Ιερά Ερυθρή Εξέταση

• Το ΚΚΕ θυμίζει τον Βαν Χέλσινγκ. 0 δεύτερος κυνηγούσε τον Δράκουλα. Ακόμα και στην κάσα. Οι κομμουνιστές το κάνουν με τους αντιφρονούντες! 

Αν έχετε δει κάποια από τις κλα­σικές βρικολακέ ταινίες από την εταιρία παραγωγής Hammer, σίγουρα θα έχετε απολαύσει σκηνές με τον σπουδαίο Πίτερ Κάσινγκ (που υποδύεται τον δόκτορα Βαν Χέλσινγκ) να κυνηγάει με μια πα­λούκα από δω έως τις Μαλδίβες Νή­σους τον Κρίστοφερ Λι, που το παίζει Δράκουλας.... Αγιασμούς τού ρίχνει, ασημένιες σφαίρες τού εκτοξεύει, γρί­λιες ανοίγει για να μπει το φως, όλα τα κάνει ο βρικολακοκυνηγός για να εξοντώσει τον απέθαντο. Ειδικά αν τον πετύχει να χουζουρεύει στην κά­σα του, του φερμάρει το παλούκι με λύσσα και αυτοπεποίθηση. Στο στή­θος τον καρφώνει και το στειλιάρι εξέρχεται από τον οισοφάγο. Για τό­ση μανία μιλάμε. Δεν κωλώνει πουθε­νά ο δόκτορας. Μόνο αν μάθαινε τη μεταχείριση που επιφυλάσσει το ΚΚΕ σε όλους όσοι δεν είναι ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ κομμουνιστές μπορεί να έβαζε νερό στο κρασί του και να εγκατέλειπε τη μάχη εναντίον του αιμοδιψούς βουρβούλακα. Καλύτερα να είσαι δράκουλας και να κόβεις βόλτες ντάλα μεση­μέρι σε μια λαϊκή αγορά που πουλάνε σκόρδα, παρά νεκρός πρώην κομμου­νιστής που το Κόμμα σε χρέωσε στην «ανανεωτική » Αριστερά. 

Έφυγε νωρίς 

Οι σκεπτόμενοι άνθρωποι, οι στοιχειωδώς ευαίσθητοι και οι εχέφρονες (παραμένουν πλειοψηφικό ρεύμα στην πατρίδα μας) έμειναν με το στόμα ανοιχτό όταν διάβασαν το γεμά­το χολή κείμενο για τον θάνατο του Χρόνη Μίσσιου, το οποίο δημοσίευ­σε ο «Ριζοσπάστης» προχθές. 

Ο τίτλος ήταν «Πέθανε ο Χρόνης Μίσσιος». Ακολουθεί ο μεταθανάτι­ος αφορισμός, ο οποίος αποτελείται από 93 λέξεις: «Απεβίωσε χτες, σε ηλικία 82 χρόνων, ο συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος. Γεννημένος στην Καβάλα , από γονείς καπνεργάτες, έζησε τα παιδικά του χρόνια σε μια γειτονιά γεμάτη πρόσφυγες. Στα Γιαννιτσά, όπου τον στέλνει ο Ερυθρός Σταυρός, μαζί με άλλα παι­διά για να γλιτώσουν από την πείνα της Κατοχής, περνάει στο ΕΑΜ, ενώ πέρασε για λίγο και από τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Με το έργο του βεβαίως στην πο­ρεία δεν στάθηκε στο πλευρό των λαϊκών αγώνων και της δράσης των κομ­μουνιστών, αφού δεν πίστευε στη δι­έξοδο της ταξικής πάλης, ενώ βρήκε "στέγη" στη λεγόμενη "ανανεωτική" Αριστερά». 

Τα παραπάνω, που δεν αντέχουν σε κριτική, σε υποχρεώνουν να σκέφτεσαι με ατόφιο τρόμο τι πρόκειται να συμβεί αν κυβερνήσουν αυτοί οι άνθρωποι... 

Παναγιώτης Λιάκος 

(Εφ. Δημοκρατία - 23/11/2012)