Τα εθνικά «καίνε» τον ΣΥΡΙΖΑ

■ Άρθρο-φωτιά διά χειρός Γιώργου Αϋφαντή εναντίον της Κεντρικής Επιτροπής. 

■ Σύμφωνα με τον έμπειρο διπλωμάτη και σύμβουλο του Αλέξη Τσίπρα, οι θέσεις ορισμένων στην Κουμουνδούρου φαίνεται να «ρίχνουν νερό στο μύλο» της ανθελληνικής προπαγάνδας... 

ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ 

Την έκρηξη του διπλωματικού συμ­βούλου του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και ενός εκ των εμπειρότερων Ελ­λήνων διπλωματών, Γιώργου Αϋφαντή, προκαλούν οι εξοργιστικές για τα εθνικά μας συμφέροντα θέσεις που διατυπώθηκαν για ευαίσθητα θέματα εξωτερικής πολιτικής από την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ. 

Η απολύτως αιτιολογημένη αντίδραση του... κ. Αϋφαντή δημοσιοποιήθηκε μέσω άρ­θρου του, στο οποίο και ασκεί εντονότατη κριτική στις θέσεις που διατυπώνονται στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για ζητήματα εξόχως σοβαρά και για τα οποία, όπως σαφώς υπαι­νίσσεται, οι θέσεις ορισμένων στα ενδότερα της Κουμουνδούρου φαίνεται να «ρίχνουν νερό στο μύλο» ανθελληνικής προπαγάνδας καθώς βρίσκονται στον αντίποδα της εθνικής «ατζέντας». 

«Πώς είναι δυνατόν να πείσουμε ότι η Κ.Ε. δεν τελεί υπό την ιδεολογική επιρροή των μνημονιακών της αντιπάλων, όταν δεν τολ­μάει ν' αρθρώσει το πανθομολογούμενο, αυτό που αποτελεί κοινή συνείδηση στη συντριπτική πλειοψηφία του 27% των ψη­φοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και των Ελλήνων: Ότι υπάρχει η τουρκική επιθετικότητα που συνι­στά απειλή για την εδαφική μας ακεραιότη­τα και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα ότι η άσκηση αυτών των κυριαρχικών δικαίωματων είναι απαραίτητη για την αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της χώρας, εφόσον τολμή­σει ν' ακυρώσει και ανατρέψει το Μνημόνιο;» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Αϋφαντής, που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το «πνεύμα υποχωρήσεων» που διαπνέει τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, και όχι μόνο. 

Αξίζει να σημειωθεί πως οι απόψεις του Γιώργου Αϋφαντή λαμβάνουν και ευρύτε­ρες διαστάσεις καθώς είναι εκ των στενών συνεργατών του Αλέξη Τσίπρα και εις εκ των εμπειρότερων διπλωματικών παραγόντων. Είχε έρθει, εξάλλου, σε σφοδρή σύγκρουση με τον Γιώργο Παπανδρέου, όταν ο τελευ­ταίος ήταν ΥΠ.ΕΞ και, στη συνέχεια πρωθυπουργός. 

«Ασφαλώς έχει διαφύγει από τα μέλη της Κ.Ε. ότι η επιχειρηματολογία περί τουρκικών "αιτημάτων και διεκδικήσεων" εκπορεύεται επί καθημερινής βάσεως από τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ, εταίρους μας στην Ε.Ε και μνημονιακούς δανειστές μας. Σε κάθε διεθνές forum και σε κάθε διμερή συνάντηση με τους συμμάχους, εταίρους και δανειστές οι Έλληνες πολιτικοί διπλωμάτες και στρατιωτικοί καλούνται να συζητήσουν τις "διεκδικήσεις και τα αιτήματα" της Άγκυρας εποικοδομητικά, μακριά από ψυχώσεις περί απειλών κ.ο.κ», σημειώνει με νόημα και, θέ­τοντος το καθόλου ρητορικό ερώτημα τονίζει: «Ποιον πείθουμε ότι θ΄ ακυρώσουμε και θ΄ ανατρέψουμε το Μνημόνιο, όταν σπεύδου­με να υιοθετήσουμε την εξωτερική πολιτική που εφαρμόζουν οι μνημονιακοί μας αντίπα­λοι και υπαγορεύουν οι δανειστές μας;». 

«Προβληματική» πολιτική 

Αποκαλύπτει, μάλιστα εμμέσως πλην σα­φώς πως στις θέσεις της Κεντρικής Επιτρο­πής ακολουθείται μια «προβληματική» πολι­τική και για άλλα κορυφαία ζητήματα όπως είναι η υπόθεση της ΠΓΔΜ. «Η αναφορά στην περί ΠΓΔΜ παράγραφο», λέει ο Γιώργος Αϋφαντής ότι «οι υπάρχουσες μειονότητες είναι απολύτως σεβαστές», είναι εξίσου προβληματική. Και αναλύοντας ουσιαστικά τη δική του θέση, θέτει συγκεκριμένα ερωτή­ματα: «Εκτιμά η Κ.Ε. εν προκειμένω ότι υπάρ­χουν μεταξύ Ελλάδος και ΠΓΔΜ μειονότητες; Υπάρχει σήμερα σλαβομακεδονική μειο­νότητα στην Ελλάδα; Αντλεί πρωτογενώς η Κ.Ε. τη σχετική πληροφόρηση ή εμπιστεύεται τις σχετικές διαπιστώσεις των εκθέσεων του State Department; Πόσοι εν Ελλάδι (όχι σε Καναδά και Αυστραλία!) έχουν σλαβομα­κεδονική εθνική συνείδηση, πέρα από τους τροφίμους του αμερικανικού προξενείου της Θεσσαλονίκης; Δεχόμαστε (όπως κάποια ξένα κέντρα πασχίζουν να καθιερώσουν) ότι κάθε δίγλωσσος της Δυτικής Μακεδονικής έχει, εκών άκων, μη ελληνική εθνική συνεί­δηση; Πόσους τέλος Έλληνες πολίτες (και συντηρητικούς ψηφοφόρους), θύματα του Μνημονίου, συσπειρώνει στον ΣΥΡΙΖΑ η αναφορά της παραγράφου περί ΠΓΔΜ των θέσεων σε "υπάρχουσες μειονότητες";». 

Είναι ξεκάθαρο πως υπάρχουν μεγάλες διαφορές αντιλήψεων στην εξωτερική πο­λιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Πολλοί είναι εκείνοι που αμφισβητούν την συνέχιση απόψεων που κυριαρχούν στην Αριστερά την τελευταία εικοσαετία τόσο στις σχέσεις με την Τουρ­κία όσο και σε ευρύτερα θέματα όπως είναι η ΠΓΔΜ, η ΑΟΖ. Και, όπως λέει και ο ίδιος «το ιδρυτικό Συνέδριο του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ καλείται να διορθώσει τα ημαρτημένα να πιάσει τον παλμό του ελληνικού λαού, που καταστρέφεται από τη μνημονιακή πολι­τική, όπως ακριβώς έπραξε το '41 το ΕΑΜ, και όχι τα διάφορα δήθεν αριστερά γκρουπούσκουλα που, αντί εθνικής αντίστασης πρότειναν την "τοξική συναδέλφωση με τον Γερμανό στρατιώτη"!». 

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-13/06-19/06/2013)