Τελικά, οι μειώσεις δεν ήταν μεγάλες;

Κι άλλο «μαχαίρι» στον προϋπολογισμό για τις ΕΔ. 

Ήταν ή δεν ήταν μεγάλες τελικά οι «μνημονιακές» μειώσεις στις λειτουργικές δαπά­νες των Ενόπλων Δυνάμεων; Και αν δεν ήταν, αυτό σημαίνει πως ο Στρατός της χώρας «σηκώνει» και άλλες περικοπές; Καθώς φαίνεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο οι Ένοπλες Δυνάμεις να μπορούν να υπάρξουν με ακόμα μικρότερο κόστος. Αυτήν τη φορά το επιχείρημα είναι πως ναι μεν το ποσοστό των μειώσεων τα τελευταία χρόνια ήταν μεγάλο, όμως αυτό που «κόπηκε» ήταν ένα εξαρχής τεράστιο ποσό και καθώς φαίνεται στην κυβέρνηση τώρα πια εκτιμούν πως δεν το χρειάζονταν οι Ένοπλες Δυνάμεις... 

Άρα, κάποιος μπορεί να συμπεράνει πως τελικά ίσως και να μην είναι τόσο δραματικά τα πράγματα. Ο Δημήτρης Βίτσας, για παράδειγμα, δήλωσε επί λέξει: 

«Στο λειτουργικό σκέλος του προϋπολογισμού στο ίδιο χρο­νικό διάστημα (σ.σ. 2009 μέχρι το 2015), η μείωση έφτασε στο 60% και στα εξοπλιστικά, δηλαδή αγορά εξοπλισμών αλλά και συντήρηση και επισκευές, η μείωση στο ίδιο διάστημα κυμάνθηκε -σωστά- στο 68%. Βεβαίως, έχω μαζί μου τους προϋπολογισμούς όλων των ετών από το 2001 έως το 2015 και πραγματικά όταν δει αυτές τις μειώσεις κάποιος, θα πει “πολλές μειώσεις”. Και είναι έτσι. Αλλά τι χρειάζονταν τα 2,2 δισεκατομμύρια για τα εξοπλιστικά προγράμματα το 2008; Τι χρειάζονταν τα 2 δισεκατομμύρια για τα εξοπλιστικά προγράμματα μόνο γι’ αυτό το σκέλος το 2009; Και βεβαί­ως, τι χρειάζεται να γράφουμε νούμερα που δεν τα εκτελούμε; Μήπως τα χρειαστούμε; Υπάρχει ένα μεγάλο ερώτημα όσον αφορά αυτό το θέμα», θα είχε πάντως ενδιαφέρον να μας πει η κυβέρνηση ποιες είναι, κατά τη γνώμη της, οι πραγ­ματικές ανάγκες... 

Κώστας Αττίας 

(ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ-12/12/2015)