Η... φλόγα του Ερντογάν

■ Όλα τα 'χαμε, ο Ερντογάν μας έλειπε! Βρήκε τη χώρα πεσμένη στο καναβά­τσο και θεώρησε πως είναι ευκαιρία να θέσει θέμα Ολυμπιακής Φλόγας! Στον Όλυμπο της Αττάλειας καίει άσβεστο το Θεϊκό φως, είπε σοβαρά ο γείτονας, και από 'κεί πρέπει να παίρνουν τη Φλόγα οι πόλεις που διεξάγουν Ολυμπιακούς Αγώνες. Ιλαρή πρό­ταση, που, όμως, αποκαλύπτει πολλά για τις πραγματικές προθέσεις της δήθεν φίλης Τουρκίας... 

Μέχρι σήμερα κανένας δεν είχε διανοηθεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες γεννήθηκαν στην Ελλάδα. Ακόμη και ορκισμένοι εχθροί της χώρας μας -αλλά και ορισμένοι ιστορικοί που αρνούνται την ιστορική συνέχεια των Ελλήνων- δεν τόλμησαν να ανακινήσουν τέτοιο θέμα. Το έπραξε ο... φίλος Ερντογάν. Τώρα που τους πήρανε τα σώβρακα και καταρρέουν, είναι ευκαιρία να τους πάρουμε και την πατρότητα των Αγώνων, θα σκέφτηκε. Μπο­ρεί να σκόρπισε θυμηδία η πρότασή του για τη Φλόγα αλλά τίποτε δεν μένει χωρίς συνέχεια. Αρκεί να γίνει η αρχή. Έχουν τον τρόπο τους οι κακόβουλοι. Κι αν εμφανιστούν στο μέλλον «σοβαροί» ιστορικοί ή πολιτικοί -από αυτούς τους καλοπληρωμένους διεκπεραιωτές σχεδίων και προτάσεων δεν θα αποτελέσει έκπληξη. 

Μήπως το ίδιο δεν συνέβη με τη Μακεδονία και τον Μεγαλέξαντρο; Μόλις έστησε το μαγαζάκι του ο Τίτο -και ονομάστηκε «Μα­κεδονία», λόγω γεωγραφικής θέσης το ομόσπονδο κρατίδιο της Γιουγκοσλαβίας-, οι Σλάβοι κάτοικοι του βρήκαν την ευκαιρία να ικανοποιήσουν παλιούς πόθους. Όρμησαν να οικειοποιηθούν αυθαιρέτως την ιστορία της Μακεδονίας και να ποζάρουν απόγονοι του Μεγαλέξαντρου, όταν διασπάστηκε η Γιουγκοσλαβία και συγκρότησαν κράτος. Έφτασαν στο σημείο να μιλήσουν και γιο κοινό… DNA, επιστρατεύοντας κάτι «ιστορικούς» της πλάκας. Μόνιμος αρωγός του επιθετικού εθνικισμού τους ήταν και είναι φυσικά, η Τουρκία.. 

Τις προθέσεις της έναντι της χώρας μας ποτέ δεν τις έκρυψε η γείτων. Πίσω από δήθεν νόμιμες διεκδικήσεις (Αιγαίο, βραχονησίδες) και δηλώσεις καλής θέλησης και γειτονίας υπήρχαν πάντοτε η υστεροβουλία, η επιθετικότης και η καλοσχεδιασμένη, βήμα προς βήμα διεκδίκηση. Αποδείχτηκε στην Κύπρο και στα Ίμια. Φαίνεται στη Θράκη και στην ευρύτερη περιοχή, στο πλαίσιο της επεξερ­γασμένης πολιτικής του νέο-οθωμανισμού. Το τελευταίο κρούσμα με τη Φλόγα είναι μεν ιλαρό, αλλά -να το θυμηθείτε- θα έχει και συνέχεια. Δεν αποκλείεται κάποτε στο μέλλον να ανακαλύψουν οι γείτονες ότι ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης ήσαν τουρκικής καταγωγής. Πόσω μάλλον ο Ηράκλειτος που έζησε στην Έφεσο, ή ο Θαλής στη Μίλητο… 

Το εξοργιστικό είναι ότι ορισμένοι «κύκλοι» στη χώρα μας (πα­νεπιστημιακοί, πολιτικοί επιχειρηματικοί κ.ά) υποτιμούν τις επι­θετικές και κακόβουλες διαθέσεις της Τουρκίας. Και το χειρότερο: με επιχειρήματα περί καλής γειτονίας και συνεργασίας και με συ­στηματικές επιθέσεις εναντίον του ελληνικού εθνικισμού, νομιμο­ποιούν την πρακτική της γείτονος. Το απέδειξε έμπρακτα στα Ίμια ο θλιβερός Σημίτης καθώς και ο τραγικός Γ. Παπανδρέου με τη συνολική πολιτική και συμπεριφορά του έναντι της Τουρκίας… 

Στην ίδια ρότα κινούνται και ορισμένοι ιστορικοί αναλαμβάνο­ντας να… συμμορφώσουν την Ιστορία. Απτό παράδειγμα ο «συ­νωστισμός» στη Σμύρνη: δεν επρόκειτο για αβλεψία ή για ατυχή χαρακτηρισμό, αλλά για καθαρό αποτύπωμα συγκεκριμένης λογι­κής και άποψης. Αν, μάλιστα ληφθεί υπ΄ όψιν ποιοι -έξωθεν- εν­διαφέρονται για την αναθεώρηση της ιστορίας των Βαλκανίων και ποιοι τη χρηματοδοτούν, τότε προκύπτουν ευκρινή τα συμπερά­σματα.. Όλα τούτα τα εξοργιστικά και προκλητικά ενεργοποιούν τα αντανακλαστικά των Ελλήνων, οι οποίοι βλέπουν ενεοί να αμφι­σβητείται η ιστορία τους και να γίνονται προσπάθειες βίαιης ανα­θεώρησης. Ταυτόχρονα ενισχύονται οι ακραίοι του φάσματος και καθίσταται προσπελάσιμος ο πρωτογονισμός του εθνικισμού τους. Αποτέλεσμα; Η αναγκαία συνετή και τεκμηριωμένη επανανάγνωση ορισμένων ιστορικών πεδίων και η εγκατάλειψη συγκεκριμέ­νων μύθων, που ενυπάρχουν (και) στην επίσημη Ιστορία της χώρας μας καθίστανται αδύνατες.. Είναι κι αυτό ένα «επίτευγμα» των εν λόγω προοδευτικών κύκλων, που επιδιώκουν λυσσωδώς την αποδόμηση ή την άμβλυνση βασικών στοιχείων της Ιστορίας μας… 

Τελικά η ιλαρή πρόταση του Ερντογάν ενδέχεται να αποβεί ωφέλιμη και δημιουργική. Γιατί μας δίνει την ευκαιρία να ξανασκε­φτούμε -και να συζητήσουμε εκ νέου- για τη σχέση μας με την Τουρκία αλλά και για τη συμπεριφορά ορισμένων προοδευτικών. Οι οποίοι -πέραν όλων των άλλων- εγκαλούν μονίμως τους Έλλη­νες για εθνικισμό, αλλά στην πράξη κλείνουν τα μάτια ή ενισχύουν με τον τρόπο τους τον επιθετικό εθνικισμό των γειτόνων… 

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΙΑΝΤΗ

(π.ΕΠΙΚΑΙΡΑ-16/8-23/8/2012)