Μάχιμες και κομάντο

• Τρεις γυναίκες - ακρίτες, στελέχη του Στρατού Ξηράς γράφουν Ιστορία σε μονάδες στον Έβρο.

• Οι σκοπιές, η ετοιμότητα τους, οι γνώσεις τους και το «σκανάρισμα» της τουρκικής πλευράς.

Του ΛΕΩΝΙΔΑ Σ. ΜΠΛΑΒΕΡΗ

lsblaveris@gmail.com

Οι γυναίκες ως στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων απο­τελούν κάτι περισσότερο από το 10% του μονίμου στελεχιακού δυναμικού και των τριών Κλάδων αυτών, γεγονός βεβαίως που δεν θα μπορούσε να περάσει... απαρα­τήρητο και από την «στρατομάνα» του Έβρου.

Στο στρατιωτικό οδοιπορικό μας στον Έβρο συναντήσαμε μετα­ξύ άλλων γυναίκα σκοπό πάνω σιη γέφυρα στον Έβρο, εκπαιδεύτρια σε εξομοιωτή βολών και οδηγό άρματος μάχης 70 τόνων τύπου Leopard-2A4 με τις οποίες και μι­λήσαμε.

Ασφαλώς πέραν των προαναφερθεισών περιπτώσεων, υπάρχουν και εκατοντάδες άλλες που ζουν και υπηρετούν στην ακριτική αυτή περιοχή του Έβρου, από τις οποίες εμείς θα δούμε τρεις.

Η πρώτη συνάντηση με γυναικείο στέλεχος του Σ.Ξ της πρώτης -κυριολεκτικώς- γραμμής ήταν με την Επαγγελματία Οπλίτη (ΕΠΟΠ) Δεκανέα του Πυροβολικού Αικατερίνη Πεντεζίδου. πάνω στη γέφυρα των Κήπων του Έβρου, που ως γνωστόν αποτελεί έναν από τους βασικούς οδικούς άξονες Ελλάδος - Τουρ­κίας. Ακριβώς στη μέση της γέφυ­ρας και ενώ κάτω από τα πόδια μας κυλά ο Έβρος, υπάρχουν δύο ελληνικές σκοπιές, μία σε κάθε πλευρά, και ο κοντός με την ελληνική Σημαία, ενώ από την τουρκική πλευρά και σε ίσες αποστάσεις υπάρχουν οι αντίστοιχες σκοπιές και η σημαία των Τούρκων.

Η δεκανέας παρουσιάζεται στρατιωτικώς στον συνταγματάρχη (ΤΘ) Αθανάσιο Γαρίνη, υποδιοικητή της 31ης Μηχανοκινήτου Ταξιαρχίας «Κάμια» και του δίνει λεπτομερή αναφορά με τρόπο που «φώναζε» από μακριά ότι πρόκειται για ένα έμπειρο στέλεχος της πρώ­της γραμμής και όχι γραφείου. Η δε ατάκα της «δύο σκοποί απένα­ντι μας. κύριε υποδιοικητά, και άλ­λοι δύο ξαπλωμένοι στις φυλλω­σιές δίπλα στο ποτάμι και κάνουν τσιγάρο», δείχνει ότι είχε... «σκανάρει» όλον τον τομέα ευθύνης της με χειρουργική ακρίβεια.

Της το λέμε και γελάει. «Όταν είσαι στο ποτάμι και κάνεις εδώ υπηρε­σία πρέπει να προσέχεις όλες τις λεπτομέρειες», μας απαντά με ένα ... στρατιωτικό χαμόγελο ικανοποιήσεως. Η δεκανέας Πεντεζίδου είναι στον Στρατό από το 2010 και υπηρετεί στην 110 Αυτοκινούμενη Μοίρα Μέσου Πυροβολικού. Είναι παντρεμένη με άλλο μόνιμο στέλεχος του Στρατού, ο οποίος υπηρετεί και αυτός φυσικά στην περιοχή και έχουν ένα παιδάκι. Τη ρωτάμε πώς τα πάει με τη σκοπιά και μας λέει ότι εκτελεί, μαζί με τον άλλο στρατιώτη που είναι το «ζευγάρι» της στη σκοπιά, τρίωρη πρωινή σκοπιά και δίωρη αντίστοιχη νυ­χτερινή. «Και τι γίνεται με το παι­δάκι σας όταν κάνεις υπηρεσία, σκοπιά ή ό,τι άλλο σας ανατεθεί;», τη ρωτάμε. «Τότε δεν κάνει υπηρεσία ο σύζυγος και το προσέχει αυ­τός», μας λέει με αφοπλιστική ει­λικρίνεια.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΡΙΑ. Μία δεύτερη ευχάριστη έκπληξη μας περίμενε στο μεγάλο στρατόπεδο του Λαγού Διδυμοτείχου, όπου εδρεύει η πανίσχυρη 30ή Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία Πεζικού-«Τομορίτσα» με διοικητή τον ταξίαρχο Αναστάσιο Σπανό.

Στο οίκημα που στεγάζει τον Εξομοιωτή Όπλων Πεζικού Ευθυτε­νούς Τροχιάς μάς υποδέχτηκαν ο διοικητής αντισυνταγματάρχης (ΠΖ) Κωνσταντίνος Μπάρμπας, ο λοχαγός (ΠΖ) Ευάγγελος Χαρισόπουλος και η εκπαιδεύτρια του εξομοιωτή ΕΠΟΠ Δεκανέας (ΠΖ) Αι­κατερίνη Κούκου. «Δεν χρειάζεται να λεχθεί το επίπεδο της οικονομί­ας σε κατανάλωση πυρομαχικών, αλλά και της κατά το δυνατόν τε­λειότητας που επιτυγχάνεται για το προσωπικό με τη χρήση του εξομοιωτή, προτού να πάει στο πραγ­ματικό πεδίο βολής για τα... "με­ταπτυχιακά” του», μας εξηγεί η εκπαιδεύτρια. συμπληρώνοντας: «Και εκεί η διαφορά στο επίπεδο εκπαιδεύσεως είναι εμφανής»! 

«Από τη θέση του εκπαιδευτή μπο­ρώ να δώσω μια σειρά σεναρίων, τόσο σε ατομικό επίπεδο για τον κάθε στρατιώτη, όσο και σε επί­πεδο ομάδος, αφού εδώ μπορούν να εκπαιδευτούν ταυτόχρονα οκτώ άτομα, από τους οποίους οι επτά στρατιώτες με το τυφέκιό τους και ο όγδοος, ο πολυβολητής της ομάδος, με το πολυβόλο του. Τα σε­νάρια αυτά, τόσο τα ατομικά όσο και τα αντίστοιχα σε επίπεδο ομά­δος, ποικίλλουν, αρχίζοντας από τα πλέον απλά και βαθμιαία προχω­ρούν προς τα πλέον απαιτητικά και σύνθετα», μας εξηγεί η δεκανέας. 

Η ΕΠΟΠ Δεκανέας (ΠΖ) Αικατερί­νη Κούκου ασκεί τα συγκεκριμένα καθήκοντα της εκπαιδευτού στον εξομοιωτή όπλων Πεζικού ευθυτενούς τροχιάς την τελευταία διετία και ασφαλώς τα μάτια της έχουν δει πολλά: «Ο κάθε στρατιώτης αλλιώς είναι στην πρώτη του βολή και αλ­λιώς μετά την επίσκεψή του εδώ για δεύτερη ή τρίτη φορά. Και δεν βελ­τιώνεται μόνο ο εκπαιδευόμενος εδώ, αλλά και εμείς οι εκπαιδευτές τους και αυτό σε τελική ανάλυση είναι καλύτερο και γι' αυτούς».

Οδηγός αρμάτων Leopard- 2Α4

Η επίλεκτη 212 Επιλαρχία Μέσων Αρμάτων (212 ΕΜΑ) ήταν η επόμενη «στάση» στο οδοιπορικό μας αυτό. Εκεί, μας υποδέχτηκε ο διοικητής της, Πειραιώτης αντισυνταγματάρχης (ΤΘ) Ηλίας Καρβούνης και μαζί του πήγαμε στον χώρο όπου βρίσκονταν τα άρματα μάχης της μονάδος, τα πανίσχυρα Leopard-2Α4 των 70 τόνων το καθένα, όπου συναντήσαμε τον αρχηγό του πληρώματος ενός από αυτά, ανθυπίλαρχο Γρηγόριο Μαλαμή και την οδηγό ΕΠΟΠ Δεκανέα (Τθ) Δήμητρα Σούφλα, με τους οποίους θα κάναμε μία «βόλτα».

Με σταθερό χέρι και στα­θερή ταχύτητα, η Δήμητρα ξεκίνησε τη «βόλτα», με τον ανθυπίλαρχο δίπλα μας, να μας εξηγεί με την ενδοσυνεννόηση. Μετά το πέρας της «βόλτας» είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε και με την οδη­γό του. «Είμαι αρκετά χρόνια στον Στρατό, στα τεθωρα­κισμένα και είμαι περήφανη που είμαι μαυροσκούφισσα», μας είπε χαμογελώντας. Στο ερώτημά μας για το πώς νιώθει ούσα απομονωμέ­νη μπροστά στη θέση του οδηγού, μας είπε ότι «νιώθω άνετα. Πολύ άνετα. Η θέση αυτή είναι κατασκευασμένη για άντρες συναδέλφους, οπότε όταν κάθομαι εγώ νιώ­θω μια χαρά» και πρόσθεσε: «Αυτή η σύντομη βόλτα μέσα στο στρατόπεδο δεν είναι τίποτα, θα πρέπει την επόμενη φορά να είσαστε μαζί μας όταν κινούμαστε στο ύπαιθρο, μέρα και νύχτα και με μεγάλη ταχύτητα». Της είπαμε ότι αποδεχόμαστε την πρόσκληση-πρόκληση για την επόμενη φορά.

(ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ-06/08/2016)