Το ζήτημα των Τσάμηδων δεν είναι κάτι που αφορά μόνο Ελλάδα και Αλβανία!

Κύριε διευθυντά,

Θεσπρωτός γαρ, θα ήθελα να προσθέσω για τους Τσάμηδες, που για ακόμα μία φορά εί­ναι στην επικαιρότητα, τα επόμενα:

Καταρχάς, επισημαίνω ότι το πρόβλη­μα δεν είναι διμερές μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας - είναι ευρωπαϊκό και αφορά το status quo της Ευρώπης όπως αυτό διαμορ­φώθηκε μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά τη διάρκεια λοιπόν της Κατοχής οι Τσάμηδες, συνολικά και ως κοι­νότητα ετάχθησαν με το μέλος των Ιταλών φασιστών και των Γερμανών ναζί.

Έτσι, ανακήρυξαν αυτόνομη τη Θε­σπρωτία, κατέλυσαν τις ελληνικές Αρχές και δήωναν, λεηλατούσαν και εξόντω­ναν τον ντόπιο πληθυσμό. Γράφει ο ΕΛΑΣίτης και αυτόπτης μάρτυρας της συμπεριφοράς των Τσάμηδων, ο Θεσπρωτός Π. Παπασταύρου, στο βιβλίο του «Στο Στό­μα του Λύκου» (εκδ. Σύγχρονη Εποχή):

«Γύρω στους δεκαπέντε χιλιάδες αριθμούσε εκείνη η μειονότητα των λεγόμενων Τσάμηδων. Από τις πρώτες ημέρες της Κατοχής είχαν ταχθεί στο πλευρό των Ιταλών, το ίδιο έκαμαν και με τους Γερμανούς αργότερα. Ντυμένοι με τις στολές των κατακτητών, λήστευαν, βασάνιζαν, δολοφονούσαν, ατίμαζαν, τρομοκρατούσαν την ύπαιθρο. Ο φόβος και ο τρόμος σκέπαζε όλη τη Θεσπρωτία Οι πράξεις βίας και τρομοκρατίας, σε καθημερινή βάση. Τα θύματά τους από όλα τα χωριά και τις πόλεις... όχι λίγες φορές δεν δίσταζαν, έτσι για πλάκα, να βάζουν στο σημάδι από απόσταση τσοπαναραίους και στρατοκόπους [...J».

Με την αποχώρηση των Γερμανών το καλοκαίρι του 1944, φρονίμως ποιούντες, ακολούθησαν αυτούς και βρέθηκαν στην Αλβανία.

Βεβαίως, έγιναν και από τις ελληνικές ανταρτικές ομάδες έκτροπα και αντεκδικήσεις, σε πολύ μικρότερη έκταση, γιατί, ως προελέχθη, κατέφυγαν στην Αλβανία.

Έτσι όπως το 1945, κατά τη νικηφόρα πορεία του σοβιετικού στρατού στην καρδιά της Γερμανίας, 13.000.000 Γερμανοί των ανατολικών χωρών κατέφυγαν στη Δύση και 2.000.000 άμαχος πληθυσμός εξοντώθηκε κατά την προέλαση των Σοβιετικών.

Ακριβώς ό,τι συνέβη με τους Τσάμηδες συνέβη και με τη μειονότητα των Σουδητών της Τσεχοσλοβακίας: ετάχθησαν με το μέρος των Γερμανών και το σύνολο αυτών, 3.500.000, εγκατέλειψαν τις πανάρχαιες πατρίδες τους και κατέφυγαν στη Δύση.

Έτσι, αυτό που επιδιώκουν οι Τσάμηδες, επιστροφή ή αποζημίωση, σημαίνει ότι και οι Σουδήτες μπορούν να το επιδιώξουν από τους Τσέχους και τους Ρώσους!

Τα ευρωπαϊκά δικαστήρια, εξάλλου, δεν επιδικάζουν σε μειονότητες αποζημίωση, εφόσον κατά την Κατοχή επέδειξαν έναντι της χώρας της οποίας ήταν πολίτες αντεθνική δράση, δηλαδή αν ήταν συνεργάτες των Γερμανών (βλ μελέτη Γιάννη Κτιστάκη στο νομικό περιοδικό «Δίκη» του καθηγητή Κ. Μπέη, Δ. 2006, σελ 171).

Γι' αυτό και τα παρακάμπτουν.

Παραδοχή λοιπόν, του αιτήματος των Τσάμηδων είναι δυνατόν να τεθεί μόνο όταν η Ευρώπη αποφασίσει να άρει πλήρως τις συνέπειες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτό σημαίνει επανακαθορισμός των συνόρων της Ευρώπης και επιστροφή γερμανικών και άλλων φύλων στις προ του Β' Παγκοσμίου εστίες τους.

Ορθώς λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση αρνείται πάσα συζήτηση επί του θέματος. Πάντως, ως φυλή οι Τσάμηδες, πλην άλλων, είναι ιδιαίτερα επίμονοι και διεκδικητικοί.

Αντώνης Βενέτης

(ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-17/06/2016)