Η Τουρκία εξοπλίζεται με επιστημονικές «κινήσεις»

■ Η Άγκυρα αναπτύσσει με γοργούς ρυθμούς τεχνολογία αιχμής, που θα μπορεί να πλήξει οποιονδήποτε στόχο κινείται στο Αιγαίο (με μέγεθος μεγαλύτερο από 30 εκατοστά) από απόσταση 2.500 χλμ. Ετοιμάζουν μαχητικό και νέα πλοία. 

Ενώ στην Ελλάδα η πολιτική και οικο­νομική ελίτ της χώρας είναι απασχολημένη με τις λίστες της διαφθοράς, τον Δεκέμβριο του 2012 εκτοξεύθηκε με κινε­ζικό πύραυλο ο δεύτερος τουρκικός καταοκοπευτικός δορυφόροι Gokturk 2, ο οποίος φωτογραφίζει κά­θε σπιθαμή της χώρας μας, με διακριτική ικανότητα 80 εκατοστών του μέτρου 95 φορές την ημέρα. Τα δεδο­μένα μεταδίδονται κωδικο­ποιημένα για επεξεργασία σε κατάλληλο ερευνητικό κέντρο στην Άγκυρα....

Αυτό που είναι εντυπω­σιακό είναι ότι ο δορυφό­ρος κατασκευάστηκε στην Τουρκία κατά 80%, με εγ­χώρια τεχνολογία, ενώ ο νέος κατασκοπευτικός δορυφόρος Gokturk 3 αναμέ­νεται να ολοκληρωθεί κατά 95% από την εγχώρια τουρκική τεχνολογία και βιομη­χανία. Το γεγονός αυτό, αν συνδυαστεί με την αλματώ­δη ανάπτυξη της τουρκικής βαλλιστικής και πυραυλικής τεχνολογίας, συνεπά­γεται ότι σε περίπτωση πο­λεμικής αναμέτρησης με την Ελλάδα η Τουρκία θα είναι σε θέση να καταστρέψει οποιονδήποτε στό­χο που θα κινείται στο Αι­γαίο με μέγεθος μεγαλύτερο από 30 εκατοστά από πυραυλικές βάσεις που θα απέχουν έως και 2.500 χλμ. μακριά από τον στόχο. 

Εξοπλιστικό ράλι 

Στο πλαίσιο της στρατηγι­κής επιλογής της Τουρκί­ας για την ανάπτυξη της εγ­χώριας πολεμικής βιομη­χανίας συνεδρίασε υπό τον Τούρκο πρωθυπουργό στις 4 Ιανουαρίου 2013 η εκτελεστική επιτροπή αμυντι­κής βιομηχανίας. Στη συνε­δρίαση συμμετείχαν ο αρ­χηγός του γενικού επιτελεί­ου Ε.Δ. στρατηγός Necdet Ozel, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ismet Yilmaz και σύμβουλοι από σχετικές υπηρεσίες. Στο επίκεντρο της συζήτησης, η οποία διήρκεσε πέντε ώρες, βρέθηκαν το αντιαεροπορικό σύστημα μεγάλου βεληνεκούς και η στρατηγική επιλο­γή για ανάπτυξη βαλλιστι­κής πυραυλικής τεχνολο­γίας με τη δημιουργία πυ­ραυλικού ερευνητικού κέ­ντρου και αποφασίστηκε να διεξαχθούν συνομιλίες με τη Roketsan για το σύ­στημα εκτόξευσης δορυφόρων. Αναφέρθηκε επίσης ότι αποφασίστηκε να υπο­γραφεί συμβόλαιο για την κατασκευή άλλων έξι πολεμικών πλοίων στα τουρκικά ναυπηγεία στο πλαίσιο του σχεδίου «MLGEM», ενώ θεωρείται σίγουρη η ανά­θεση ναυπήγησης του πρώ­του τουρκικού ελικοπτεροφόρου, προϋπολογισμού 3 δισ. ευρώ, σε ένα από τα τρία τουρκικά ναυπηγεία που δι­εκδικούν το έργα. 

Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, σύντομα θα ξεκινήσουν οι εργασίες για τον δορυφόρο Gokturk 3 έπειτα από τον Gokturk 2. Μια άλλη σημαντική από­φαση που έλαβε η εκτε­λεστική επιτροπή ήταν ο σχεδιασμός και η ανάπτυ­ξη τουρκικών ελικοπτέρων γενικής χρήσης (Ozgun). Αποφασίστηκε, τέλος, η υπογραφή συμβολαίου με τη Havelsan για το τουρ­κικό σύστημα ραντάρ επι­τήρησης ακτών και τη με­ταφορά της σχετικής τεχνογνωσίας στις εγχώριες βιομηχανίες. Με παράλ­ληλες εντυπωσιακές κινή­σεις αναμένεται η Τουρκία να παρουσιάσει το μαχητικό της αεροσκάφος το 2017, ενώ αιφνιδιαστικά τον Αύ­γουστο του 2012 έγινε η πρώτη επίσημη παρουσίαση του εγχωρίου άρματος μάχης Altay, που κατασκευ­άστηκε από το εργοστά­σιο Otokar, στην περιο­χή Arifiye της περιφέρειας Sakarya. Το εργοστάσιο πα­ραγωγής, το οποίο θα ανα­πτυχθεί περαιτέρω, θεω­ρείται ένα από τα πιο σύγ­χρονα στον κόσμο, αφού περιέχει κέντρο δοκιμών και δυναμομέτρησης, κα­θώς και ειδική πίστα για τα άρματα μάχης. Η Τουρκία, ενώ τη δεκαετία του 1970 υστερούσε σημαντικά ένα­ντι της Ελλάδας στους οικονομικούς, επιστημονικούς και τεχνολογικούς δείκτες, σήμερα εξελίσσεται σταδιακά σε έναν επιστημονικό, τεχνολογικό και βιομηχα­νικό γίγαντα. 

Φάκελος TUBITAK 

Στρατηγική επιλογή της Τουρκίας από τη δεκαετία του 71) υπήρξε η βιομηχανι­κή ανάπτυξη μέσω της αμυντικής βιομηχανίας, η οποία υποστηρίζεται από δυο φο­ρείς: την υπηρεσία προώ­θησης και συντονισμού της επιστημονικής και τεχνο­λογικής έρευνας στη χώρα (TUBITAK) και την επιτροπή αμυντικής βιομηχανί­ας (SSIK). Οι δύο αυτοί φο­ρείς ελέγχονται, συντονίζο­νται και λογοδοτούν απευ­θείας στο πρωθυπουργικό γραφείο. Επιπροσθέτως, από το 2000 η Τουρκία έχει εκπονήσει το εθνικό σχέ­διο έρευνας και τεχνολογί­ας, στο οποίο συμμετέχουν χιλιάδες επιστήμονες, ερευ­νητικά κέντρα και πανεπι­στήμια με σκοπό την υπο­στήριξη της εγχώριας πολε­μικής βιομηχανίας. 

Η ποιοτική βελτίωση των παραγόμενων βιομη­χανικών προϊόντων υψη­λής τεχνολογίας επέτρε­ψε σήμερα το 48% των τουρκικών αμυντικών δα­πανών να παράγεται από τις εγχώριες βιομηχανίες, με την αντίστοιχη βεβαίως υποστήριξη από τα Εθνι­κά Ερευνητικά Κέντρα του TUBITAK και με στόχο να καλύψουν το 100% των αναγκών της χώρας τα επό­μενα 15 χρόνια. Το επιτυ­χές αυτό μοντέλο συντονι­σμού μεταξύ επιστημονι­κής έρευνας, επενδύσεων και μεταφοράς τεχνολογί­ας απέδωσε σε τέτοιο βαθ­μό. ώστε σήμερα οι εξαγω­γές των αμυντικών τουρκι­κών προϊόντων υψηλής τε­χνολογίας να πλησιάζουν το 1 δισ. δολ. τον χρόνο. 

Στήνουν σκηνικό έντασης με φανταστικές «παρενοχλήσεις» σε αέρα και θάλασσα. 

Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ που έχει ανοίξει για τα κα­λά η κυβέρνηση αναφορικά με την ανακήρυξη της Αυτόνομης Οικονομικής Ζώνης ( ΑΟΖ) ενεργοποιεί τα αντανακλαστικά της Τουρκίας, η οποία με κάθε τρόπο, ακόμη και χρησιμοποιώντας φανταστικά σενάρια, προσπαθεί να δημιουργήσει συγκρουσιακή κατάσταση με την Ελλάδα εφευρίσκο­νται «επιθέσεις» των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Ειδικότερα, σε «θερμό» επεισόδιο στο Αιγαίο, όπου σκάφος της ελληνικής Ακτοφυλακής άνοιγε πυρ κατά τουρκικού αλιευτικού, αναφέρεται πρόσφατη ανακοίνωση του τουρκικού Γενικού Επιτελείου. Η Άγκυρα όμως δεν περιορίζεται σε αυτό. Προχωρεί και στη\ «καταγγελία» παραβιάσεων του τουρκικού εναέριου χώρου από ελληνικά μαχητικά! 

Η ενορχηστρωμένη αυτή προσπάθεια του τουρκικού Γενικού Επιτελείου εφευ­ρίσκοντας φανταστικά σενάρια ελληνικών προκλήσεων έχει προκαλέσει προβλημα­τισμό στους επιτελείς του ΓΕΕΘΑ. Κι αυτό γιατί πίσω από την αναφορά τέτοιων ανύ­παρκτων γεγονότων -και σύμφωνα με την τουρκική τακτική- κρύβεται η πιθανότητα προετοιμασίας ενός «θερμού» επεισοδίου, πραγματικού αυτή τη φορά, από τις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις. Έτσι, η δημοσιοποί­ηση τέτοιων φανταστικών επεισοδίων έχει ως σκοπό τη δημιουργία ενώ άλλοθι πάνω στο οποίο θα στηριχθεί -κυρίως στο ΝΑΤΟ- η τουρκική απάντηση στις υποτιθέμενες ελληνικές προκλήσεις. Αυτό που κάνει τους προβληματισμούς μεγαλύτερους είναι ότι ήδη κλιμακώνεται η τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο, με τους Τούρκους να «ζητούν και τα ρέστα»! Έτσι. ο σχεδιασμός της Άγκυρας αναπτύσσεται μπροστά στα μάτια μας: τη στιγμή που παραβιάζει τον Ε.Ε.Χ και στέλνει φρεγάτες μέχρι έξω από το Σούνιο κατηγορεί την Ελλάδα για υποτιθέμενες παραβιάσεις-παρενοχληοεις αλλά και βολή πυρών εναντίον αλιευτικών σκαφών. 

Οι ιδεοληψίες μάς άφησαν ουραγούς των εξελίξεων 

ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΟΔΑ ευρίσκεται το ελληνικό παράδειγμα της πλήρους αποτυχίας εκπόνησης ενός εθνικού στρατηγικού σχεδίου επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας. Η πολιτική και οικονομική ελίτ της χώρας μας απέτυχε να εκπονήσει ένα στρατηγικό σχέδιο βιώσιμης βιομηχανικής ανάπτυξης, ενώ ταυτόχρονα αδυνατούσε πεισματικά και παραδοσιακά να αντιληφθεί τη συμ­βολή της επιστημονικής έρευνας στην παραγωγική διαδικασία καινοτόμων και βελτιωμένων βιομηχανικών προϊόντων. Έτσι τις τελευταίες δύο δεκαετίες επέλεξαν το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης να βασίζεται στο κα­ταστροφικό δίπολο αφενός της κατανάλωσης εισαγόμενων προϊόντων με δανεικά χρήματα και αφετέρου στην απαξίωση των εγχώριων παραγωγικών δραστηριοτήτων μέσω της εισαγόμενης εργασίας. 

Τροχοπέδη επίσης υπήρξε και η κυριαρχία της Αριστεράς στα πανεπιστήμια και οι ιδεοληψίες της για το έθνος - κράτος που καθιστούν αδύνατη την όποια συνεργασία μεταξύ πανεπιστημίων και πολεμικής βιομηχανί­ας για τη σχεδίαση και ανάπτυξη οπλικών συστημάτων προηγμένης τεχνολογίας. Επίσης τα διάφορα ερευνητικά κονδύλια που η χώρα μας πλουσιοπάροχα έλαβε από την Ε.Ε., τα κατασπατάλησε σε ασυντόνιστες και άχρηστες έρευνες, που κάλυπταν μία ευρεία γνωστική περι­οχή από την προστασία δήθεν του περιβάλλοντος μέ­χρι την κοινωνική ένταξη των λαθρομεταναστών. Είναι ενδιαφέρον, π.χ να διερευνηθεί πόσα δισεκατομμύρια ευρώ έχουν ξοδευτεί για τη σχεδίαση και ανάπτυξη αισθητήρων και συστημάτων εντοπισμού πυρκαγιών δασών κι αν έστω και ένα έχει ενταχθεί σε κάποιο εθνικό κέντρο πυρανίχνευσης. 

Ο πακτωλός των ερευνητικών προγραμμάτων προσέλκυσε πλήθος πολιτικών και κομματικών χρυσοθή­ρων που διοχέτευσαν μεγάλο μέρος των ερευνητικών χρημάτων στις τσέπες τους. Η απουσία μακροχρόνι­ου σχεδιασμού και οράματος από την πολιτική καθώς και η αδυναμία κατανόησης των σημαντικών γεωπολιτικών παραμέτρων, μεταξύ των οποίων και η επιστη­μονική και τεχνολογική έρευνα, όχι μόνο καταδίκασε τη χώρα μας στον οικονομικό μαρασμό και την παρα­γωγική περιθωριοποίηση, αλλά απέτυχε ακόμα και να διαγνώσει την τεχνολογική και επιστημονική δυναμι­κή της γείτονας χώρας, με ολέθριες βεβαίως συνέπειες για το μέλλον. 

Από τον Ειδικό συνεργάτη

(Εφ. Κυρ.Δημοκρατία-03/2/2013)