ΤΑ ΟΠΛΑ ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ

Έως τώρα δεν έχει τεθεί θέμα σχετικά με τα ανταλλακτικά από τις εταιρεί­ες που τα κατα­σκευάζουν. 

Του ΛΕΩΝΙΔΑ Σ. ΜΠΛΑΒΕΡΗ

Isblaveris @gmail.com 

Οι ελληνικές Ενοπλες Δυ­νάμεις δεν αντιμετωπί­ζουν κανενος είδους πρόβλημα για τα ανατολικής, κυρίως ρωσικής, προελεύσεως οπλικά συστήμα­τα που έχουν στο οπλοστάσιο τους από την εξαιρετικά τε­ταμένη κατασταση που επικρατεί σήμερα στις σχέσεις Ρωσικής Ομο­σπονδίας και Ουκρα­νίας, εξαιτίας του εμ­φυλίου πολέμου στην Ανατολική Ουκρανία, συμφώνως προς υψη­λόβαθμο στρατιωτικό αξιωματούχο του ΓΕΕΘΑ, ο οποίος ρωτηθηκε σχετικώς από την εφημερίδα μας. 

«Η κατάσταση, έτσι όπως είναι σήμε­ρα, και το τονίζω αυτό, δεν επηρεάζει τις ελληνικές Ε.Δ. και τον ...ανατο­λικής προελεύσεως εξοπλισμό τους. Ως τώρα δεν έχει τεθεί θέμα ανταλ­λακτικών από τις ρωσικές και ουκρα­νικές εταιρείες που τα κατασκευά­ζουν», μας τόνισε η προαναφερθείσα πηγή. Με τα ρωσικής προελεύσεως οπλικά συστήματα, σύμφωνα πά­ντα με στρατιωτικές πήγες, τα προβλήματα δεν ήταν λειτουργικά ή επι­χειρησιακά, αλλά η απο ρωσικής πλευράς παροχή υποστηρίξεως και οι εκεί επαφές, που λειτουργούσαν «με τους δικούς τους βιορρυθμούς», οπως μας ελέχθη χαρακτηριστικώς, και οι οποίες έχουν τις ρίζες τους στη σοβιετική εποχή. 

ΥΛΙΚΟ. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, μετά τη διάλυση της τότε Σοβιετικής Ενωσεως, την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων στην Ανατολική Ευρώπη και την ενοποίηση των δύο Γερμανιών, οι ελληνικές Ε.Δ. ήταν οι πρώτες απο τις χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ που έλα­βαν ανατολικής προελεύσεως υλι­κό, από τα αποθέματα του Στρατού της πρώην Ανατολι­κής Γερμανίας και στο πλαίσιο της παροχής γερμανικής στρατιω­τικής βοήθειας προς τη χώρα μας. Τότε ελήφθησαν εκατοντά­δες οχήματα διαφό­ρων χρήσεων (μέχρι βυτιοφόρα για μετα­φορά ύδατος και καυ­σίμων!), καθώς και εκατοντάδες Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικού (ΤΟΜΠ), τύπου ΒΜΡ-1! 

Λίγο αργότερα ο Ε.Σ. παρελαβε τις πρώτες πυροβολαρχίες κατευθυνο- μενων βλημάτων, μικρού βεληνεκούς, SA-8B «Osa» (=σφήκα), που ενταχθηκαν κάτω από πρωτόγονες συνθήκες στη νεοσυγκροτηθεισα τότε 183 Μοίρα Κ/Β στην Κομοτη­νή. Αξίζει να αναφερθεί οτι τότε μας εδόθησαν ολα τα manuals (εγχειρί­δια) του συστήματος εις άπταιστον... ρωσικήν και επιστρατεύτηκαν δυο Ελληνες στρατιώτες προερχόμενοι απο τον Καύκασο, οι οποίοι υπηρε­τούσαν τη θητεία τους στη Μοίρα, για να τα... μεταφράσουν! Παρ' όλα αυτά, σε λιγότερο από έναν χρόνο η Μοίρα με διοικητή τον τότε ταγματάρχη, νυν αντιστράτηγο, διοικητή της Εθνικής Φρουράς στην Κύπρο, Γεώργιο Μπασιακούλη, πραγμα­τοποίησε με απόλυτη επιτυχία τις πρώτες της βολές στο Πεδίο Βολής Κρήτης. 

Λίγο αργότερα παραληφθηκαν, επί­σης δωρεάν, οι πρώτοι Πολλαπλοί Εκτοξευτές Πυραύλων (ΠΕΠ) RM- 70, ρωσικής σχεδιάσεως, αλλά τσεχοσλοβακικής κατασκευής, εισάγοντας έτσι το Πυροβολικό μας στη φιλοσοφία των βλημάτων αυτών τύπου «Κατιούσας». 

ΑΓΟΡΕΣ. Η κρίση των Ιμιών και τα συμπεράσματα που εξήχθησαν απο αυτή έδωσαν την ευκαιρία στην τότε κυβέρνηση (πρωθυπουρ­γός Κώστας Σημίτης, ΥΕΘΑ Άκης Τσοχατζόπουλος) να σπεύσει προς τη ρωσική αγορά για την απόκτηση πλήθους οπλικών συστημάτων ρω­σικής και ουκρανικής κατασκευής, όπως αερόστρωμνα τύπου Zubr για το Π.Ν. («πλοία ταχείας μεταφοράς» στρατευμάτων και μέσων στα νησιά, κατα την επίσημη ορολογία), κατευθυνόμενα βλήματα τύπου Tor-M1, μικρού/μέσου βεληνεκούς, αντι­αρματικά βλήματα μεγάλου βεληνεκούς και ακρίβειας (με βεληνε­κές 5.000 μέτρων!) τύπου Komet-E κ.λ.π. Για την αγορα κάποιων εκ των συστημάτων αυτών (π.χ. Tor-M1) πολλά ακούστηκαν και μάλιστα ασχολήθηκε και η ελληνικη Βουλή με τη συγκρότηση ειδικής εξεταστι­κής επιτροπής. Αυτό είναι όμως το πολιτικό σκέλος του ζητήματος, που δεν εξετάζεται εδώ, γιατί το σύστη­μα αυτό καθ’ αυτό εντάχθηκε απο­λύτως επιτυχώς και επιχειρεί κανονικώς και στους τρεις Κλάδους των ελληνικών Ε.Δ. 

Ενδεικτική, πάντως, του τροπου με τον οποίο πραγματοποιήθηκαν κάποιες εκ των αγορών αυτών είναι και η περίπτωση με τα αερόστρωμνα Zubr. Η τότε κυβέρνηση απο­φάσισε να αποκτήσει συνολικώς τεσσερα και να «σπάσει» την παραγ­γελία ανα δύο σε Ρωσία και Ουκρα­νία. Αργότερα, λόγω των σοβαρών προβλημάτων των Ουκρανών, η σύμβαση αλλαξε και εγινε 3-1 υπέρ των Ρώσων. Τελικώς τα πήραμε όλα από τους Ρώσους, οι οποίοι μας «ξε­τίναξαν» στπ συνέχεια στην αγορά των ανταλλακτικών. 

Στα τέλη της δεκαετίας του ’90, η Ελλαδα για πολιτικοδιπλωματικούς λόγους απέκτησε και ενέταξε στο οπλοστάσιο της Π.Α. το ρω­σικής κατασκευής αντιαεροπορικό σύστημα Κ/Β μεγάλου βεληνεκούς S-300 PMU-1, που είχε αγοράσει η Κύπρος. Ως «λογιστικό αντιστάθ­μισμα» στην αγορά αυτή και στα χρήματα που είχαν δώσει οι Κύ­πριοι για την απόκτησή του, η Ελ­λάδα αγόρασε έξι επιπλέον συστή­ματα Tor-M1 από τη Ρωσία, που τα έδωσε στην Εθνική Φρουρά της Κύπρου. Για σχεδόν μια 15ετια έκτοτε, το σύστημα αυτό, κυρίως για λογους υποστηρίξεως και πολιτικής βουλήσεως των διάφορων κυβερνήσεων, δεν είχε εκτελέσει ούτε καν «βολή αποδοχής του συστήματος», κατι που έγινε τον Δεκέμβριο του 2013, χωρίς καμία αντίδραση από πλευ­ράς συμμάχων στο ΝΑΤΟ, οπως «φοβούνταν» κάποιοι. 

«Πάγωμα» προμήθειας 

Θυμίζουμε ότι για καθαρά πολιτικούς λόγους, επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή, είχε ανακοι­νωθεί η πρόθεση αποκτήσεως περίπου 400 ΤΟΜΠ/ ΤΟΜΑ τύπου ΒΜΡ-3Ρ, εξελιγμένης εκδόσεως, από τη Ρωσία, με αφορμή την πρώτη επίσκεψη Πούτιν στην Ελλάδα. Η αγορά όμως αυτή «πάγωσε» και ακυρώθηκε ουσιαστικώς αργότερα, με αποτέλεσμα να επιβαρυνθούν σημα­ντικά οι ελληνορωσικές σχέσεις. Συμπερασματικά, τα ρωσικά συστήματα στις ελληνικές Ε.Δ., ως οπλικά, ήταν (και είναι) απολύτως αξιόπιστα. Τα όποια προβλήματα εντο­πίζονταν κυρίως στη διαδικασία και στον τρόπο αποκτήσεώς τους, στην εν συνεχεία υποστήριξή τους, καθώς και στη γε­νικότερη φιλοσοφία και στον τρόπο σκέψεως της ρωσικής πλευράς. Το πιο σημαντικό για το σήμερα είναι ότι δεν υπάρχουν -τουλάχιστον τώρα- προβλήματα εξαιτίας της καταστάσεως στην Ουκρανία και στις ρωσο- ουκρανικές σχέσεις. 

(ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ-13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2014)