σιαστικά ΕΠΙΣΗΜΗ αποδοχή και μά­λιστα από τα πιο επίσημα χείλη της ύπαρξης του κουρδικού αντάρτικου στο εσωτερικό της Τουρκίας ως πραγ­ματικής απειλής για την ενότητά της, τουλάχιστον έτσι όπως την οραματί­στηκε και τη δημιούργησε ο στρατηγός Μουσταφά Κεμάλ, ο αποκαλούμενος από τους Τούρκους και ως «Ατατούρκ» ("πατέρας των Τούρκων"). Τι οδήγησε όμως τον Τούρκο πρωθυ­πουργό να απευθύνει την έκκλησή του αυτή; Μερικά ενδεικτικά γεγονότα, όπως: 

• Στις 8 Αυγούστου, η πρωτοφανούς «θρασύτητας» επίθεση με νάρκες των Κούρδων στην παραλιακή πόλη Φώκαια της Τουρκίας, επί των μεσογει­ακών ακτών, κοντά στη Σμύρνη, σε μι­κρή απόσταση από την έδρα της Τα­ξιαρχίας των Πεζοναυτών του Τουρκικού Ναυτικού, που έχει συμμετάσχει το 1974 και στην εισβολή στην Κύπρο. 

• Στις 22 Αυγούστου, το φαινομενικά «ατύχημα» στην περιοχή Ουλούντερε της Νοτιοανατολικής Τουρκίας, όπου ένα λεωφορείο που μετέφερε Τούρκους στρατιώτες για να ενισχύσουν μονάδες ασφαλείας της ευρύτερης περιοχής, κα­θώς θα την επισκέπτονταν βουλευτές του φιλοκουρδικού κόμματος «Ειρήνης και Αιτιοκρατίας», από «άγνωστη αιτία» κα­τέπεσε σε παρακείμενη χαράδρα, με αποτέλεσμα το θάνατο 9 Τούρκων στρατιωτών και τον τραυματισμό 18 άλλων. 

• Στις 23 Αυγούστου, νέα επίθεση Κούρ­δων ανταρτών του PKK με νάρκες, επίσης στη Νοτιοανατολική Τουρκία, εναντίον φάλαγγας του τουρκικού Στρατού, που ευρισκόταν εν κινήσει. Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχε ανακοινωθεί επίσημα αριθμός απω­λειών, που αναμένεται όμως να είναι «ση­μαντικές», λόγω της φύσεως της προ­σβολής (ενέδρα, νάρκες, απομακρυ­σμένη περιοχή) κ.λ.π. 

Βλέπουμε επομένως ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά, αλλά για συμβάντα που εντάσσονται σε έναν στρατιωτικό σχεδιασμό επιχειρήσεων, άριστα οργανωμένο, που, το κυριότερο, εκτελείται από ΑΡΙΣΤΑ εκπαιδευμένους και εξοπλισμένους Κούρδους μαχητές. Οι Τούρκοι πιστεύουν ότι αυτό γίνεται στο εξωτερικό, κατηγορώντας, λεκτικά στην παρούσα χρονική συγκυρία, μόνο τη Συρία. 

Η κατάσταση πάντως στην Τουρκία είναι εξαιρετικά σοβαρή και απαιτεί διαρκή παρακολούθηση και επαγρύπνηση από την Ελλάδα, κάτι που -τουλάχιστον σε επίπεδο Ενόπλων Δυνάμεων - γίνεται αδιαλείπτως, όπως κατεδείχθη και από τις συνεχείς, εν μέσω θέρους, ασκήσεις της Διακλαδικής «Δυνάμεως Δ». 

Του ΛΕΩΝΙΔΑ Σ. ΜΠΛΑΒΕΡΗ

(METRO-03/9/2012)