«Αόρατοι» υπονομευτές του μέλλοντος των ΕΑΣ

■ Τανκς του Ελληνικού Στρατού κατά την διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης.

■ Ποιοι είναι αυτοί που δεν κατανόησαν ότι οι εποχές των αλόγιστων κρατικών επιδοτήσεων έχουν παρέλθει και, παρά τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού και τις προσπάθειες του Δημήτρη Αβραμόπουλου, επιτίθενται στην εταιρία. 

Από τον 

Ευθύμιο Π. Πέτρου 

Ενώ το Ελληνικά Αμυντικά Συστή­ματα ολοκλήρω­σαν την προβλεπόμενη διαδικασία διασπάσεως στο στρατιωτικό και το πολιτικό κομμάτι, η κατάσταση της εταιρίας παραμένει ανεξήγητα τελ­ματωμένη. Χωρίς πλέον να υπάρχει η δικαιολογία των προβλημάτων που δη­μιουργούσε η τρόικα, συ­γκεκριμένες ενέργειες που έπρεπε να έχουν ολοκλη­ρωθεί από την κυβέρνη­ση καρκινοβατούν επικίνδυνα. Η κοινή υπουργική απόφαση για την εθελού­σια έξοδο του πλεονάζοντος προσωπικού έχει εδώ και καιρό υπογράφει από το υπουργείο Εθνικής Αμύνης και «χάθηκε» κάπου στους διάδρομους της γραφειο­κρατίας του υπουργείου Οικονομικών... 

Η απάντηση 

Έτσι, αφού δεν εκταμιεύ­ονται τα προβλεφθέντα 6.000.000 ευρώ, δεν γίνε­ται εφικτή η αναδιοργάνωση της εταιρίας στις ρεαλι­στικές βάσεις που έχουν προσδιορισθεί από το σχέ­διο διασώσεως. Η τυποποι­ημένη απάντηση των «συναρμόδιων φορέων» εί­ναι μια ανάλγητη επίκλη­ση των «διαδικασιών» που πρέπει να εφαρμόσουν! 

Την ίδια στιγμή καθυ­στερεί η εκταμίευση των 25.000.000 ευρώ, ποσού που προβλεπόταν να δοθεί στην εταιρία αμέσως μετά τη διάσπαση. Η αργοπορία αυτή μπορεί να έχει κατα­λυτικές συνέπειες, αφού τα χρήματα αυτά προορίζονται για τις αρχικές κινήσεις των νέων ΕΑΣ (διακανονισμοί χρεών, αγορά πρώτων υλών κ.λ.π.). που ήδη αρχίζουν να παίρνουν τις πρώτες παραγγελίες και πρέπει να ενερ­γοποιήσουν τις γραμμές παραγωγής τους. 

Όσο για το πολιτικό κομμάτι (που ονομάζεται πλέον Ελληνικά Συστήμα­τα Παραγωγής Πολιτικών Προϊόντων), η μεν Μεταλλουργική Ηπείρου είναι στη διαδικασία πωλήσεως, με τη Βιοχάλκο να διατηρεί το ενδιαφέρον για την αγο­ρά της. Αναφορικά όμως με τη δεύτερη θυγατρική την Ηλεκτρομηχανική Κύμης, ο «βασικός μέτοχος», δη­λαδή το Ελληνικό Δημόσιο, δεν έχει εμφανισθεί για να ολοκληρώσει τη δι­αδικασία ορισμού εκκαθαριστή ώστε να ξεμπλοκαριστούν και οι πληρωμές των δεδουλευμένων στους ερ­γαζομένους. 

Η κατάσταση θα μπο­ρούσε να χαρακτηρισθεί καθαρή υπονόμευση που παραπέμπει σε ρήσεις του τύπου «ποιός κυβερνά αυ­τή τη χώρα;». Και τούτο δι­ότι εδώ και περίπου έναν χρόνο ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς «πήρε επάνω του» την πολιτική ευθύνη για τη διάσωση της σημαντικότερης αμυντι­κής βιομηχανίας της χώ­ρας. Εξάλλου, ο πρόεδρος των ΕΑΣ, ναύαρχος Γιάν­νης Δεμίρης, δεν χάνει ευ­καιρία να υπογραμμίσει ότι τόσο ο υπουργός Εθνικής Αμύνης Δημ. Αβραμόπουλος όσο και η αναπληρώτρια υπουργός Φώφη Γεννηματά έχουν υπερβεί τον εαυτό τους στην προσπά­θεια για στήριξη των ΕΑΣ. Από ετών αναμενόμενες συμβάσεις με τις Ένοπλες Δυνάμεις έχουν ενεργο­ποιηθεί το τελευταίο διάστημα, ενώ οι εξαγωγικές προσπάθειες προωθούνται προς κάθε δυνατή κατεύθυνση, με το σύνολο των υπηρεσιακών παραγόντων του ΥΠΕΘΑ να εργάζονται προς αυτόν τον στόχο. 

Σε απόλυτη αντίθεση με αυτή τη στάση, η εται­ρία υφίσταται μια τεράστια υπονόμευση από όλες τις άλλες πλευρές. Κρατικοί παράγοντες επικαλούνται καταγγελίες περί ατασθα­λιών, οι οποίες αποδεικνύονται όχι μόνον ανακριβείς, αλλά και ανώνυμες, αφού οι καταγγέλλοντες είναι ανύπαρκτα πρόσωπα, ενώ μηχανισμοί αδρανείας, υπό το πρόσχημα της συνδικαλιστικής δράσεως, βάζουν εμπόδια σε κάθε παραγωγικό βήμα. 

Υπαίτιοι - τιμητές 

Οι ίδιοι άνθρωποι που είναι υπαίτιοι για το γεγονός ότι η βιομηχανία δεν ανα­νεώθηκε επί δεκαετίες εμφανίζονται σήμερα ως τιμητές, δημιουργώντας προβλήματα στην προσπάθεια επανεκκινήσεως των εργο­στασίων. 

Η διοίκηση των ΕΑΣ θεωρεί ότι αυτοί είναι οι «λίγοι» οι οποίοι δεν κατανόησαν άτι οι εποχές των αλόγιστων κρατικών επιδοτήσεων χωρίς αντίκρισμα εργασίας και παραγωγής έχουν παρέλθει. Εκτός βέ­βαια εάν και αυτοί υλοποιούν την κρυφή ατζέντα αυ­τών που έχουν στοχοποιήσει την ελληνική αμυντική βιομηχανία. 

Οι κυρίαρχοι στόχοι της εθνικής πολιτικής για την αμυντική βιομηχανία της χώρας. 

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ για τη διαμόρφωση εθνι­κής στρατηγικής για την ελληνική αμυντι­κή βιομηχανία επεξεργάζεται το υπουργείο Αμύνης, αφού πλέον είναι κοινός τόπος το γεγονός ότι η απουσία στρατηγικού προσανατολισμού στον τομέα αυτόν την είχε οδη­γήσει σε κρίση χρόνια πριν η γενικότερη κρίση πλήξει την οικονομία της χώρας μας. 

Κυρίαρχοι στόχοι αυτής της πολιτικής είναι η αναβάθμιση του τεχνολογικού επι­πέδου της χώρας, η μείωση της απώλειας σημαντικών οικονομικών πόρων, κυρίως λόγω της αναθέσεως των εφοπλιστικών μας προγραμμάτων σε βιομηχανίες του εξωτε­ρικού, η ενίσχυση της εθνικής οικονομίας και η αξιοποίηση του επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού, που έχει αποκτή­σει εξειδίκευση στον σημαντικό τομέα της αμυντικής βιομηχανίας. 

Υπενθυμίζεται ότι η αναγκαιότητα συντάξεως μιας εθνικής αμυντικής βιομηχανικής στρατηγικής αποτελεί επιταγή της νομοθεσίας και συγκεκριμένα του άρθρου 3. του νόμου 3978/11, το οποίο προβλέπει: 

«Για την προστασία των ουσιωδών συμ­φερόντων ασφάλειας της χώρας και ιδίως για την ασφάλεια εφοδιασμού και την επιχειρησιακή αυτονομία των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς και για την κάλυψη των αναγκών που υπάρχουν σε περιόδους κρίσης, επιστράτευσης ή πολέμου, το υπουρ­γείο Εθνικής Άμυνας λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα για την εγκαθίδρυση και δια­τήρηση μιας εγχώριας τεχνολογικής - βιομηχανικής βάσης, συμπεριλαμβανομένων μέτρων που αφορούν την έρευνα και την ανάπτυξη σε συγκεκριμένους στρατηγι­κούς τομείς άμυνας και ασφάλειας». Πα­ρακάτω δε ο νόμος προσδιορίζει ότι η εθνι­κή αμυντική βιομηχανική στρατηγική πρέ­πει να εγκριθεί από το ΚΥΣΕΑ έπειτα από εισήγηση του υπουργού Εθνικής Αμύνης. 

Τι διδάσκει η πρακτική 

Πέρα όμως από τον νόμο, η πρακτική δι­δάσκει ότι δεν μπορεί να υπάρξει βιώσιμη ανάπτυξη ενός τόσο σημαντικού κλάδου χωρίς την ύπαρξη ολοκληρωμένου στρα­τηγικού πλαισίου. Η αναγκαιότητα αυτή κατέστη περισσότερό επιτακτική λόγω του ιδιαίτερου δημοσιονομικού περιβάλλοντος της χώρας, αλλά και λόγω των εξελί­ξεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που στοχεύ­ουν σε μια ολοκλήρωσή της Ευρωπαϊκής Αμυντικής και Τεχνολογικής Βιομηχανι­κής Βάσεως, στην οποία η Ελλάδα οφείλει να έχει ενεργό ρόλο. 

Έτσι οι προτάσεις της Γενικής Διευθύνσεως Αμυντικής Πολιτικής του ΥΠΕΘΑ αναφέρονται στην εγκαθίδρυση και διατήρηση μιας εγχώριας τεχνολογικής - βιο­μηχανικής βάσεως, με την ανάληψη δράσε­ων και τη λήψη κατάλληλων μέτρων προς τον σκοπό αυτόν. Τονίζεται μάλιστα ότι τούτο αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα για το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, καθώς συνιστά βασικό παράγοντα για τη διασφάλι­ση της αποστολής των Ενόπλων Δυνάμεων. 

Ειδικότερα, με τα προτεινόμενα μέτρα το υπουργείο επιδιώκει: 

■ Να διατηρήσει και να αναπτύξει τις κρί­σιμες βιομηχανικές δυνατότητες (Specific Industrial Capabilities) και τεχνολογίες αιχμής σε ευαίσθητους τομείς για την ασφάλεια της χώρας προκειμένου να επι­τευχθεί σε υψηλό βαθμό η ασφάλεια εφο­διασμού των Ε.Δ., σύμφωνα πάντα με τις προβλέψεις της ισχύουσας εθνικής και ευ­ρωπαϊκής νομοθεσίας, αλλά και μέσω της συμμετοχής της βιομηχανίας μας σε εθνι­κά και διεθνή προγράμματα συνεργασίας έρευνας, αναπτύξεως και παραγωγής αμυντικού υλικού. 

■ Να ενθαρρύνει και να υποστηρίξει την επέκταση των δραστηριοτήτων της στους τομείς της ασφάλειας και των υλικών διτ­τής χρήσεως (στρατιωτική και εμπορική). 

■ Να στηρίξει τις εξαγωγές της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας. 

■ Να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής αμυντικής βιομηχανικής βάσεως, εστιάζοντας σε συγκεκριμένες τεχνολογίες αιχμής με την παραγωγή καινοτόμων προϊόντων. 

■ Να προωθήσει τη δημιουργία κοινοπρα­ξιών - συνεργασιών ώστε να αυξηθεί η εγχώρια συμμετοχή στη δημιουργία της ευ­ρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανικής συνερ­γασίας. 

Η επιδίωξη της στρατηγικής για αρμο­νική συνεργασία των Ενόπλων Δυνάμεων με τους φορείς της αμυντικής βιομηχανίας και η δέσμευσή τους για έναν κοινό μακροπρόθεσμο σχεδιασμό με στόχο τη βελτίωση των βιομηχανικών δυνατοτήτων αναμένε­ται να δημιουργήσουν ευνοϊκές συνθήκες για την ικανοποίηση των μελλοντικών αμυντικών αναγκών της χώρας. 

Επίσης, η προτεινόμενη στρατηγική δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο δικαίωμα της χώρας μας να προστατεύσει τα ουσιώδη συμ­φέροντα ασφαλείας της, κάνοντας χρήση του άρθρου 346 της ΣΔΕΕ (Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ε.Ε.), το οποίο προβλέπει ότι: «Κάθε κράτος-μέλος δύναται να λαμβάνει τα μέτρα που θεωρεί αναγκαία για την προστασία ουσιωδών συμφερόντων της ασφάλειας του, που αφορούν την παραγωγή ή εμπορία όπλων. πυρομαχικών και πολεμικού υλικού». 

(ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-12/10/2014)