του Μιχάλη Ιγνατίου
Ουάσινγκτον
Οι Αμερικανοί γραφειοκράτες επέμεναν, μέχρι και το περασμένο Σαββατοκύριακο, «τουρκικά», αρνούμενοι να αποδεχτούν ότι η πολιτική τους για την περιοχή με επίκεντρο την Τουρκία ήταν και τότε, όπως είναι και τώρα, απόλυτα λανθασμένη.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες σχεδίασαν τη στρατηγική τους από τη δεκαετία του '50 και εντεύθεν βασισμένες στο ...
δόγμα ότι η Τουρκία είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της εξωτερικής τους πολιτικής, έχοντας ως δεδομένο τότε ότι η χώρα ήταν απέναντι στον θανάσιμο εχθρό τους, τη Σοβιετική Ένωση. Η πολιτική αυτή συνεχίστηκε και ενδυναμώθηκε όσο περνούσαν τα χρόνια και στη δεκαετία του '80 επιβεβαιώθηκε με το περίφημο «Δόγμα του Γόλστατερ». Θύματα της ανόητης αυτής πολιτικής ήταν και η Ελλάδα και η Κύπρος.
δόγμα ότι η Τουρκία είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της εξωτερικής τους πολιτικής, έχοντας ως δεδομένο τότε ότι η χώρα ήταν απέναντι στον θανάσιμο εχθρό τους, τη Σοβιετική Ένωση. Η πολιτική αυτή συνεχίστηκε και ενδυναμώθηκε όσο περνούσαν τα χρόνια και στη δεκαετία του '80 επιβεβαιώθηκε με το περίφημο «Δόγμα του Γόλστατερ». Θύματα της ανόητης αυτής πολιτικής ήταν και η Ελλάδα και η Κύπρος.
Μετά την πτώση της ΕΣΣΔ και την αλλαγή των ισορροπιών, οι γραφειοκράτες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ άρχισαν να το... ξανασκέφτονται. Όμως ήταν τόσο ισχυρή η στρατηγική συνεργασία της Άγκυρας και του Ισραήλ και τόσο σαρωτική η παρέμβαση του ισραηλινού λόμπι προς τον Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που ουδείς τόλμησε να αμφισβητήσει την αξία της Τουρκίας.
Με την εκλογή του στην αμερικανική προεδρία, ο Μπαράκ Ομπάμα διέπραξε το φοβερό σφάλμα να εμπιστευτεί τον τότε πρωθυπουργό και σημερινό Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας, παρά το γεγονός ότι ακόμα και οι ανόητοι γραφειοκράτες άρχισαν να κάνουν «δεύτερες σκέψεις» και οι Ισραηλινοί είχαν εντοπίσει τα πρώτα σημάδια αντιαμερικανισμού και αντισημιτισμού του Ταγίπ Ερντογάν. Ο κ. Ομπάμα δεν άκουσε κανέναν και ανέδειξε τον ισλαμιστή ηγέτη της Τουρκίας στον πλέον σημαντικό συνομιλητή και σύμβουλό του, αφήνοντας «στην απέξω» χώρες-πιστούς συμμάχους, όπως η Βρετανία, το Ισραήλ και η Αίγυπτος.
Ο Αμερικανός Πρόεδρος ξύπνησε από τον λήθαργο των πέντε ετών το βράδυ της 16ης Μαΐου 2013. Είχε προηγηθεί η συνάντησή του με τον κ. Ερντογάν στο Οβάλ Γραφείο. Ο συνομιλητής του έβγαζε... φωτιές και τον πρόσβαλε. Θολωμένος από το μίσος του για τον σιίτη Ασαντ, απαίτησε την ανάπτυξη αμερικανικών χερσαίων δυνάμεων στη Συρία. Ο Ομπάμα αρνήθηκε. Το βράδυ παρέθεσε δείπνο στον κ. Ερντογάν, ο οποίος συνοδευόταν από τον Αχμέτ Νταβούτογλου και τον αρχηγό των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Η βραδιά ήταν μια απ' τις πιο δύσκολες της προεδρίας του κ. Ομπάμα. Οι διαφωνίες ανάγκασαν τον Αμερικανό Πρόεδρο να διακόψει κάθε επαφή με τον κ. Ερντογάν για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το βράδυ του περασμένου Σαββάτου (18 Οκτωβρίου 2014) ο κ. Ομπάμα τηλεφώνησε στον κ. Ερντογάν και του ζήτησε για τελευταία φορά να συνταχθεί με την Αμερική και τη Δύση στον αγώνα τους εναντίον των τζιχαντιστών. Ζήτησε επίσης από τον Τούρκο Πρόεδρο να επιτρέψει τον ανεφοδιασμό των Κούρδων μαχητών στην πόλη Κομπάνι.
Η απάντηση ήταν μεσοβέζικη για το πρώτο αίτημα και αρνητική για το δεύτερο, αν και αφέθηκε ανοιχτό το ενδεχόμενο να επιτρέψουν μόνο ενισχύσεις από το ιρακινό Κουρδιστάν.
Οι αναλυτές πιστεύουν ότι η αμερικανική γραφειοκρατία άρχισε επιτέλους να αντιλαμβάνεται ότι η Τουρκία δεν είναι ούτε σύμμαχος ούτε εταίρος στον βασικό πόλεμο που διεξάγουν οι ΗΠΑ εναντίον της διεθνούς τρομοκρατίας. Το μόνο που ελπίζουν τώρα είναι ότι το λάθος του Αμερικανού Προέδρου, να αναδείξει σε ηγετική δύναμη στην περιοχή την Τουρκία του Ερντογάν εις βάρος του Ισραήλ και της Αιγύπτου, δεν θα αποδειχτεί μοιραίο για την Αμερική.
e-mail: mignatiou@aol.com
twitter: @mignatiou
(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-23/10-29/10/14)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.