ΕΘΝΙΚΗ ΝΤΡΟΠΗ. Πράκτορες της ΜΙΤ αλωνίζουν σε ελληνικό έδαφος

■ Ελληνικές υπηρεσίες συνεργάστηκαν με Τούρκους για να απαγάγουν πολιτικό πρόσφυγα και να τον παραδώσουν στους δήμιους του - Ένα απίστευτο, ταπεινωτικό παρασκήνιο.

■ Η πρώτη ομάδα που άρπαξε τον Γιαϊλά στην Αθήνα μιλούσε ελληνικά και τον παρέδωσε σε ομάδα που μιλούσε ελληνικά και αγγλικά. Λίγο μετά παρελήφθη από άλλη ομάδα που μιλούσε αγγλικά και τουρκικά, στοιχείο που καταδεικνύει πιθανόν τριμερή και όχι διμερή επιχείρηση. 

ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΗΛΙΑΔΗ 

Ακριβώς μια εβδομάδα πριν, και συγκεκριμένως τη νύχτα της περασμένης Πέμπτης, έλαβε χώρα κοινή ελληνοτουρκική «αντιτρομοκρατική» επιχείρηση με θύμα τον Τούρκο αντικαθεστωτικό Μπουλούτ Γιαϊλά, 26 ετών, ο οποίος απήχθη τελείως παράνομα από μέλη της ΔΑΕΕΒ (Αντιτρομοκρατική) στο κέντρο της Αθήνας στις 930 μ.μ. και πα­ρεδόθη στους Τούρκους ομολόγους τους, κατά παράβασιν του Συντάγματος και κάθε κανόνα του Δίκαιου, μεταφερθείς τελικώς παρά τη θέλησή του στην Τουρκία. 

Η έξοδός του από την Ελλάδα έγινε επίσης... παρά­νομα, καθώς τον πέρασαν από τα σύνορα κρυφίως και χωρίς κανέναν έλεγχο από τις αρμόδιες Αρχές των συνόρων, για να τον παραδώσουν αμέσως μετά στους προφανώς ικανοποιημένους Τούρκους, που είδαν το σχεδιασμό τους να στέφεται από απόλυτη επιτυχία ακόμη πιο ικανοποιημένοι για την πρωτοφανή δουλικότητα που επέδει­ξαν οι ελληνικές Αρχές στο πλαίσιο, υπο­τίθεται, της ελληνοτουρκικής συνεργασίας για την αντιμετώπιση της «τρομοκρατίας» και του επίσης υποτιθέμενου κλίματος φι­λίας που επικρατεί μεταξύ των δυο χωρών. 

Ενδεικτικό αυτού του κλίματος φιλίας ήταν το γεγονός ότι, πριν περάσουν 48 ώρες από την παράδοση του Γιαϊλά στους Τούρκους και συγκεκριμένως στις 09:40 του περασμένου Σαββάτου, οι... φίλοι Τούρκοι μάς έστειλαν μία πυραυλάκατο κλάσεως Kilis, τη «Zipkin», και τέσσερις πε­ρίπου ώρες αργότερα (13:15) μια φρεγάτα κλάσεως ΜΕΚΟ 200ΤΝ, τη «Yildirim», να παραβιάσουν τα χωρικά μας ύδατα φθάνοντας μέχρι την Άνδρο! Η ερμηνεία ως προς τη σύνδεση αυτών των δυο γεγονότων και η χρονική τους σύμπτωση αφήνονται στην κρίση του αναγνώστη. 

Το θύμα της απαγωγής 

Ο 26χρονος Γιαϊλά αναφέρεται από τους φίλους του ότι είχε δραστηριοποιηθεί στη χώρα του στο φοιτητικό κίνημα γεγονός που πλήρωσε με δέκα συλλήψεις και τα αντίστοιχα βασανιστήρια με τα οποία οι τουρκικές υπηρεσίες επιδαψιλεύουν τους Τούρκους αντικαθεστωτικούς (οι Κούρδοι δεν έχουν το μονοπώλιο). Σύμφωνα με το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, ο Τούρκος αντικαθεστωτικός είχε έρθει στην Ελλάδα προ μηνών και είχε προσπα­θήσει να καταθέσει ανεπιτυχώς αίτηση για χορήγηση άσυλου, προσπάθεια την οποία επανέλαβε στη συνέχεια με τη βοήθεια του Συμβουλίου για τους Προσφυγές με τις αρμόδιες ελληνικές Αρχές να μην έχουν ακό­μη αποφασίσει για το αίτημα του. 

Σύμφωνα με τουρκικές πήγες ο Γιαϊλά είχε συλληφθεί μαζί με άλλα άτομα στις 21 Μαρτίου 2013 στην Ολλανδία για ρίψη αντικείμενων εναντίον της αυτοκινητοπο­μπής του πρωθυπουργού Ερντογάν, ο οποί­ος πραγματοποιούσε επίσημη επίσκεψη στη συγκεκριμένη χώρα. Ο Τούρκος αντι­καθεστωτικός αφέθη ελεύθερος 48 ώρες αργότερα και στη συνέχεια φέρεται να ήρθε στην Ελλάδα, όπου υπέβαλε το προα­ναφερθέν αίτημα για χορήγηση ασύλου. 

Η σύλληψη ή, μάλλον, η απαγωγή του Μπουλούτ Γιαϊλά στην Αθήνα -γιατί η σύλ­ληψη του έγινε μετά την παράδοση του στην Αδριανούπολη- δεν ήταν μόνο παράνομη, αλλά έγινε και κατά έναν τελείως αδέ­ξιο τρόπο, όπως θα δούμε παρακάτω. Σύμφωνα με πληροφορίες από αρκετές πηγές τη νύχτα (21:30) της περασμένης Πέμπτης μια ομάδα πέντε ανδρών που επέβαιναν σε ένα ασήμι Peugeot με αριθμό κυκλοφορίας ΖΚΙ 8462 άρπαξαν στη γωνία Σόλωνος και Μπόταση τον Γιαϊλά και τον επιβίβασαν βιαίως στο εν λόγω όχημα με τον πέμπτο άνδρα της ομάδας να φεύγει εν συνεχεία πεζή προς την οδό Μπόταση (τη θέση του στο όχημα είχε καταλάβει ο Γιαϊλά). Και ήταν πράγματι αδέξιος ο τρόπος που σχε­διάστηκε η επιχείρηση απαγωγής του, γιατί οι υποστηρικτές του διεπίστωσαν λίγο μετά ότι το αυτοκίνητο με το συγκεκριμένο αριθ­μό δεν ανήκε μεν σε κεντρική αστυνομική υπηρεσία στην Αθήνα αλλά σε άλλη αστυνομική υπηρεσία εκτός Αττικής - μιλάμε για τέτοιου επίπεδου σχεδίαση! Σύμφωνα με πληροφορίες της Επιτροπής Αλληλεγγύης τις οποίες έδωσε την επόμενη ο δικηγόρος του από την Κωνσταντινούπολη, η πρώτη ομάδα που τον άρπαξε στην Αθήνα μιλούσε ελληνικά και τον παρέδωσε σε μια άλλη ομάδα που μιλούσε ελληνικά και αγγλικά, η οποία του φόρεσε αμέσως μια μαύρη κου­κούλα ώστε να μην μπορεί να δει τίποτε. Αυτή η ομάδα, δυο ώρες μετά, τον κατέβασε και τον έσερνε σε χωράφια και στη συνέχεια τον έβαλε σε άλλο αυτοκίνητο. 

Αρκετές ώρες αργότερα, ένιωσε να τον περνούν κάτω από σύρματα περνώντας προφανώς τα σύνορα - σε σημείο μη ελεγχόμενο από τις ελληνικές Αρχές. Λίγο μετά παρελήφθη από άλλη ομάδα, η οποία μι­λούσε αγγλικά και τουρκικά -στην πρώτη φάση είχαμε ελληνικά και αγγλικά, στοιχείο που ενδεχομένως καταδει­κνύει ότι επρόκειτο για τρίμερη και όχι δι­μερή επιχείρηση-, για να βρεθεί λίγη ώρα μετά σε αστυνομικό τμήμα της Αδριανουπόλεως, όπου του αφαιρέθηκε η κουκούλα και έγινε η κανονική σύλληψή του. Στη συ­νέχεια, βρέθηκε στα κρατητήρια της τουρ­κικής αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας στην Κωνσταντινούπολη. 

Πώς μεθόδευσαν οι Τούρκοι τη συνεργασία των Ελλήνων 

Ο σχεδιασμός των Τούρκων για να υπο­χρεώσουν την ελληνική πλευρά να συνεργασθεί στη δίωξη των Τούρκων αντιφρο­νούντων ήταν σχετικά απλός και βασιζόταν στην κλασική μέθοδο διατυπώσεως ανυπό­στατων κατηγοριών για δήθεν ανοχή των ελληνικών Αρχών, που απέβλεπε στη δημιουργία ενοχών και στη συνέχεια στον εξαναγκασμό τους σε συνεργασία. Κατηγορίες που το ελληνικό ΥΠ.ΕΞ, τελείως ανυποψία­στο, ερμήνευε λανθασμένα ως προσπάθεια δημιουργίας κλίματος εντάσεως και απέρριπτε διαρρήδην ως ανάξιες διαψεύσεως. 

Οι αναγνώστες ενδεχομένως θα θυμού­νται τις γνωστές «ομολογίες» συλληφθέ­ντων στην Τουρκία οι οποίοι καθ' υπόδειξιν (βλ. άγριο ξύλο) των Τούρκων ανέφεραν ότι εκπαιδεύτηκαν στο Λαύριο και σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Όλες αυτές οι κατηγο­ρίες κοινοποιούντο και στους Αμερικάνους με σκοπό να πιέσουν αυτοί την Ελλάδα να συνεργασθεί με τους Τούρκους. Ένα ακόμη παράδειγμα ήταν η περίπτωση μιας γυναί­κας που φόνευσε Τούρκο αστυνομικό, για την οποία οι Τούρκοι είπαν στους Αμερι­κανούς ότι αυτή ήταν προηγουμένως στην Ελλάδα, απ' όπου ήλθε για να προβεί στη συγκεκριμένη ενέργεια εναντίον του Τούρ­κου αστυνομικού. 

Σύμφωνα με πληροφορίες από αξιόπι­στες πηγές του χώρου, οι Τούρκοι «τάιζαν» συνέχεια τους Αμερικανούς με την άποψη ότι οι «τρομοκράτες» χτυπάνε στην Τουρκία και εν συνεχεία καταφεύγουν στην Ελλάδα για να επανέλθουν για νέες επιθέσεις. Το σημείο καμπής για την ενεργό συμμετοχή των Αμερικανών στο θέμα και τη συστηματική δίωξη των Τούρκων αντικαθεστωτικών -βλ. την αριστερή οργάνωση DHKP-C- ήταν η βομβιστική επίθεση ενα­ντίον της πρεσβείας τους στην Άγκυρα την 1η Φεβρουαρίου 2013. Για να συλλάβουν τον Μπουλούτ Γιαϊλά, οι Τούρκοι τον κατη­γόρησαν ότι ενεχόταν στη βομβιστική επί­θεση εναντίον της αμερικανικής πρεσβείας στην Άγκυρα και -για να τον κάνουν ακόμη πιο επικίνδυνο στα μάτια των Αμερικάνων- τον χαρακτήριζαν «βομβιστή αυτοκτονίας»! Πρόκειται για γελοία κατηγορία καθώς ο τρόπος δράσεως των συνειδητοποιημένων αριστερών του DHKP-C δεν έχει καμία σχέ­ση με τον τρόπο δράσεως των φανατικών ισλαμιστών, που αρέσκονται σε επιθέσεις αυτοκτονίας προσβλέποντας στην αστραπιαία (κυριολεκτικώς) μετάβασή τους στον παράδεισο. Στο ίδιο πλαίσιο, οι Τούρκοι χαρακτηρίζουν συλλήβδην τα μέλη της εν λόγω οργανώσεως «αρρωστημένους βομ­βιστές», με σκοπό να τους καταστήσουν ακόμη πιο επιθυμητούς στόχους για τους Αμερικανούς. 

Το αποτέλεσμα αυτών των ενεργειών των Τούρκων ήταν ο χώρος υποδοχής μετανα­στών του Λαυρίου να γεμίσει εδώ και δύο περίπου μήνες από πράκτορες της ΜΙΤ, ενώ ανάλογη κινητικότητα και παρουσία των ίδιων αναφέρεται και στα γραφεία της Αντι­τρομοκρατικής και της Κρατικής Ασφά­λειας με τη δυσαρέσκεια των μελών των δύο αυτών νευραλγικών ελληνικών υπη­ρεσιών να εκφράζεται με διάφορους τρόπους, θεωρώντας την παρουσία τους ως ταπεινωτική για την Ελλάδα. Κεντρικό ρόλο σε όλα αυτά εκτιμάται ότι είχε ο αστυνομι­κός ακόλουθος της τουρκικής πρεσβείας Σαλίχ Κιορσέν. ο οποίος -να σημειωθεί- φέρει το βαθμό του υποστράτηγου (!) και είναι γνωστό ότι υπηρέτησε στην Ασφά­λεια Κωνσταντινουπόλεως. 

Εκτός από τον Γιαϊλά, οι Τούρκοι είχαν στοχοποιήσει άλλα δεκατρία μέλη του DHKP-C που ευρίσκονται στην Ελλάδα παρουσιά­ζοντας ανάλογης σοβαρότητας «στοιχεία» στις ελληνικές Αρχές. Ο σχετικές συλλή­ψεις όλων έγιναν προ δύο περίπου μηνών, αλλά η ελληνική Δικαιοσύνη έκρινε τελείως ανεπαρκή τα στοιχεία των Τούρκων, με αποτέλεσμα οι δεκατρείς συλληφθέντες να αφεθούν ελεύθεροι. Αξίζει να σημειωθεί ότι ανάλογης αξιοπιστίας στοιχεία απέρριψε ακόμη και η τουρκική Δικαιοσύνη στη γνω­στή υπόθεση της δολοφονίας του δημοφι­λούς Κούρδου τραγουδιστή Τατλισές γιατί τα βρήκε και αυτή τελείως ανυπόστατα. 

Κατά την εκτίμησή μας τη στάση αυτή της ελληνικής Δικαιοσύνης που θεωρή­θηκε εμπόδιο στα σχέδιά τους, οι Τούρκοι προσπάθησαν - και τα κατάφεραν στην πε­ρίπτωση του Γιαϊλά- να την παρακάμψουν, πείθοντας την ελληνική πλευρά να συνεργασθεί μαζί τους σε μια επιχείρηση παράνομη απ' άκρου εις άκρον, χρησιμοποιώντας και την πίεση της εδώ Πρεσβείας (με κεφαλαίο το «Π») προς την ελληνική πλευρά. 

Το γεγονός ότι ασκήθηκαν πιέσεις σε ένα ελληνικό υπουργείο και στις υπ΄ αυτό ελ­ληνικές υπηρεσίες -ευτυχώς η ΕΥΠ ήταν εκτός γιατί, άλλως θα είχαμε συνολικό ρε­ζιλίκι-, με αποτέλεσμα ελληνικές υπηρεσίες με το γνωστό τους παρελθόν και δράση να εμπλακούν σε μια σειρά παράνομων πρά­ξεων, είναι τόσο λυπηρό, που δεν χρειά­ζεται περαιτέρω σχολιασμό. Το ερώτημα δε που τίθεται εκ των πραγμάτων είναι το εξής: Θα σταματήσει αυτή η ανίερη συνερ­γασία Ελλάδας-Τουρκίας με αποτέλεσμα το διασυρμό της χώρας μας ή θα συνεχι­στεί και με άλλους Τούρκους αντικαθεστω­τικούς και φυσικά ουδόλως τρομοκράτες που διαμένουν στην Ελλάδα; 

Και μαζί με το ερώτημα αυτό τίθεται και η εύλογη συνέχειά του κάθε φορά που βλέ­πουμε τη χώρα να οδηγείται από τη μια τα­πείνωση στην άλλη την περίοδο αυτή: Εν τά­ξει, χρεοκοπήσαμε οικονομικώς αλλά αυτό σημαίνει ότι, εκτός από πτωχοί, έχουμε χά­σει και την εθνική μας αξιοπρέπεια; Πού και πότε θα σταματήσει αυτός ο κατήφορος; 

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-06/06-12/06/2013)