Νομιμότητα αλά... τούρκα για Κούρδους και Συρία!

Σύροι αντικαθεστωτικοί με το δάκτυλο στη σκανδάλη εποπτεύουν δρόμο στο Χαλέπι.

ΔΙΑΒΆΖΟΥΜΕ στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλεί­ας της Τουρκίας, μετά την τακτική σύσκεψη της 28ης Αυγούστου 2012:«.. .επικυρώθη­καν για άλλη μια φορά η πίστη και η αποφασιστικότητα να συνεχιστεί στο πλαίσιο των νόμων ο αγώνας εναντίον της τρομοκρατί­ας, η οποία δεν θα μπορέσει να πλήξει την ενότητα του έθνους μας. 

Επίσης εξετάστηκαν τα θέματα που αφορούν... τις επιθέσεις του συριακού καθεστώτος εναντίον του λαού και τα προβλήματα ασφαλείας που προκύπτουν από την όλη κατάσταση, ενώ εξετάστηκαν και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα και οι ανάγκες των προσφύγων που έχουν καταφύγει στο τουρκικό έδαφος, ο αριθμός των οποίων έχει φθάσει τις ογδόντα χιλιάδες. 

Τέλος, κατά τη σύσκεψη υπογραμμίστηκε η ισχυρή βούληση να καταστραφούν όλοι οι κίνδυνοι και οι απειλές που είναι δυνατό να προκύψουν εναντίον της εθνικής ασφάλειας της χώρας μας από την εμπόλεμη κατάσταση που επικρατεί στη γειτονική χώρα, από την οποία μπορεί να επωφεληθούν τρομοκρατικές ομάδες. Τονίστηκε επίσης η σημασία που έχει να ολοκληρωθεί το ταχύτερο δυνατόν η διαδικασία εκδημοκρατισμού της Συρίας, στο πλαίσιο των νόμιμων διεκδικήσεων του συριακού λαού, και αποφασίστηκε η Τουρκία να κινηθεί συγχρονισμένα με τη διεθνή κοινότητα στις προσπάθειες που γίνονται προς αυτήν την κατεύθυνση». 

ΑΥΤΉ ΕΙΝΑΙ η επίσημη γραμμή της Άγκυρας, στην οποία διακρίνουμε την αλά τούρκα επιχειρηματολογία, δικαιοσύνη και νομιμότητα. Δηλαδή, από τη μια, στηρίζουμε με κάθε τρόπο τους σουνίτες της Συρίας, που θέλουν να ανατρέψουν μια νόμιμη και αναγνωρισμένη διεθνώς κυβέρνηση με τη χρήση όπλων, την οποία μάλιστα χαρακτηρίζουμε «νόμιμη διεκδίκηση», ενώ, από την άλλη, τις προσπάθειες των Κούρδων της Συρίας να αποκτήσουν νόμιμα δικαιώματα, προσπάθειες που γίνονται με απολύτως ειρηνικό τρόπο, χωρίς να έχει χαθεί μέχρι στιγμής ούτε μια ζωή, τις βαφτίζου­με «τρομοκρατική δράση που απειλεί την Τουρκία» και προετοιμάζουμε την τουρκική και τη διεθνή κοινή γνώμη για ανάληψη στρατιωτικής δράσης, με σκοπό την «καταστροφή των κινδύνων και των απειλών» από τις ομάδες αυτές. Και όλα αυτά, γιατί οι Κούρδοι της Συρίας έχουν ιδεολογική συγ­γένεια και δεσμούς με το απελευθερωτικό κίνημα του ΡΚΚ, που δρα στην Τουρκία, η οποία αρνείται πεισματικά να χορηγήσει δικαιώματα στα 18.000.000 Κούρδους που κατοικούν στην επικράτεια της. 

Και δεν μιλάμε για τίποτε προχωρημένο, οι Κούρδοι θα ήταν ευχαριστημένοι και με το ένα δέκατο των δικαιωμάτων που διεκδικεί η Τουρκία για τους μουσουλμάνους της Θράκης και το ένα εκατοστό των δικαιωμάτων που διεκδικεί για τους Τουρκοκυπρίους. Δηλαδή, αυτό που διεκδικεί εκβια­στικά η Τουρκία στη Θράκη και την Κύπρο το αρνείται πεισματικά στους Κούρδους. Αυτό είναι η αλά τούρκα προσέγγιση των πραγμάτων. 

Ακόμα πιο φανερές γίνονται η υποκρισία και η αλλοπροσαλλοσύνη της τουρκικής πλευράς στην περίπτωση του στρατοπέδου προσφύγων του Απαϊντίν Αντιόχειας, όπου «φιλοξενούνται» τα μέλη του ελεύθερου συριακού στρατού. Τη στιγμή που η Τουρκία κατηγορούσε τη Συρία, ακόμη και την Ελλάδα, ότι φιλοξενούσε στρατόπεδα Κούρ­δων ανταρτών, τώρα η ίδια έχει οργανώσει το στρατόπεδο προσφύγων του Απαϊντίν σε ένα κανονικό στρατόπεδο εκπαίδευσης Σύ­ρων ανταρτών, οι οποίοι το χρησιμοποιούν και ως συντονιστικό επιτελείο αλλά και κέντρο ανεφοδιασμού των ένοπλων ομάδων που δρουν στο εσωτερικό της Συρίας, με εν ψυχρώ δολοφονίες χιλιάδων άοπλων Σύρων πολιτών στο ενεργητικό τους. 

ΠΑ ΝΑ ΑΠΟΦΎΓΟΥΜΕ τις παρεξη­γήσεις και τις αμφισβητήσεις, να ενημε­ρώσουμε τους αναγνώστες μας και κάθε φιλομαθή ότι πρόσφατα οι «αρμόδιες» τουρκικές αρχές δεν επέτρεψαν ούτε στην αντιπροσωπία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης (CHP) να επισκεφθεί το προαναφερθέν «στρατόπεδο προσφύγων», επικαλούμενες λόγους ασφαλείας των μελών του αποκαλούμενου Ελεύθερου Συριακού Στρατού, που φιλοξενείται εκεί. 

Βλέπετε, εκτός από την αλά τούρκα δικαιοσύνη και νομιμότητα που επικαλού­νται και θέλουν να επιβάλουν στη Θράκη και την Κύπρο, υπάρχει και η αλά τούρκα υποκρισία, όπως φαίνεται στην περίπτωση των Κούρδων και της Συρίας. 

ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ 

(ΕΦ.ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-31/8/2012)