ΔΕΚΑ ΣΤΑ ΔΕΚΑ

1. Ζούμε σε μια χώρα που μετά την πτώση του στρατιωτικού καθεστώ­τος συμβαίνει ένα παράδοξο (βασι­κά πολλά παράδοξα συμβαίνουν αλλά θέλω να αναφερθώ σε ένα συγκεκριμένο). Οι πολίτες αγαπούν και σέβονται τις Ένοπλες Δυνάμεις, όπως όλες οι έρευνες δείχνουν είναι ο τελευταίος θεσμός που κρατά το κύρος του στην Ελλάδα με ποσοστά αποδοχής από τους πολίτες πάνω από 60%....

2. Οι πολιτικοί όμως έχουν μια παθολογική απέχθεια προς αυτές ακόμα και σήμερα που η πιθανότητα να γίνει κάποιο κίνημα εκ μέρους των Ενόπλων Δυνάμεων (πράγμα που θα δικαιολογούσε την απέχθεια των πολιτικών) είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη, καθώς οι ανώτατοι αξιωματικοί, με λίγες φωτεινές εξαι­ρέσεις, είναι ουσιαστικά κομματικά στελέχη που δεν έχουν περιθώρια ανέλιξης στην ιεραρχία αν δεν δηλώσουν ξεκάθαρά τις πολιτικές τους πεποιθήσεις.

3. Αποτέλεσμα αυτής της παθο­λογικής απέχθειας είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις να είναι ο πρώτος στόχος κάθε φορά που θέλουν να μειώ­σουν τις δαπάνες (και τα τελευταία χρόνια με τα Μνημόνια τις έχουν ματώσει.), οι Ε.Δ να δέχονται συνε­χώς παρεμβάσεις στο έργο τους και κυρίως τα συκοφαντικά δημοσιεύ­ματα να διαδέχονται το ένα το άλλο με στόχο να μειώσουν το κύρος τους στον Λαό.

4. Δεν ευθύνονται οι Ένοπλες Δυνάμεις για τα σκάνδαλα των εξοπλισμών, οι πολιτικοί τα έκαναν και αυτά. Δεν ευθύνονται οι Ένο­πλες Δυνάμεις που τα υποβρύχια -και στην θέση των υποβρυχίων βάλτε κάθε περίεργο μεγάλο εξο­πλιστικό- γέρνουν, οι Υπουργοί Άμυνας υπέγραφαν τις συμβάσεις (ο μόνος Υπουργός Άμυνας για τον οποίο μέχρι τώρα δεν έχει ακουστεί κάτι είναι και ο μόνος που προερ­χόταν από τις Τάξεις του στρατεύ­ματος). 

5. Οι στρατιωτικοί (αξιωματικοί, υπαξιωματικοί) είναι άνθρωποι που κάνουν μια δύσκολη δουλειά, κάτω από πολύ ιδιαίτερες συνθήκες και ειδικά τον τελευταίο καιρό δεν αμεί­βονται και ανάλογα με την εργασία τους. Το κράτος μας αν θέλει να έχει μέλλον πρέπει να σέβεται και να εκτιμά αυτούς τους ανθρώπους.

6. Πρέπει την θέση του Υπουργού Άμυνας να καταλαμβάνει πάντα κάποιος προερχόμενος από το στράτευμα, που έχει ζήσει και ξέρει τις δυσκολίες των στελεχών, που να γνωρίζει τις αμυντικές ανάγκες της χώρας από πρώτο χέρι, που να γνωρίζει τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα των δομών του και να μπορεί να κάνει βήματα για να τις αλλάξει.

7. Όλοι σήμερα λένε πως πρέπει να τοποθετηθούν τεχνοκράτες στα Υπουργεία που να ξέρουν την δουλειά. Μόνο που στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης τεχνοκράτες είναι οι στρατιωτικοί και αυτοί όντως ξέρουν την δουλειά, σε αντίθεση με πολλούς «τεχνοκράτες» που μας έχουν φορτωθεί τον τελευταίο καιρό.

8. Διάβασα την Δευτέρα ένα δημοσίευμα από το Defencenet.gr στο οποίο αναφέρουν πως η κυβέρνηση σκοπεύει να βγάλει τις στρατιωτικές σχολές από το σύστη­μα των πανελληνίων εξετάσεων και να δημιουργήσει ένα άλλο τρόπο εισαγωγής με σκοπό να αποκλει­στούν ουσιαστικά όσοι δεν θέλουν πραγματικά να υπηρετούν στις Ένο­πλες Δυνάμεις και το κάνουν μόνο και μόνο για λόγους επαγγελματικής αποκατάστασης.

9. Δεν έχω διαβάσει κάτι πέρα από αυτό το δημοσίευμα και δεν ξέρω ποιες είναι οι πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης. Αν όμως ισχύει αυτό τότε είναι ένα βήμα, ένα πολύ μεγάλο βήμα προς την σωστή κατεύθυνση (από τα πολύ λίγα τέτοια που κάνει η κυβέρνηση).

10. Οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν πρέ­πει να είναι εγγύηση καριέρας για κανέναν. Ούτε να εισέρχονται στις στρατιωτικές σχολές μαθητές που ποτέ πραγματικά δεν ήθελαν να βρεθούν εκεί. Πρέπει όποιος υπη­ρετεί σαν στέλεχος στις Ε.Δ να είναι από την πρώτη στιγμή συνειδητο­ποιημένος για το γιατί βρίσκεται εκεί και για το πόσο βαρύ φορτίο έχει στην πλάτη του.

SNIPER

(ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ-19/12/2012)