Στην ταινία «Αλίμονο στους νέους» ο Ανδρέας (Δημήτρης Χορν) είναι Κηφισιώτης, φορτώγκας κι ερωτευμένος με τη Ρίτα (Μάρω Κοντού). Υπάρχει, ωστόσο, ένα πρόβλημα: είναι γέρος κι εκείνη νέα. Κάνει, λοιπόν, μια συμφωνία με την τρόικα (ε, συγγνώμη, με τον Ξαποδώ) να τον κάνει νέο κι εκείνος δίνει ό,τι πολυτιμότερο έχει - την ψυχή του. Υπόθεση Φάουστ αλά γκρέκα δηλαδή.
Ο ερωτευμένος Ανδρέας γίνεται νοικάρης της Ελένης (Σμαρώ Στεφανίδου), η οποία είναι μαμά της Ρίτας. Μαμά και... κόρη εντυπωσιάζονται με το μικρό του κομπόδεμα. Το αποθεματικό εξαντλείται κι ο Ανδρέας ψάχνει εναγωνίως για δουλειά. Ο καλύτερος φίλος του Ανδρέα είναι ο Αγησίλαος (Σπύρος Μουσούρης). Ομοίως φορτώγκας, αλλά διόλου ρομαντικός. Μόνο γερομπισμπίκης. Να χουφτώσει θέλει, όχι συναισθήματα. Οταν ο Ανδρέας, ως νέος νοικάρης, ξεμένει από λεφτά, η μαμά της Ρίτας ωθεί την ομορφούλα κόρη της στα γέρικα νύχια του μουρνταρόσκυλου Αγησίλαου. Ο μπαρμπα-Αγησίλαος έρχεται να ζητήσει επισήμως τη Ρίτα. Ο Ανδρέας είναι παρών στην επίσκεψη και προσπαθεί να χαλάσει το άθλιο και αταίριαστο προξενιό. Και εκεί ακριβώς λέει τη μυθική φράση, δείχνοντας προς την πλευρά του φίλου του:
Η κλίμαξ
«Εναν ηλικιωμένο άνθρωπο, εύκολο να τον συμπαθήσει ένα κοριτσάκι. Γιατί, σου λέει, πόσο καιρό θα ζήσει ακόμα; Να, κι ο κύριος εδώ συμπαθέστατος δεν είναι; Δεν είναι συμπαθέστατος; Αλλά, όπου να 'ναι, περίμενε ν' ακούσεις τα χαμπέρια του. [...] Ετσι είναι η κλίμαξ δηλαδή: νέος, μεσόκοπος, γέρος, τέζα!».
Η «κλίμαξ» του Χορν ήρθε απρόσκλητη, ως συνειρμός, στους νόες πολλών φίλων του ελληνικού σινεμά όταν είδαν τη συνέντευξη του κ. Γκίκα Χαρδούβελη (στον ρόλο του υπουργού Οικονομικών) στο αμερικανικό κανάλι CNBC. Εκεί ο καρατερίστας της ραγδαία αναπτυσσόμενης χώρας μας είπε ότι οι Ελληνες ωριμάσαμε αφού καταλάβαμε ότι η «επέκταση του κράτους» και οι «παροχές» συνεπάγονται το να πληρώνουμε τους φόρους μας.
Ηθικό δίδαγμα: στην Ελλάδα επειδή είμεθα «αεί παίδες» (Πλάτων, «Τίμαιος» 22Β) ήρθε η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, οι ελληνόφωνοι φίλοι και υπηρέτες τους για να μας ωριμάσουν. Μόλις ωριμάσουμε, θα περάσουμε στο επόμενο στάδιο, το «γέρος» κι ύστερα στο έσχατο, το «τέζα».
Μόνο να προσέξουν το μεσοδιάστημα μέχρι το «τέζα». Οι μεσόκοποι είναι πολύ επικίνδυνοι όταν στραβώνουν. Η ζωή τούς έχει μάθει να γίνονται μεθοδικοί...
Παναγιώτης Λιάκος
(Εφ. Δημοκρατία-16/09/2014)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.