Λαβωμένος γίγαντας οι Ένοπλες Δυνάμεις!

Άνθρωποι και μηχανές έχουν φτάσει στα όριά τους! Το ατύχημα με το επιθετικό ελικόπτερο Απάτσι έφερε στο φως τις ελλείψεις ανταλλακτικών! Αεροσκάφη κάνουν... χαμηλές πτήσεις, ενώ οι φρεγάτες παραμένουν δεμένες επί μακρόν.

Από τον

Ανδρέα Κούτρα

Άνθρωποι και μηχανές στις Ένοπλες Δυνάμεις έχουν φτάσει στα όριά τους, απόρροια της οικονομικής κρίσης και της μνημονιακής πολιτικής που έχουν επιβληθεί στη χώρα τα τελευταία χρόνια. Η επιδεινούμενη, ωστόσο, κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα στην αμυντική θωράκιση της Ελλάδας και την αποτρεπτική ικανότητά της.

Το ατύχημα με το επιθετικό ελικόπτερο Απάτσι, που καθαρά από τύχη δεν εξελίχθηκε σε τραγωδία (τα στελέχη έδειξαν την αλληλεγγύη μεταξύ τους και κομάντος έσωσαν την τελευταία στιγμή από βέβαιο θάνατο τον έναν χειριστή του ελικοπτέρου), έφερε στην επιφάνεια το μείζον θέμα της συντήρησης, την έλλειψη ανταλλακτικών, τις πολύ χαμηλές διαθεσιμότητες των οπλικών συστημάτων και γενικώς τα προβλήματα εξαιτίας των περικοπών στις αμυντικές δαπάνες. Από τι έπεσε το σύγχρονο ελικόπτερο Απάτσι, αν δηλαδή οφείλεται σε κάποια μηχανική βλάβη ή σε λανθασμένο χειρισμό, αυτό θα το δείξει το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων που διερευνούν τα αίτια.

Συρρίκνωση

Το βέβαιο, ωστόσο, είναι ότι η συρρίκνωση του αμυντικού προϋπολογισμού τα τελευταία χρόνια αρχίζει και γίνεται εμφανής στην ισχύ του Στρατεύματος. Το ότι έως τώρα οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν αποφύγει τα χειρότερα οφείλεται στην αυτοθυσία, στην αυταπάρνηση και την ηθική υποχρέωση που νιώθουν τα στελέχη να υπερασπίζονται καθημερινά και χωρίς εκπτώσεις τα κυριαρχικά δικαιώματα και τα εθνικά συμφέροντα. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι τα στελέχη έχουν υποστεί μειώσεις μισθών που αγγίζουν ή ξεπερνούν και το 50%. Ακόμη μια περικοπή όμως θα έστελνε στα τάρταρα και το ηθικό των στρατιωτικών με απρόβλεπτες συνέπειες για την άμυνα της χώρας.

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, που ζει καθημερινά και από πολύ κοντά τις αγωνίες των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, δίνει προσωπική μάχη να μην υπάρξουν νέες μειώσεις αποδοχών και οι τελευταίες πληροφορίες λένε ότι οι εξελίξεις είναι θετικές. Τι γίνεται, όμως, με τα οπλικά συστήματα; Εκεί η κατάσταση είναι κρίσιμη. Επί πέντε και πλέον χρόνια η μείωση των αμυντικών δαπανών είναι η μόνιμη επωδός. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος άνοιξε μάλιστα και την πύλη του Πενταγώνου στους ελεγκτές της τρόικας ενόσω ήταν υπουργός Εθνικής Άμυνας. Τους την έκλεισε ο Π. Καμμένος και ενοχλούνται. Και ενοχλούνται γιατί σχέδιο των δανειστών είναι ο αφοπλισμός της Ελλάδας.

Η ζημιά, όμως, έχει ήδη γίνει. Και το ζητούμενο είναι ότι θα αποτραπούν τα χειρότερα. Οι διαθεσιμότητες των μαχητικών αεροσκαφών, των μεταγωγικών αεροσκαφών, των ελικοπτέρων κάνουν... χαμηλή πτήση. Κι αυτό γιατί ανταλλακτικά δεν υπάρχουν για τη συντήρηση ή την επισκευή τους και η προμήθειά τους γίνεται με το σταγονόμετρο.

Αντίκτυπος

Αυτό έχει διπλό αντίκτυπο. Αφενός να μη βρίσκονται σε επιχειρησιακή ετοιμότητα πολλά αεροσκάφη και ελικόπτερα και αφετέρου να μην πραγματοποιούνται οι προβλεπόμενες ώρες εκπαιδευτικών πτήσεων για τους χειριστές. Σε αυτό συμβάλλουν και τα περιορισμένα κονδύλια για καύσιμα.

Και το πρόβλημα δεν εστιάζεται μόνο στα πτητικά μέσα, αν και είναι αυτά που σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος της αποτρεπτικής ικανότητας της χώρας, δεδομένων και των καθημερινών προκλήσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο. Παρόμοια είναι και η κατάσταση στα χερσαία αμυντικά συστήματα, τα άρματα μάχης, τα τεθωρακισμένα οχήματα, τα αντιαεροπορικά συστήματα, όπως επίσης και στα ναυτικά συστήματα. Πολεμικά πλοία πρώτης γραμμής, όπως οι φρεγάτες και οι κορβέτες, παραμένουν δεμένα επί μακρόν, ελλείψει ανταλλακτικών. Για νέα οπλικά συστήματα, ούτε λόγος. Τα ταμεία είναι άδεια και η στρατιωτική ηγεσία προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με... μπαλώματα.

Το στρατηγικό σχέδιο των δανειστών για να κλείσουν οι αμυντικές βιομηχανίες!

Οι αμυντικές βιομηχανίες εκπέμπουν SOS. Ο κίνδυνος του «λουκέτου» και της πλήρους απαξίωσης στέκεται πάνω από τα ΕΑΣ, την ΕΛΒΟ και την ΕΑΒ ως δαμόκλειος σπάθη και απειλεί να προκαλέσει ζημιά και στην εθνική άμυνα, αφού οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις στηρίζονται σε έναν βαθμό στην εγχώρια παραγωγή, είτε για την προμήθεια πυρομαχικών είτε για την επισκευή αεροσκαφών, αρμάτων μάχης και οχημάτων.

Τα τελευταία χρόνια οι αμυντικές βιομηχανίες βυθίστηκαν στα χρέη και εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους, σε έναν βαθμό σκοπίμως, αφού ξένες δυνάμεις ήθελαν το κλείσιμό τους μόνο και μόνο για να ανοίξει η αγορά για τις δικές τους επιχειρήσεις. Τα προγράμματα εξυγίανσής τους δεν προχώρησαν, όπως επίσης και οι «στρατηγικές συνεργασίες». Η τρόικα ή οι θεσμοί σήμερα δεν επιτρέπουν στο Δημόσιο να μπει ως εγγυητής σε δάνεια προκειμένου να προχωρήσουν ορισμένες επενδύσεις κόβοντας το οξυγόνο για την επιβίωσή τους και θέτοντας σε κίνδυνο χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Στην ΕΛΒΟ οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, αφού έχουν να πληρωθούν μήνες. Οι προτάσεις αποκρατικοποίησής της δεν προχώρησαν, παρά το γεγονός ότι υπήρχε ενδιαφέρον. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος κατά την επίσκεψή του στο Κάιρο θέλησε να βάλει σε τροχιά και πάλι το πρόγραμμα μετασκευής των τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης BMP-1, προκειμένου να πουληθούν στην Αίγυπτο και να δοθεί ανάσα ζωής στη βιομηχανία. Εκφράζεται αισιοδοξία για την εκτέλεσή του. Αρκεί όμως μόνο αυτό το πρόγραμμα; Η απάντηση είναι όχι.

Στην ΕΑΒ υπάρχουν επίσης σοβαρά προβλήματα. Αν και είναι η μόνη επιχείρηση που έχει σε εξέλιξη και μπορεί να διεκδικήσει νέα μεγάλα συμβόλαια, η «αποψίλωση» προσωπικού και το πλήγμα στην τεχνογνωσία οδηγεί τη βιομηχανία στον γκρεμό. Λόγω των προβλημάτων η ΕΑΒ δεν μπορεί να υλοποιήσει ούτε καν τα συμβόλαια που υπογράφει με την Πολεμική Αεροπορία για συντήρηση μαχητικών και πυροσβεστικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων των Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτή τη στιγμή ωστόσο υλοποιεί το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας P-3 Orion.

Όσον αφορά τα ΕΑΣ, τα συσσωρευμένα χρέη και το βουνό των προβλημάτων στέκονται εμπόδιο στην οποιαδήποτε εξυγίανσή τους. Κι αυτό, τη στιγμή που και για την αμυντική αυτή βιομηχανία υπάρχει ενδιαφέρον για συνεργασίες από ξένους κολοσσούς. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις της αμερικανικής ΑΤΚ, ενδιαφέρουσας εταιρίας από το Abu Dhabi για κατασκευή σφαιρών των 5,56 χιλιοστών και βολίδων των 40 χιλιοστών και της Ρωσίας για «παράρτημα» στο Αίγιο κατασκευής τυφεκίων καλάσνικοφ. Ενδιαφέρον υπάρχει και από το Ισραήλ.

(ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-25/09/2016)