ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΣΑΚΟΣ ΤΟΥ ΜΠΟΞ ΕΓΙΝΕ Η ΕΛΛΑΔΑ

■ Ο Γιώργος Παπανδρέου από το Καστελόριζο αναγγέλλει την είσοδο της Ελλάδας στο Μνημόνιο το 2010. 

Από τον 

ΜΑΝΩΛΗ ΚΟΤΤΑΚΗ 

ΒΑΖΩ στοίχημα: Όταν ο ιστορικός του μέλλοντος αποτιμήσει ψύχραιμα και αντικειμενικά τον ρόλο που έπαιξε ο Γιώργος Παπανδρέου στον χειρισμό της κρίσης, δεν θα σταθεί στα Μνημό­νια και στην τρόικα μόνον, αλλά σε κά­τι πολύ σημαντικότερο και ευρύτερο: στην εγκατάσταση της Ελλάδας στο κέντρο της παγκόσμιας οικονομικής και γεωπολιτικής σκακιέρας στον ρό­λο του χρήσιμου πιονιού για την επίλυ­ση των λογαριασμών των μεγάλων δυνάμεων, θέση από την οποία ουδέποτε καταφέραμε να μετακινηθούμε λόγω της λάσπης που έριξε στη «διεφθαρ­μένη» χώρα του ο πρώην πρωθυπουρ­γός. Ακούω και διαβάζω αυτές τις μέρες τις νέες θεωρίες για το «ελληνικό ζήτημα». 

ΤΙ ΜΑΣ λένε σε αυτή τη φάση για να αθετήσουν τις υποσχέσεις που απορ­ρέουν από την απόφαση του ...Eurogroup για την ελάφρυνση του χρέους; Γιατί έχουν μειώσει στο ελάχιστο τις δυνα­τότητες των κινήσεων που μπορεί να κάνει ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς πάνω στη σκακιέρα; Σχεδόν ανερυθρίαστα υποστηρίζουν ότι σε αυτή τη φάση μας πιέζουν για νέα μέ­τρα προκειμένου: 

Πρώτον, να επιβληθεί οριστικά η παραμονή του Διεθνούς Νομισματι­κού Ταμείου στην εξευτελισμένη Ευ­ρώπη. 

Δεύτερον, για να στείλουν διά της ανόδου του Τσίπρα στην εξουσία μήνυμα στους ευρωπαϊκούς λαούς που φλερτάρουν με τον αριστερό και τον ακροδεξιό λαϊκισμό (Γαλλία - Λεπέν, Ιταλία - Μπέπε Γκρίλο, Ισπανία - Podemos) ότι δεν τους παίρνει. 

Χρησιμοποιούν δηλαδή αξιοποιούν είναι η κατάλληλη λέξη- το «ελληνικό ζήτημα» για να λύσουν τα δι­κά τους προβλήματα και τις δίκες τους διαφορές πάνω στις πλάτες μας. Είναι άραγε η πρώτη φορά που το κάνουν αυτό; Όχι βέβαια! Με όπλο το ηθικό κριτήριο που τους παρέδωσε στο πιά­το ο Γιώργος Παπανδρέου, βρίζοντας τον λαό του στις Συνόδους Κορυφής (κάνεις ξένος ηγέτης δεν διανοήθηκε κάτι ανάλογο), οι προστάτες έλυσαν τα προβλήματα τους, αλλά εμείς κανένα. 

Το ελληνικό ζήτημα αξιοποιήθηκε το 2009 από τις ΗΠΑ προκειμένου να μεταφέρουν την κρίση σε ευρωπαϊκό έδαφος -μακριά από το δικό τους- και για να βάλουν δυνατά στο παι­χνίδι των αποφάσεων της Ευρώπης το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Έργο Παπανδρέου. Το ελληνικό ζήτη­μα χρησιμοποιήθηκε για να προβάλει η Γερμανία στις πλάτες μας το ιδεολόγημα της τιμωρίας για τους ασώ­τους και να ενισχύσει την ιδεολογική ηγεμονία της στο εσωτερικό της Ένωσης. Έργο Παπανδρέου. Το ελληνικό ζήτημα αξιοποιήθηκε προκειμένου να κερδίσει εκλογές η Μέρκελ προ­βάλλοντας τα αποτελέσματα του ενά­ρετου κύκλου στον οποίο έβαλε τους απείθαρχους Έλληνες. Το ελληνικό ζήτημα χρησιμοποιήθηκε από την Κίνα προκειμένου να εκβιάσει τη Γερμανία για να αυξήσει την παρέμβαση της στα ευρωπαϊκά πράγματα. 

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ζήτημα χρησιμοποιήθηκε για να κλιμακωθεί ο πόλεμος μεταξύ Κομισιόν-Πούτιν. Οι αποκρα­τικοποιήσεις λιμανιών, σιδηροδρόμων και εταιριών παροχής φυσικού αέριου ακυρωθήκαν για να σταλεί το μήνυμα του ανεπιθύμητου πολύ πριν φτάσου­με στην Ουκρανία και στις κυρώσεις. Έργο Παπανδρέου κι αυτά. 

Το ελληνικό ζήτημα αξιοποιήθηκε για να εφαρμοστεί για πρώτη φορά η νομοθεσία που επιβαρύνει αναλογικά τους ιδιώτες πιστωτές μιας χώρας για την περίπτωση που αυτή χρεοκοπήσει. Εν τη ευρεία έννοια του χρησιμοποι­ήθηκε («κούρεμα» καταθέσεων στην Κύπρο) για να πληγούν οι Ρώσοι ολιγάρχες και να ανοίξει το θέμα της μει­ωμένης προστασίας των καταθέσεων με νέους κανονισμούς. 

Χωρίς υπερβολή, δεν υπάρχει διε­θνές θέμα που να μη μας πάτησαν κάτω για χάρη κάποιου άλλου. Αυτό εί­ναι, νομίζω, το μεγάλο ιστορικό, εθνι­κό και πολιτικό έγκλημα που βαρύνει τον Παπανδρέου: ο διασυρμός της χώρας και η εγκατάσταση της στο κέντρο του παγκοσμίου ρινγκ. Όποιος πέρνα της ρίχνει και μία. 

(ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-08/12/2014)