Σιγανές ψιχάλες και μεγάλα λάθη

► Τα αδιέξοδα από την πολιτική χαμηλών τόνων απέναντι στο αλβανικό... ντελίριο. 

► Τα Τίρανα μέσω του υπουργού Εξωτερικών Έντμοντ Παναρίτι θεωρούν βέβαιη την επαναδιαπραγμάτευση με την Ελλάδα για τις θαλάσσιες ζώνες. 

► Ο Εντμοντ Παναρίτι ισχυρί­ζεται ότι υπάρχει συμφωνία με τον Έλληνα ομόλογό του Δημήτρη Αβραμόπουλο για επαφές μεταξύ υπουργών των δύο κυβερνήσεων με στόχο την επίλυση διάφο­ρων προβλημάτων. 

Χαρακτηριστικά βαθύτατου ρήγματος το οποίο θα προκαλέσει και εντάσεις με την πάροδο του χρόνου, έχουν αρχίσει να αποκτούν οι σχέσεις Ελλάδας - Αλβανίας, καθώς πέρα από την έξαρση του εθνικισμού και της αποδοχής από όλο το πολιτικό σύστημα του σχεδίου για τη Μεγάλη Αλβανία, που μονοπωλεί κυριολεκτικά τον δημόσιο λόγο στα Τίρανα, εδραιώνονται και οι πολιτικές διαφορές στο θέμα των θαλάσσιων ζωνών, ενώ η πολιτική διαχείριση αυτών των προβλημάτων οπό την Αθήνα είναι έντονα προβληματική...
 

Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός για τις εξελίξεις στις διμερείς σχέσεις ήταν ο υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας Εντμοντ Παναρίτι σε συ­νέντευξη του σε αλβανικό τηλεοπτι­κό δίκτυο το βράδυ της 22ας Ια­νουαρίου, όπου δήλωσε ότι από τις πληροφορίες τις οποίες διαθέτει (!) δεν προκύπτει ότι η Ελλάδα θα ανα­κηρύξει ΑΟΖ. Αποκάλυψε, επίσης, ότι υπάρχει συμφωνία με τον Έλληνα ομόλογο του Δ. Αβραμόπουλο για επαφές μεταξύ υπουργών των δύο κυβερνήσεων με στόχο την επί­λυση διάφορων προβλημάτων, αλλά είναι ιδιαίτερα περίεργο ότι ο Αλ­βανός υπουργός δηλώνει πως η χώρα μας δείχνει πρόθυμη να επαναδιαπραγματευθεί τη συμφωνία του 2009 για τις θαλάσσιες ζώνες, κάτι που προφανώς χρήζει διευκρινίσεων από το υπουργείο Εξωτερι­κών. 

Έπαρση 

Εντύπωση προκαλεί η έπαρση με την οποία οι πολιτικοί στην Αλ­βανία μιλούν για τις σχέσεις της χώρας τους με την Ελλάδα, αλλά και το γεγονός ότι έχουν φορτώσει την ατζέντα των δύο χωρών με πλήθος θεμάτων ζητώντας, πα­ράλληλα, τη διαπραγμάτευσή τους. Ένα από αυτά που είναι, όμως, μείζον για τις διμερείς σχέ­σεις είναι η συμφωνία του Απριλί­ου του 2009, με την οποία η Ελλά­δα και η Αλβανία καθόρισαν τις θα­λάσσιες ζώνες, συμπεριλαμβανο­μένης και της ΑΟΖ και η οποία ουσιαστικά ακυρώθηκε από το Συν­ταγματικό Δικαστήριο στα Τίρανα. Η Ελλάδα έκτοτε αρνείται κάθε νέα συζήτηση και αναμένει την εσωτερική διευθέτηση του ζητήμα­τος και την τήρηση της συμφωνίας. Είναι κοινό μυστικό ότι πλέον στην Αλβανία θεωρούν πως τα Διαπόντια νησιά βόρεια της Κέρκυρας δεν έχουν υφαλοκρηπίδα, θέση που έχει και η Τουρκία για τα νησιά του Αιγαίου και άρα απαιτούν νέα συμφωνία. 

Ο κ. Παναρίτι, ερωτώμενος για πληροφορίες οι οποίες φέρουν την Αθήνα να είναι έτοιμη να κατα­θέσει στον ΟΗΕ τις συντεταγμένες της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, δήλωσε ότι από τις μέχρι τώρα πλη­ροφορίες που έχει δεν προκύπτει πως η Ελλάδα έχει προβεί σε αυ­τήν την ενέργεια, εάν όμως το κά­νει, πρόσθεσε, τότε η Αλβανία θα αποφασίσει τη στάση την οποία θα τηρήσει. 

Σχετικά με τη συμφωνία του 2009, ο Αλβανός υπουργός είπε πως «έπειτα από την απόφαση του αλβανικού Συνταγματικού Δικα­στηρίου, τέτοια συμφωνία δεν υφί­σταται. Εμείς, σημείωσε, είμαστε διατεθειμένοι να επαναδιαπραγματευθούμε μια νέα συμφωνία, και από ό,τι βλέπω, η ελληνική πλευρά δείχνει πρόθυμη να εναρμονιστεί με τις θέσεις μας, τις οποίες κατα­νοούν (!)». «Άλλωστε», είπε ο κ. Πα­ναρίτι, «οι Έλληνες δεν επικύρω­σαν τη συμφωνία στη Βουλή τους, σέβονται την απόφαση του δικα­στηρίου μας και συνεπώς, κατά την άποψή μας, απαιτείται μια νέα συμ­φωνία». 

Βατερλό 

Η τοποθέτηση αυτή δείχνει το διπλωματικό Βατερλό της χώρας, όταν πολιτικοί και νομικοί παράγον­τες επί σειρά κυβερνήσεων, Καρα­μανλή, Γ. Παπανδρέου, Λ. Παπαδήμου και μέχρι τη σημερινή, ζητού­σαν να κυρωθεί η συμφωνία από το ελληνικό Κοινοβούλιο, αλλά αυτό δεν συνέβη ποτέ, με συνέπεια τώρα τα Τίρανα να το επικαλούνται ως δικαίωση της πολιτικής τους και να θεωρούν πως με τον τρόπο αυτόν η ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται και την απόφαση του Συνταγματι­κού Δικαστηρίου. 

Ο κ. Παναρίτι δήλωσε, επίσης, ότι μετά την ακύρωση του ταξιδιού του Δ. Αβραμόπουλου στις 28 Νο­εμβρίου στα Τίρανα, όταν έγιναν οι δηλώσεις για τη Μεγάλη Αλβανία που φθάνει μέχρι την Πρέβεζα, είχε τηλεφωνικές επικοινωνίες με τον Έλληνα ομόλογο του, κατά τις οποί­ες συμφωνήθηκε, ύστερα από πρό­ταση του κ. Αβραμόπουλου, να υπάρξουν συναντήσεις μεταξύ ομάδων υπουργών και από τις δυο πλευρές, ώστε να συζητούν και εν­δεχομένως να δίνουν λύσεις σε προβλήματα στους τομείς της παιδείας, της δημόσιος τάξης, των με­ταφορών κ.ά. 

Η νομική πτυχή 

Σύμφωνα με έγκριτη νομική πηγή, μέχρι σήμερα η Αλβανία δεν έχει κάνει ανάκληση της υπογραφής της για τη συμφωνία του 2009, που σημαίνει κατά το Δίκαιο των Συνθηκών ότι η πρόθεσή της έναντι της Ελ­λάδας είναι να κρατάει ανοικτή την προοπτική της θέσης της σε ισχύ. 

Επίσης, κατά τη Σύμβα­ση για το Δίκαιο των Συνθη­κών δεν έχει υποχρέωση να την επικυρώσει, αλλά έχει την υποχρέωση στο διάστημα μέχρι την επικύ­ρωση να απέχει από ενέρ­γειες οι οποίες αποστε­ρούν τη συμφωνία από το αντικείμενο και τον σκοπό της, δηλαδή να μην κάνει κάτι που θα καθιστούσε αδύνατη τη συμφωνία να εφαρμοστεί όταν τεθεί σε ισχύ. Σημειώνει, επίσης, ότι η Ελλάδα έπρεπε να είχε κυ­ρώσει τη συμφωνία από τη Βουλή ήδη από το 2009. 

Η Τουρκία 

Για τους ειδικούς επι­στήμονες είναι ακατανόη­τη η στάση της Αλβανίας, αλλά για την πολιτική όλα έχουν την εξήγησή τους. 

Και η εξήγηση είναι ότι η Αλβανία επηρεαζόμενη από την Τουρκία δημιούρ­γησε ένα μείζον πρόβλημα με την Ελλάδα, στο οποίο αν προσθέσουμε, το κλίμα ανθελληνισμού και το εθνικιστικό ντελίριο που συνέβη ποτέ, με συνέπεια τώρα τα Τίρανα κυ­ριαρχεί σε όλο το αλβανικό στοιχείο στα Βαλκάνια, έναντι της Σερβίας, της ΠΓΔΜ, της Ελλάδας και του Μαυροβουνίου, είναι προφανές ότι το πρόβλημα κλιμακώνεται. 

Σε όλα αυτά το ελληνι­κό υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και συνολικά οι κυ­βερνήσεις των τελευταίων ετών καταδεικνύουν πλήρη αδυναμία διαχείρισης δι­πλωματικών και πολιτικών κρίσεων και, όπως πάντα, αυτή η αδυναμία εκφράζε­ται με μια πολιτική δήθεν χαμηλών τόνων, η οποία μεταφράζεται σε παραλυ­σία, με συνέπειες για το εθνικά συμφέροντα. 

του ΣΩΤΗΡΗ ΣΙΔΕΡΗ 

(Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΥΡΙΟ-25/1/2013)