Οι νέοι εξοπλιστικοί στόχοι και η ελληνική βιομηχανία

• Αντιαεροπορικό σύστημα πυραύλων τύπου S-300. 

• Τι προβλέπει η εγκύκλιος για τον Εθνικό Αμυντικό Σχεδιασμό, που εγκρίθηκε από τον Δ. Αβραμόπουλο. 

Από τον 

Ευθύμιο Π. Πέτρου

e.p.petrou@gmail.com 

Όχι πια ΕΜΠΑΕ (Ενιαίο Μεσοπρό­θεσμο Πρόγραμμα Αναπτύξεις και Εκσυγχρονισμού). Στο εξής θα έχουμε το ΤΚΠΠΑΥ (Τριετές Κυ­λιόμενο Πρόγραμμα Προμηθειών Αμυντι­κού Υλικού). Αυτό προβλέπει η νέα εγκύκλιος για τον Εθνικό Αμυντικό Σχεδιασμό, η οποία εγκρίθηκε από τον υπουργό Εθνικής Αμύνης κ. Δημ. Αβραμόπουλο. 

Παράλληλα, αντικαθίσταται το Δεκαπενταετές Σχέδιο Εξοπλιστικών Στόχων (ΔΕΣΕΣ) με το ...Μακροπρόθεσμο Πρό­γραμμα Προμηθειών Αμυντικού Υλικού (ΜΠΠΑΥ), το οποίο θα καθορίζει τους εξοπλιστικούς στόχους της χώρας σε βάθος που υπερβαίνει τη δεκαετία. 

Βασική διαφορά του νέου τρόπου προ­γραμματισμού σε σχέση με τον παλαιότερο, πέρα από την πλέον ρεαλιστική διαδι­κασία καταρτίσεις του, σε τριετή αντί για πενταετή βάση, είναι η προβλεπόμενη ετή­σια επικαιροποίησή του. Αυτό αποσκοπεί στο να εναρμονίζεται με τον Κρατικό Προ­ϋπολογισμό, όπως αυτός διαμορφώνεται κάθε χρόνο. Για τον σκοπό αυτόν οριοθετείται ένα Σύστημα Αμυνικής Σχεδιάσε­ις Προγραμματισμού Προϋπολογισμού (ΣΑΣΠΠ). 

Οι βασικές μεταβολές που φέρνει η νέα εγκύκλιος σε σχέση με τα μέχρι σήμε­ρα ισχύοντα, όσον αφορά τον προγραμμα­τισμό των εξοπλισμών, αρχίζουν με τη θε­σμοθέτηση του ότι τίθεται όλο το σύστημα των αμυντικών προμηθειών υπό τον διαρκή έλεγχο της Βουλής, σε εφαρμογή του άρ­θρου 2 του Ν. 3978/11 (στην Ελλάδα δεν αρ­κεί να έχει ψηφισθεί ο νόμος. αν δεν έχει εκδοθεί και εγκύκλιος που να προβλέπει την εφαρμογή του, δεν γίνεται τίποτε). 

Εξάλλου, τροποποιείται η υλοποίη­ση των εξοπλιστικών προγραμμάτων με την ένταξη διαδικασιών που αφορούν την ενεργοποίηση υποπρογραμμάτων και τη σύναψη, εκτέλεση και παρακολούθηση των συμβάσεων είτε με μέριμνα των Γενι­κών Επιτελείων είτε της ΓΔΑΕΕ (Γενικής Διευθύνσεως Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων). 

Τέσσερις φάσεις 

Επίσης, προσδιορίζεται σε νέα βάση το Σύ­στημα Προμήθειας Αμυντικού Υλικού, (ΣΠΑΥ), το οποίο επιμερίζεται σε τέσσερις φάσεις: τον καθορισμό, την ανάπτυξη, την ενεργοποίηση υποπρογραμμάτων και την παραλαβή και επιχειρησιακή χρήση του υλικού. 

Για τα υπό προμήθεια συστήματα εν­σωματώνονται η έννοια του Κύκλου Ζωής Υλικών και Μέσων, καθώς και το κριτή­ριο της ασφάλειας εφοδιασμού που απορ­ρέει ως θεμελιώδες κριτήριο από την ίδια την κοινοτική οδηγία 2009/81/ΕΚ. Αυτό επιτρέπει στις Ένοπλες Δυνάμεις να θέ­τουν ως προϋπόθεση την ύπαρξη εγκατα­στάσεις του προμηθευτή evt0s της ελληνικής επικράτειας. Είναι ένα μέτρο που με τη σωστή αξιοποίηση θα αποβεί σε όφελος της εγχώριας βιομηχανίας παρακάμπτοντας άλλες κοινοτικές διατάξεις περί ελεύ­θερου ανταγωνισμού, τις οποίες πληρώνου­με ακόμη ακριβά, αφού δημιουργούν παρά­λογες δυσμενείς δεσμεύσεις για την εγχώ­ρια βιομηχανία. 

Να υπενθυμίσουμε ότι με τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονταν οι προμήθειες αμυντικού υλικού κατά την τελευταία δε­καετία (από τότε δηλαδή που ψηφίστηκαν σχετικοί νόμοι, αντί των Προεδρικών Διαταγμάτων που ίσχυαν επί εποχής κυβερνή­σεων ΠΑΣΟΚ) αποτελούσε τεράστιο πρό­βλημα η υποστήριξη της εγχώριας βιομηχανίας, αφού ακολουθούνταν κατά γράμμα οι ευρωπαϊκές προβλέψεις περί απόλυτης διαφάνειας και απολύτως ανοιχτών διε­θνών διαγωνισμών. Από τότε είχε παραβλεφθεί το γεγονός ότι οι μεγάλες χώρες της Ε.Ε. είχαν εισαγάγει διατάξεις που τους επιτρέπουν να δίνουν προβάδισμα στις δικές τους βιομηχανίες κατά την επιλογή πολεμικού υλικού. Με τεράστια καθυστέρη­ση ένα τέτοιο μέτρο υιοθετείται και από τη χώρα μας. 

(ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-19/10/2014)