Άρματα για... κλάματα

► Ο τραγικός θάνατος του 20χρονου στρατιώτη άνοιξε πάλι τη συζήτηση για τις ελλείψεις στις Ένοπλες Δυνάμεις.

► ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΞΗΡΑΣ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΠΛΙΤΕΣ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΠΛΕΙΣΤΟΝ ΜΕ ΑΡΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ ΠΟΥ ΔΙΑΝΥΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ Ή ΕΚΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ. 

Στις αρχές της δεκαετίας του '60 τέθηκε σε παραγωγή το τε­θωρακισμένο όχημα Μ-113, το άρμα που έμελλε στα μέσα της εβδομάδας να κόψει το νήμα της ζωής από έναν 20χρονο στρατιώτη των Ειδικών Δυνάμεων. Οι έρευνες για τα αίτια του δυστυχήματος είναι ακόμη σε εξέλιξη - κάποιοι εντόπισαν κομ­μένη ερπύστρια, κάποιοι κάνουν λόγο για ανθρώπινο λάθος. 

Σε κάθε περίπτωση πάντως οι ευθύνες είναι... πολλές, καθώς αποδείχτηκε με τον πλέον θλιβερό τρόπο πως οι τεράστιες περικοπές σε κονδύλια για τη συντήρηση των -ού­τως ή άλλως- γηρασμένων, οπλικών συστημάτων (σ.σ. το ΤΟΜΠ ήταν περίπου 50 ετών!!!) και στο πρόγραμμα εκπαίδευσης των στελεχών του στρατεύματος επιφέρουν τραγικές συνέπειες. Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι πως τα απαρχαιωμένα αυτά τεθωρακισμένα, όπως και σχεδόν το σύνολο των συστημάτων στα τρία Σώ­ματα, αντιμετωπίζουν εκτός από τα... .φυσιολογικά λόγω ηλικίας προβλή­ματα και ελλείψεις ανταλλακτικών. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη δια­θεσιμότητα και την επιχειρησιακή τους ικανότητα... 

Νέα περικοπή κονδυλίων; 

Την ίδια ώρα. στο Πεντάγωνο κυκλο­φορεί η πληροφορία πως το νέο έτος πρέπει να κοπούν άλλα 150 εκατ. ευρώ από τα κονδύλια που διατίθενται για τη συντήρηση των συστημάτων σε Στρατό Ξηράς. Πολεμική Αεροπορία, Πολεμικό Ναυτικό, καθώς επίσης και από τις λειτουργικές δαπάνες των μο­νάδων. Ακόμη και ο τομεάρχης Εθνι­κής Άμυνας της Ν.Δ. Στέφανος Γκίκας, σχολίασε ότι «αν οι περικοπές στις λειτουργικές δαπάνες και στα εξοπλιστικά προγράμματα συνεχιστούν, τότε σε πολύ λίγα χρόνια το επιχειρησιακό κενό στην Άμυνα θα είναι δυσαναπλήρωτο». 

Είναι εύλογο πως λόγω οικονομι­κών συνθηκών η Ελλάδα δεν μπορεί να εκσυγχρονίσει τις Ένοπλες Δυνά­μεις της, ενώ δεν πρέπει να λησμο­νούμε και το απίστευτο «φαγοπότι» που στήθηκε στο προηγούμενο σαρωτικό πρόγραμμα ενίσχυσης -μετά την κρίση στα Ίμια- που οδήγησε τον τότε υπουργό Άμυνας, Άκη Τσοχατζόπουλο, στη φυλακή. Πράγματ, το στράτευμα ενισχύθηκε, δυ­σανάλογα όμως σε σχέση με τον πακτωλό χρημάτων που δαπανήθηκαν. Σήμερα, στο τραπέζι των συζητήσεων βρίσκεται ως επιτακτική α­νάγκη η Νέα Δομή Δυνάμε­ων, η οποία σε καμία των περιπτώσεων δεν μπορεί να αποτελέσει πανάκεια, κα­θώς η απόσυρση αρμάτων, αεροσκαφών και πλοίων δεν σημαίνει πως αυτόματα θα εκ­συγχρονιστούν τα άλλα παλιά συστή­ματα, ούτε ότι θα περισσέψουν κον­δύλια για όσα «διασωθούν». Ας δού­με, όμως, πώς έχει η κατάσταση σε κάθε κλάδο των Ενόπλων Δυνάμεων: 

► ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ: Η κατάσταση είναι τραγική, καθώς περίπου 900 α­πό τα συνολικά 1.300 άρματα μάχης είναι ηλικίας 50-60 ετών, καθώς ο ό­ποιος εκσυγχρονισμός, σε Leopard-1 και Μ48, έχει γίνει δεν σημαίνει αυτόματα ότι εξαφανίστηκαν τα χρό­νια τους. Ανάλογη είναι η κατάσταση και σε επίπεδο τεθωρακισμένων ο­χημάτων, όπου περίπου τα 1.750 α­πό τα συνολικά 2.800 που είναι σε υπηρεσία, διανύουν την έκτη δεκαετία της επιχειρησιακής ζωής τους (Μ- 113). Αρκετά καλύτερη είναι η κατάστα­ση στο Πυροβολικό, όπου τα αυτοκι­νούμενα πυροβόλα είναι ηλικίας γύ­ρω στα 30 έτη και θεωρούνται αρκετά αξιόμαχα. Μεγάλο «αγκάθι» πάντως είναι η έλλειψη ελικόπτερων μεταφο­ράς προσωπικού και κυρίως η ηλικία όσων είναι σε υπηρεσία. Πρόκειται για ελικόπτερα που βλέπουμε στις πολεμικές ταινίες με θέμα το... Βιετνάμ και σήμερα μεταφέρουν φαντάρους του ελληνικού στρατού. 

► ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ: Είναι ίσως το πιο τυχερό Σώμα των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς περίπου τα 100 αεροσκάφη είναι αρκετά σύγχρονα και αποτελούν την αιχμή του δόρατος για το στράτευμα. Όχι βέβαια ότι κι εκεί δεν υπάρχουν ελλείψεις, καθώς τα Α-7 Corsair, που είναι επι­φορτισμένα με επιχειρήσεις αέρος-εδάφους, διανύουν την πέμπτη δεκα­ετία της ζωής τους, ενώ λίγο πιο... γέ­ρικα είναι τα εκσυγχρονισμένα F-4 Phantom, τα οποία έχουν περάσει σε δεύτερο ρόλο. Αποτελεί κοινή παραδοχή, πάντως, πως με δεδομένη την πρόθεση της κυβέρνησης να προχω­ρήσει στην ανακήρυξη ΑΟΖ -κάτι που σημαίνει ότι θα κορυφωθεί η τουρκική προκλητικότητα-, απαιτεί­ται ποιοτική και ποσοτική ενίσχυση! 

► ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ: Περιφε­ρειακά πάμε καλά. Τι εννοούμε: Πως η κατάσταση όσον αφορά πυραυλακάτους και περιπολικά είναι αρκετά καλή, καθώς πολλά από τα σκάφη του στόλου έχουν αποκτηθεί ακόμη και μετά το 2000. Πρόβλημα, όμως, υπάρχει στις κύριες μονάδες και συγκεκριμένα σε φρεγάτες (οι τύπου Standard είναι περίπου 30 ετών) και υποβρύχια. Από το πρόγραμμα ναυπήγησης υποβρυχίων Type-214, μάλιστα, που άρχισε να ξετυλίγει το νήμα γύρω από τις υποθέσεις με οσμή σκανδάλου που εμπλέκεται ο πρώην υπουργός Άμυνας, Άκης Τσοχατζόπουλος, έχουμε παραλάβει μόλις ένα (αυτό που έγερνε) και εκκρεμούν άλλα τρία - άγνωστο πότε θα παραδοθούν και εάν... 

Ο μεγάλος βραχνάς 

Κακά τα ψέματα, ο εξορθολογισμός (σ.σ. οι περικοπές με απλά λόγια) των αμυντικών δαπανών με τη σταδιακή ελάττωση και σταθεροποίηση τους σε νούμερα που δεν θα υπερβαίνουν το 1.5% του ΑΕΠ αποτελεί στόχο τόσο της σημερινής όσο και της όποιας επόμενης κυβέρνη­σης. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι σε τόσο κρίσιμες για τον ελληνισμό περιόδους η αμυντική θωράκιση της χώρας πρέπει να αφήνεται στο έλεος του Θεού. 

Αυτό δεν επιτάσσει την αγορά νέων πανάκριβων συστημάτων, αλλά την αξιοποίηση των όποιων ευκαιριών απόκτησης σε καλή κατάσταση και σχετικά φθηνών μεταχειρισμέ­νων. Ο μεγάλος βραχνάς, πάντως, τον οποίο μας μετέφεραν στελέχη των Ε­νόπλων Δυνάμεων, είναι η έλλειψη κονδυλίων για καύσιμα, ανταλλακτικά και εκπαίδευση στελεχών, που αποτελούν το «Α» και το «Ω» για την επιχειρησιακή ικανότητα του Στρατεύματος. Αυτό πρέπει να κατανοήσει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και να σκύψει πάνω από τα προβλήματα που υπάρχουν και όχι να αποπειραθεί να τα κρύψει κάτω απ΄ το... χάλι! 

Του Κώστα Παπαδόπουλου

(ΑΠΟΨΗ-08/06/2013)