ΓΙΑΤΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ Α/ΓΕΕΘΑ ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΣΤΕΦΑΝΙ ΣΤΟΥΣ ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΒΕΡΜΑΧΤ;

ΚΑΖΑΚΟΣ ΚΑΤΑ ΚΩΣΤΑΡΑΚΟΥ 

Μία ακόμα εκδήλωση της γερμανικής προσπάθειας να ξεπλύνει το ζοφερό ναζιστικό παρελθόν της ανέδειξε αρ­νητικούς πρωταγωνιστές μέσα στη χώρα μας. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος, παρευρέθηκε στην επιμνημόσυνη δέηση υπέρ των πεσόντων -στην προσπάθειά τους να καταλάβουν την Ελλάδα- στρατιωτών του Γ΄ Ράιχ που διοργάνωσε η γερμανική πρεσβεία και κατέθεσε στεφάνι. Το εξωφρενικό θέμα ανέδειξε ο Δημήτρης Καζάκης, πρόεδρος του ΕΠΑΜ, ο οποίος απαντά στην έγγραφη διαμαρ­τυρία του ΓΕΕΘΑ με μια σκληρή επιστολή: ...

«Λέτε ότι η "εν λόγω επιμνημόσυνη δέηση πραγ­ματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Γερμανικής Πρεσβείας στη μνήμη όλων όσων έχασαν τη ζωή τους λόγω πολέμων και βίαιων καθεστώτων". Ειδι­κότερα, όπως αναφέρεται και στην επίσημη πρό­σκληση, "η τελετή έγινε στη μνήμη των θυμάτων των αγώνων για τον εκτόπισμά της βίας και της τυραννίας από τον κόσμο και όσων εκδιώχθηκαν με οιονδήποτε τρόπο λόγω θρησκείας, χρώματος ή φυλετικής διάκρισης". 

»Καταρχάς, ποιος έδωσε το δικαίωμα στη Γερμανική Πρεσβεία να αναλάβει μια τέτοια πρω­τοβουλία σε στρατιωτικό νεκροταφείο; Τα δύο γερμανικά στρατιωτικά νεκροταφεία βρίσκονται στην Ελλάδα υπό ειδικό καθεστώς. Και μόνο το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει αποδεχθεί να κείτονται στο έδαφος της νεκροί στρατιώτες μιας δύναμης που βυσσοδόμησε εναντίον του ελληνικού λαού όσο κανένας άλλος κατακτητής συνιστά μέγιστη τιμή για την ίδια τη Γερμανία. Έμειναν στην Ελλά­δα μόνο για λόγους ανθρωπισμού. (...) 

»Πώς λοιπόν και με ποιανού την άδεια η Γερμανι­κή Πρεσβεία παίρνει την πρωτοβουλία για επιμνη­μόσυνη δέηση στο στρατιωτικό νεκροταφείο; Μή­πως η Γερμανική Πρεσβεία θέλησε να τιμήσει τους νεκρούς σε ανθρώπινο επίπεδο; Όχι. Αν ήθελε κάτι τέτοιο θα τελούσε την επιμνημόσυνη δέηση σε κλει­στό κύκλο παρουσία συγγενών των νεκρών. Δεν θα καλούσε στρατιωτικές και διπλωματικές Αρχές από άλλες χώρες για να αποτίσουν φόρο τιμής με στεφά­νια και σε στάση προσοχής για την απόδοση στρα­τιωτικών τιμών. Επομένως, η πρωτοβουλία της Γερμανικής Πρεσβείας είναι ξεκάθαρο ότι έγινε για να τιμηθούν οι νεκροί του στρατιωτικού νεκροταφείου όχι ως άνθρωποι, αλλά ως πεσόντες στρατιώτες της Γερμανίας. Μόνο που αυτοί οι στρατιώτες της Γερ­μανίας σκοτώθηκαν γιατί είχαν έρθει στην Ελλάδα ως εισβολείς, κατακτητές, βιαστές, βασανιστές και δολοφόνοι του ελληνικού λαού. Και οι περισσότεροι από δαύτους σκοτώθηκαν όταν πήγαιναν ή γύριζαν από μαζικές σφαγές αμάχων. Σε τέτοια εκδήλωση συμμετείχε ο κ. Κωσταράκος και κατέθεσε στεφάνι ως αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Απέδωσε δηλαδή στρατιωτικές τιμές στους πεσόντες των κατακτητών και εξολο­θρευτών του ελληνικού λαού. Και το όνειδος αυτό δεν μπορεί να συγκαλυφθεί με καμιά δικαιολογία». 

Μια τελετή σε ύποπτο χρόνο 

«(...) Δεν απαιτώ από τον κ. Κωσταράκο και τους επιτελείς του ΓΕΕΘΑ να γνωρίζουν ιστορία ώστε να ξέρουν ότι αυτές οι λογικές ήταν που οδήγη­σαν την ανθρωπότητα σε δύο παγκόσμιους πολέ­μους και σε εκατοντάδες άλλους περιφερειακούς. Ούτε να απολογηθούν για τις βλέψεις της επίση­μης Γερμανίας. Απαιτώ όμως από Έλληνες αξιωματικούς να έχουν την απαιτούμενη εθνική συνεί­δηση και αξιοπρέπεια ώστε να μην παρίστανται σε τέτοιες εκδηλώσεις ρεβανσισμού. Και μάλιστα σε έναν καθ' όλα ύποπτο χρόνο. Δηλαδή σε μια εποχή όπου η Ελλάδα τελεί υπό αποικιακή κατοχή με πρωτοβουλία της επίσημης Γερμανίας. Εκτός κι αν η εποχή όπου η επίσημη ναζιστική Γερμανία διόριζε γκαουλάιτερ για την κατακτημένη Ελλάδα ήταν διαφορετική από σήμερα, που επιβάλλει πο­λιτικές και διορίζει επιτρόπους τύπου Ράιχενμπαχ και "υπουργούς επί ελληνικών θεμάτων" σαν τον Φούχτελ για να ελέγχει απόλυτα το κράτος και την εδαφική επικράτεια της χώρας. 

»Άλλωστε, με βάση ποιο πρωτόκολλο ο αρχη­γός ΓΕΕΘΑ έπρεπε να παραστεί με τη θεσμική του ιδιότητα για να καταθέσει στεφάνι σ' αυτή την εκδήλωση; Ποιος του έδωσε τέτοια εντολή; Πήρε μόνος του την πρωτοβουλία ντροπιάζοντας τη στολή και το εθνόσημο που φέρει; Και, τέλος, ποιος έδωσε την άδεια στη Γερμανική Πρεσβεία να οργανώσει μια τέτοια τελετή απόδοσης τιμών στους νεκρούς στρατιώτες των ναζί; Για μένα μόνο δωσίλογοι, απάτριδες και προδότες θα έδι­ναν μια τέτοια άδεια και θα προκαλούσαν έτσι το πατριωτικό αίσθημα του ελληνικού λαού». 

Εθνική αναξιότητα 

«Μπορεί να πει κανείς ότι όλα αυτά είναι περασμέ­να ξεχασμένα. Ας το πει όποιος θέλει, αλλά όχι αυτός που φέρει στολή, εθνόσημο και ορκίζεται "φυλάττω πίστη εις την πατρίδα"... Αυτός οφείλει να θυμάται και να τιμά τους αγώνες αλλά και το αίμα του λαού του. Ο αξιωματικός δεν είναι ένας οποιοσδήποτε μισθωτός επαγγελματίας. Ο επαγγελματισμός του, αν δεν συνοδεύεται από βαθιά ευαισθησία για το καθήκον του απέναντι στον λαό και την πατρίδα, αν δεν συνδέεται με βαθιά αίσθηση εθνικής συνεί­δησης, αν δεν αποκτά βαθύτερο νόημα από ιδα­νικά και αξίες, τότε δεν διαφέρει σε τίποτε από τον επαγγελματισμό του επαγγελματία μισθοφόρου, του επαγγελματία δολοφόνου, του επαγγελματία εκτελεστή που ξέρει μόνο να υπακούει τυφλά σε διαταγές. Όπως ήταν κι αυτοί που κείτονται νεκροί στο γερμανικό στρατιωτικό νεκροταφείο. (...) 

»Για μένα η στάση του κ. Κωσταράκου και όσων συνέπραξαν σ' αυτή την ανίερη πράξη εμπίπτει κατάφωρα στο αδίκημα της εθνικής αναξιότητος. Σαν Έλληνας πολίτης, αλλά και σαν πατέρας παι­διών, που αν συμβεί κάτι θα κληθούν να χύσουν το αίμα τους, τρέμω γι' αυτά, αλλά και για την πα­τρίδα μου, όταν η τύχη των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας βρίσκεται σε τέτοια χέρια. Και η εθνική αναξιότητα είναι το ελάχιστο που μπορεί να κατα­λογίσει κανείς στον αρχηγό ΓΕΕΘΑ και στους υπο­λοίπους σαν κι αυτόν».

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-04/12-10/12/14)