Ο λαός ψηφίζει, το παρασκήνιο κυβερνά

■ Μας λείπουν πολλές και κρίσιμες πληροφορίες για να προσεγγίσουμε τα αληθινά γεγονότα. 

Ο Λόγος είναι πάντα το επί­κεντρο της προσοχής και ο έσχατος σκοπός (το τέ­λος) της ικανότητας των ανθρώπων να κατανοούν. Για να μην παραπλανόμαστε πως η επιφάνεια των πραγμάτων, δηλαδή αυτά που αντιλαμβανόμαστε μέσω των αισθήσεών μας, θα μας αποκαλύ­ψουν τον Λόγο, έχουμε δύο απο­σπάσματα τα οποία καθοδηγούν την κατανόηση μας. Το Απόσπα­σμα 14 λέει "ο αφανής δεσμός είναι ισχυρότερος από τον φανερό" και το Απόσπασμα 15 στο ίδιο πνεύμα λέει "η αληθινή δομή των πραγμάτων συνήθως κρύβεται" (φύσις κρύπτεσθαι φιλεί)». 

Richard Geldard, «Ηράκλειτος, ο "σκοτεινός" φιλόσοφος», εκδόσεις Αρχέτυπο, σελ. 56 

Όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγ­ματα, ο ελληνικός λαός είναι αναγκασμένος -αν δεν επιθυμεί να πέ­σει στο βάραθρο που έχουν ανοίξει άσπονδοι φίλοι του- να κάνει ένα τεράστιο άλμα προς τα εμπρός. Για να το καταφέρει αυτό, πρέπει να πάρει την απαιτούμενη «φό­ρα». Δηλαδή να πάει αρκετά πίσω κι ύστερα να τρέξει όπως οι άλτες... 

Εν πνεύματι 

Η λέξη «πίσω» δεν συμβολίζει τό­πο, αλλά χρόνο. Οι Έλληνες εν σώ­ματι δεν χρειάζεται να τρέξουν. Εν πνεύματι πρέπει να ταξιδέψουν. Να στραφούν στις προαιώνιες, αρχετυπικές στήλες πάνω στις οποίες οι­κοδομήθηκαν η ουσία και η αίγλη του ελληνικού προτύπου και να αντλήσουν τη δύναμη και να πά­ρουν την απαιτούμενη «φόρα» από εκεί. Στην εξίσωση που οφείλουμε να λύσουμε για να μη διαλυθούμε το σήμερα παρέχει μόνο την ανά­γκη. Το χθες προσφέρει τα κλειδιά της γνώσης του έσω και του έξω κόσμου. Μια αρμαθιά από τα κλειδιά που αναζητούνται είναι οι ηρακλεί­τειοι αφορισμοί. Στον πυλώνα με το όνομα Ηράκλειτος μπορούμε άφοβα να στηριχτούμε για να τρέ­ξουμε στο άδηλο μέλλον αποπειρώμενοι να ξεπεράσουμε με άλ­μα το χάσμα που απειλεί την ίδια την ύπαρξη μας. Τα αποφθέγματα του Εφέσιου φιλοσόφου, τα οποία παρατέθηκαν προηγουμένως, είναι σημαντικά. Είναι τα πρώτα κατα­γεγραμμένα σχόλια που αποτιμούν ορθά τη σημασία της άγνωστης ιστορίας του κόσμου, της αληθινής - εκείνης που περιφρονητικά απο­καλείται (απ΄ όσους έχουν πολλά να κρύψουν) «συνωμοσιολογία». 

Έχει ειπωθεί, ορθά κατά την άποψη του γράφοντος, ότι υπάρ­χουν δύο Ιστορίες. Η μία είναι η επίσημη. Η άλλη είναι η αληθινή. Οι μοίρες των λαών, οι συμμετοχές χωρών σε συνασπισμούς και σε πολέμους, οι χρεοκοπίες, οι υποτιμήσεις νομισμάτων και οι εντολές για δολοφονίες ηγετών και κοινών θνητών δεν αποφασίζονται ενώπι­ον κοινού. Δεν γίνονται με «δημό­σια διαβούλευση». Είναι συνωμο­σίες, οι οποίες υφαίνονται με τα αό­ρατα νήματα της συνενοχής και του κοινού υλικού συμφέροντος ανάμε­σα στα πρόσωπα που διαδραματί­ζουν σημαντικούς ρόλους. Οποτε­δήποτε ο χρόνος ξεβράζει κάποιο ίχνος από την κρυμμένη αλήθεια στο φως, καθεστώτα, πολιτεύματα και οικονομικοί γίγαντες κλονίζονται συθέμελα. 

Ο Ηράκλειτος είχε κατανοήσει απόλυτα την ισχύ και την αξία των αφανών δεσμών που συνθέτουν τις φυσικές και τις κοινωνικές δομές και με ελάχιστες λέξεις ξεσκέπα­σε προκαταβολικά όλες τις συνω­μοσίες που έλαβαν χώρα στην εποχή του και ακολούθησαν στις χιλιε­τίες που παρήλθαν. 

Αν κάποιος έχει αμφιβολίες για τη σημασία των αφανών δεσμών στη διαμόρφωση της πολιτικής, οι­κονομικής και πολιτισμικής σκηνής του κόσμου, ας αναρωτηθεί πόσες φορές διάβασε τα απομαγνητο­φωνημένα πρακτικά από μία κρί­σιμη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. ή είδε στην τηλεόραση μια νατοϊκή σύσκεψη στην οποία θα αποφασι­ζόταν επέμβαση σε κάποιο σημείο του πλανήτη. Το αδικοχαμένο αί­μα που ρέει άφθονο, κάθε δευτερόλεπτο που περνάει ενώνει τους ηθικούς αυτουργούς με τον αφα­νή δεσμό της συνενοχής. 

Σκελετοί στην ντουλάπα 

Στα ελληνικά πράγματα η κατάστα­ση έχει ως εξής: Η αδιαφάνεια και η απόλυτη υπερίσχυση των αφανών δεσμών και της άδηλης φύσης των πραγμάτων είναι τα μοναδικά κα­θεστώτα που δεν έχουν αμφισβητη­θεί ούτε στιγμή. Από τη Δίκη των Εξ, στους οποίους δεν επετράπη η πρόσβαση σε δημόσια έγγρα­φα, που είχαν ζητήσει να επικαλε­στούν για την υπεράσπισή τους, μέχρι τον παραχωμένο στα Τάρτα­ρα «φάκελο» της Κύπρου, η σιγή και η συγκάλυψη δεν υποχώρησαν ούτε χιλιοστό. Τα ίδια και χειρότε­ρα με την υπαγωγή στο Μνημόνιο και τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του πολιτικού κόσμου, που άλλαζε ρότα στον πλουν με τρόπο που δεν είναι δυνατόν να εξηγηθεί με βά­ση τα ολίγιστα (σε πλήθος και αξία) δεδομένα που έχουν γίνει γνωστά στην κοινή γνώμη. 

Δυστυχώς, αυτές οι τόσο μεγά­λης κλίμακας πολεμικές επιχειρή­σεις εναντίον εθνών όπως το δικό μας δεν είναι δυνατόν να ερμηνευ­τούν με τις βλακώδεις ερμηνείες των επίσημων ψευδολογιών που εκτοξεύονται κατά ριπάς από την κατε­στημένη ενημέρωση και τους φυσι­κούς αυτουργούς της μαζικής εξαθλίωσης. Μας λείπουν πολλές και κρίσιμες πληροφορίες για να προ­σεγγίσουμε τα αληθινά γεγονότα που προέκυψαν λόγω τον αφανών δεσμών προσώπων και χωρών. Το αόρατο κυβερνά και οι ορατοί πλη­ρώνουν τον λογαριασμό...

Παναγιώτης Λιάκος

(Εφ. Κυρ.Δημοκρατία-04/10/2012)