ΕΚΣΥΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΜΕ ΔΥΟ ΔΙΣ ΕΥΡΩ

✓ Έμφαση στη συντήρηση και στη βέλτιστη αξιοποίηση υφιστάμενων συστημάτων.

✓ Για 42 εξοπλιστικά προγράμματα περιλαμβάνονται η απόκτηση βλημάτων για τα Leopard-2Α4/Α6 και η αναβάθμιση των τεσσάρων φρεγατών του Στόλου, τύπου ΜΕΚΟ-200ΗΝ.

✓ Οι περικοπές που επιφέρουν τα Μνημόνια δεν επιτρέπουν την αγορά νέων συστημάτων για τις Ένοπλες Δυνάμεις. 

Του ΛΕΩΝΙΔΑ I. ΜΠΛΑΒΕΡΗ 

lsblaveris@gmail.com 

Σε βάθος επταετίας, οπότε και εκτιμάται ότι η Ελλά­δα και οι Ένοπλες Δυνά­μεις της θα έχουν περάσει οριστικώς τον σκόπελο του Μνημονίου και των εξ αυτού προερχόμενων περικο­πών, στοχεύουν τα συνολικώς 42 εξοπλιστικά προγράμματα, που πέ­ρασαν, συμφώνως προς την ισχύουσα νομοθεσία, από την αρμόδια Επιτροπή Εξοπλισμών της Βουλής, μετά από ενέργειες του υπουργού Εθνικής Αμύνης, Δημήτρη Αβραμόπουλου. 

Η παρουσίαση του καταλόγου αυτού με πολύ συγκεκριμένα προγράμματα, που έλαβαν την κατ’ αρχήν...
έγκρι­ση από την Επιτροπή της Βουλής για να ξεκινήσει η απαραίτητη γραφει­οκρατική διαδικασία, που «τρέχει» την παρούσα χρονική στιγμή, δεν περιλαμβάνει ούτε ένα νέο εξοπλιστικό, αλλά μόνο προγράμματα εκ­συγχρονισμού, πυρομαχικών και προσκτήσεως ανταλλακτικών, μέσω υλοποιήσεως συμφωνιών «Εν Συνεχεία Υποστηρίξεως» («Follow On Support»/FOS) υπαρχόντων οπλι­κών συστημάτων. 

Η ενέργεια αυτή της πολιτικής ηγε­σίας του ΥΠΕΘΑ (Δ. Αβραμόπουλου), που αντελήφθη τη σημασία της και την υποστήριξε αμέσως σε πολιτικό επίπεδο, καθώς και η αντίστοιχη της στρατιωτικής ηγεσί­ας των Κλάδων, με επικεφαλής τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ, στρατηγό Μιχαήλ Κωσταράκο, με ευθύνη του οποίου συμπεριελήφθησαν σε έναν πίνα­κα τα πιο απαραίτητα εξοπλιστικά προγράμματα όλων των Κλάδων, κρίνονται από όλους τους ειδικούς αναλυτές ως απολύτως απαραίτη­τες. Αυτό, γιατί έτσι τα υφιστάμενα οπλικά συστήματα θα εξακολου­θήσουν να είναι ετοιμοπόλεμα και επιχειρησιακά και θα συμβάλλουν στη διατήρηση του αξιομάχου των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων για το προσεχές διάστημα που η Ελλάδα βρίσκεται στο Μνημόνιο. 

Τα 42 αυτά προγράμματα είναι συ­νολικού κόστους περίπου 2 δισ. ευρώ, ωστόσο όλα περιλαμβάνονται στους προϋπολογισμούς των Κλά­δων και του ΥΠΕΘΑ, δεν υπόκεινται στους «περιορισμούς» (ας τους ονομάσουμε έτσι) του Μνημονίου, αφού δεν αποτελούν νέα εξοπλιστικά, και το πιο σημαντικό βεβαί­ως είναι ότι επιμερίζονται σε βάθος χρόνου 7-8 ετών. Αυτό πρακτικώς σημαίνει ότι αντιστοιχούν περί τα 250-270 εκατομμύ­ρια ευρώ ετησίως για όλα αυτά τα προγράμ­ματα, όλων των Κλά­δων. Αν τώρα σε αυτά τα 42 προγράμματα προσθέσουμε άλλα 54 που πέρασαν το 2013 από την ίδια Επιτροπή Εξοπλισμών και έλα­βαν την απαραίτητη έγκριση, με τις γραφειοκρατικού επιπέδου εργασίες από πλευράς της Γενικής Διευθύνσεως Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων (ΓΔΑΕΕ) του ΥΠΕΘΑ να έχουν ήδη ξεκινήσει, συνολικώς 96 προγράμματα θα βοηθήσουν τις ελληνικές Ε.Δ. να ξεπεράσουν χω­ρίς ιδιαίτερα επιχειρησιακά προ­βλήματα την κρίση. 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ. Από τα 42 εξοπλιστικά προγράμματα, ενδεικτικώς μπορούν να αναφερθούν τα εξής: 

■ Στον Στρατό Ξηράς, τα προγράμ­ματα αποκτήσεως 30.360 βλημάτων των 120 χιλιοστών για τα άρματα μά­χης Leopard-2A4/A6 (147.879.000 ευρώ), που επιλύουν οριστικώς το μείζον αυτό θέμα, βλημάτων πυροβολικού των 155 χιλιοστών μακρού βεληνεκούς (37.300.000 ευρώ), βαθμιδωτών (12.000.000 ευρώ) και «έξυπνων βλημάτων» (11.400.000 ευρώ), τα προγράμματα εκσυγχρονισμού συστημά­των MLRS (157.383.666 ευρώ), καθώς και αποκτήσεως πυραύλων MLRS (211.338.676 ευρώ), ρου­κετών MLRS (154.220.586 ευρώ) και 40 μεταχειρισμένων MLRS από τις ΗΠΑ (5.515.000 ευρώ), τα πρό­γραμμα FOS των ελικοπτέρων ΝΗ- 90 (75.415.000 ευρώ), κοινής διακλαδικής προμήθειας φυσιγγίων των 7,62 χιλιοστών (14.463.876 ευρώ), προμήθειας πυρομαχικών αντιαρματικών Strim (6.665.000 ευρώ), TOW-2 (7.600.000 ευρώ), MILAN (9.000.000 ευρώ) και Kornet-E μεγάλου βεληνεκούς (9.881.000 ευρώ), υποστηρίξεως των επιθετικών ελικόπτερων ΑΗ- 64A/DHA (548.000 και 8.400.000 ευρώ) κ.λ.π. 

■ Στο Πολεμικό Ναυτικό, μπορούν να αναφερθούν τα προγράμματα της αναβαθμίσεως των τεσσάρων φρε­γατών του Στόλου, τύπου ΜΕΚΟ- 200ΗΝ (400.000.000 ευρώ), της γενικής επιθεωρήσεως και επι­σκευών κινητήρων Diesel MTU 20V 956 ΤΒ82 των προαναφερθεισών φρεγατών (13.760.000 ευρώ), του εκσυγχρονισμού μέσης ζωής και αναβαθμίσεως 4-5 αεροσκα­φών ναυτικής συνεργασίας Ρ-3Β Orion (350.000.000 ευρώ), FOS των κινητήρων Τ-700-401C των ελικοπτέρων S-70 Aegean Hawk (10.500.000 ευρώ), προσκτήσεως τεσσάρων μικρών σκαφών ανορθοδόξου πολέμου για τη Διοίκη­ση Υποβρυχίων Καταστροφών (15.600.000 ευρώ) κ.λ.π. 

■ Στην Πολεμική Αεροπορία, τα προγράμματα εκπαιδεύσεως προσω­πικού (12.840.573 ευρώ), FOS για τα εκπαιδευτικά αεροσκάφη Τ-6Α Texan και τον προσομοιωτή πτήσεως αυτών (23.646.157 ευρώ), FOS για τα μεταφορικά αεροσκάφη C-130H (668.616 ευρώ) κ.λπ. 

Παρελθόν οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις 

Όπως μπορεί να διαπιστώσει ο αναγνώστης από την απλή παρουσίαση των προγραμ­μάτων αυτών, που ενδεικτικώς αναφέρθηκαν, στη συντριπτική τους πλειονότητα αποτελούσαν λύσεις σε πολύ σοβαρή προβλήματα. Για παράδειγμα: Τα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας είχαν καθηλωθεί εδώ και μερικά χρόνια σε βάρος της επιχει­ρησιακής αξιοπιστίας των Ενόπλων Δυνάμεων, σε εθνι­κό και συμμαχικό επίπεδο, οι φρεγάτες ΜΕΚΟ έπρεπε εδώ και χρόνια να έχουν περάσει εκσυγχρονισμό μέσης ζωής, για να παραταθεί η επιχει­ρησιακή τους λειτουργία, πράγμα που δεν είχε γίνει από τότε που ναυπηγήθηκαν, εδώ και 30 χρόνια. Η Ελλάδα δεν μπορεί να αγοράσει νέα αεροσκάφη ή να κατασκευά­σει νέες φρεγάτες. Ο εκσυγ­χρονισμός, επομένως, ή η αναβάθμιση των συστημάτων αυτών ήταν μονόδρομος. 

Το θέμα με τα πυρομαχικά των υπερσύγχρονων αρ­μάτων μάχης Leopard-2 ήταν γνωστό. Είχαμε το πιο σύγχρονο άρμα στον κόσμο και δεν είχαμε πυρομαχικά για το πυροβόλο του των 120 χιλιοστών, με τα οποία πρωτο-εισήλθε ως διαμέτρη­μα στον Ε.Σ. Και αυτό γιατί οι τότε αρμόδιοι «έσπασαν» την προμήθεια αρμάτων και πυρομαχικών, που σε όλο τον κόσμο είναι μια ενιαία αγορά, σε δύο διαφορετικά προ­γράμματα. 

Στην Π.Α. είχαν καθηλωθεί αεροσκάφη από ελλείψεις ανταλλακτικών. Από τα 45 υπερσύγχρονα εκπαιδευτικά Τ-6, πετούσαν 20, από τα 8 σύγχρονα μεταφορικά C-27J το... ένα, ενώ τα πολύτι­μα μαχητικά Mirage-2000 καθηλώνονταν από έλλειψη συστήματος φρένων αξίας 2.000 ευρώ! 

Και όλα αυτά (για τα ανταλ­λακτικά) εξαιτίας των προβλέψεων του περίφη­μου Νόμου Βενιζέλου, που ελάμβανε τέτοια μέτρα και ουσιαστικά «απαγόρευε» (όπως και απαγόρευσε), λόγω της απίθανης γραφειοκρατίας που προκαλούσε, την οποια­δήποτε αγορά ακόμα και των απλούστερων ανταλλακτι­κών. Τώρα, όλα αυτά ευτυχώς ανήκουν στο παρελθόν. 

(ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ-27/09/2014)