Οι Λόρδοι Χόου Χόου

■ Το όμορφο λιβάδι με τις παπαρούνες δεν έχει σχέση με το κείμενο, αλλά επιλέχθηκε ως μία ιδανική, αγχολυτική οπτική επένδυση. 

■ Η δημοσιογραφία μπορεί να σε οδηγήσει παντού. Στα σαλόνια, στα αλώνια, στα ελβετικά καντόνια, μαέστρο σε τρομπόνια και σε αιώνια καταφρόνια. 

Σήμερα το τεμάχιον είναι ιστο­ρικόν. Η έμπνευση του αντλή­θηκε από την ζείδωρον πηγή του πολέμου, ο οποίος είναι ο αναγνω­ρισμένος πατήρ πάντων (κατά τον Ηράκλειτο). Ο ραδιοφωνικός σταθ­μός Reichssender Hamburg ήταν ένα επικοινωνιακό εγχείρημα ενός πολυ­πράγμονα ανθρώπου των ΜΜΕ, της εξουσίας και του εθνικοσοσιαλισμού: του δρα Γκέμπελς. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου οι αντί­παλοι του Ράιχ μπορούσαν να συντονιστούν με αυτόν στα βραχέα κύματα (οι Αμερικανοί) και στα μεσαία (οι Εγ­γλέζοι)...
 

Γιατί τον άκουγαν; Διότι ο δρ Γκέμπελς, επειδή ήθελε να συγκε­ντρώσει μεγάλη ακροαματικότητα στις εχθρικές προς τον Άξονα χώρες, είχε τη φαεινή ιδέα να μεταδίδει (στα αγγλικά) στοιχεία, αναφορές και αφη­γήσεις αναφορικά με τη μοίρα αγνο­ούμενων στρατιωτών των Συμμάχων. Ήσουν από τη Γιούτα των ΗΠΑ και ήθελες να μάθεις τι απέγινε με τον 18χρονο ανιψιό σου που χάθηκαν τα ίχνη του κάπου στην Ευρώπη; Συντονιζόσουν με το Reichssender Hamburg και κάτι μπορεί να άκουγες. Το ίδιο ίσχυε και για τους συγγενείς των Βρε­τανών στρατιωτών που αγνοούνταν. Περίμεναν αλήθειες από τον εχθρό. 

Ακροαματικότητα 

Φυσικά, μαζί με τα νέα του στιλ «ο Μπράντλεϊ ζει, είναι μια χαρά, στο Νταχάου περνάει φίνα και παίζει κρί­κετ με τα Ες Ες», οι δύσμοιροι οι συγ­γενείς άκουγαν και καντάρια προπα­γάνδας. Πολλοί από τους «δημοσιο­γράφους» που αναλάμβαναν να πε­ράσουν το μήνυμα του Αδόλφου στις μάζες των αγγλόφωνων εχθρών ήταν γεννημένοι στις ΗΠΑ και τη Μ. Βρε­τανία και τύγχαναν γκαραντί ναζι­στές και γκάγκαροι φασίστες. Το πα­ρατσούκλι τους ήταν «Λόρδος Χό­ου Χόου». 

Ο πιο γνωστός όλων των «Λόρδων Χόου Χόου» ήταν ο Ουίλιαμ Τζόις. Είχε πολλές υπηκοότητες και εθνικότητες αυτός ο άνθρωπος και συνάντησε τη μοίρα του εξαιτίας της τελευταίας. Ήταν και Αμερικα­νός πολίτης και Ιρλανδός και Βρετα­νός και Γερμανός (εξ απονομής, ένε­κα εγγραφής στο κόμμα του Χίτλερ). 

Η εκπομπή του έκανε στράκες στη Μ. Βρετανία. Είχε 6.000.000 καθημερινούς και 18.000.000 περιστασιακούς ακροατές! Το τελευταίο ραδιοφωνικό σόου του το έδωσε στις 30 Απριλίου 1945, την ημέρα που έπεφτε το Βερο­λίνο. Ο ίδιος ήταν ντίρλα στο μεθύσι και έκλεισε την εκπομπή με ένα «Χάιλ, Χίτλερ, και αντίο σας»! 

Οι Βρετανοί, μεταπολεμικά, τον καταδίκασαν σε θάνατο και τον απαγχόνισαν στις 3 Ιανουαρίου 1946. Ήταν 39 ετών. 

Παναγιώτης Λιάκος 

(Εφ. Δημοκρατία -13/06/2013)