Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΑ (ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΑ) ΟΡΙΑ ΤΟΥ

• Η κρίση δοκιμάζει το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων. 

• Η ανάγκη εξοικονόμησης καυσίμων, ελέω μνημονίων παροπλίζει αεροσκάφη και πλοία και περιορίζει το αξιόμαχο των ενστόλων, την ώρα που η στρατιωτική ηγεσία κάνει την πατέντα επιστήμη προκειμένου να ικανοποιηθεί ο στόχος μείωσης δαπανών κατά 400 εκατ. τη διετία 2013-2014.

• ΤΑ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΠΟΥ ΑΠΟΣΤΕΛΛΟΝΤΑΝ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΓΙΑ ΕΠΙΣΚΕΥΗ Ή ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΡΑ ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΠΑΤΕΝΤΕΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΟΥΝ ΟΛΗ ΤΟΥΣ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ, ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΝΟΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΑΝΑΔΩΣΟΥΝ ΖΩΗ ΣΤΑ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΒΛΑΒΕΣ. 

• ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΚΑΥΣΙΜΩΝ, ΟΙ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΩΝ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΙ ΣΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ. ΙΔΙΩΣ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΕΞΑΜΗΝΟ, ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΓΥΜΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ, ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΕΧΟΥΝ ΜΗΔΕΝΙΣΤΕΙ. 

«Παλιά κοροϊδεύαμε τους Βούλγαρους που έκαναν δύο ώρες πτήσης τον μήνα. Τώρα κοντεύουμε να φτάσουμε σ΄ αυτά τα χάλια: από 18 οι ώρες πτήσης κάθε ιπταμένου μειώθηκαν σε 15 και πλέον οι πιλότοι των μαχητικών πετάνε 8 ώρες τον μήνα»...

Η εξομολόγηση του ανώτατου αξιωματικού μοιάζει με δραματική προειδοποίηση. Οι ώρες της εκπαίδευσης των ιπταμένων της Πολεμικής Αεροπορί­ας έχουν μειωθεί σε αξι­οσημείωτο βαθμό. Οι βασικοί λόγοι που επέβαλαν τον περιορισμό των ωρών πτήσεως των μαχητικών αεροσκαφών είναι η εξοικονόμηση χρημάτων από την κατανάλωση καυσίμων και η συρρίκνωση του προϋπολογισμού για απόκτηση ανταλλακτικών. Το κενό που δημιουργείται από τον περιορισμό των ωρών που συμπληρώνουν οι χειριστές πετώντας με τα εναέρια μέσα, αεροσκάφη ή ελικόπτερα επιχειρείται να ανα­πληρωθεί από περισσότερες τεχνικές ασκήσεις, εντατικότερη μελέτη και εκπαίδευση. Η προσπάθεια που καταβάλλει η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και κάθε αξιωματικός ή υπαξιωματικός, οι οποίοι αποτελούν τους κρίκους της αλυσίδας που οδηγεί στην παραγωγή του απο­τελέσματος το οποίο αποκαλείται από την πο­λιτική ηγεσία «αξιόμαχο» και «αποτρεπτική ισχύς», είναι πραγματικά υπεράνθρωπη και συνεχής. 

Τους τελευταίους μήνες, η εφαρμογή των μνημονίων στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας έχει οδηγήσει σε δραστικές μειώσεις τους προϋπολογισμούς για τη συντήρηση των μέσων, αλλά και την προμήθεια ανταλλακτικών. Σύμ­φωνα με όσα έχουν συμφωνηθεί μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών, τη διετία 2013 - 2014 οι στρατιωτικές δαπάνες αναμένεται να μειωθούν περαι­τέρω, κατά 400 εκατ. ευρώ. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι η ορθή χρήση των διαθέσιμων πόρων είναι μονό­δρομος. Η πολυτέλεια της αλόγιστης σπατάλης κρατικού χρήματος απλώς δεν υπάρχει. Σήμερα, οι μηχανικοί του Στρατού, του Πολεμικού Ναυ­τικού και της Πολεμικής Αεροπορίας έχουν αναγάγει την έννοια της πατέντας σε επιστήμη! 

Από την εποχή της αδιαφορίας όπου χωρίς πολλή σκέψη οι πολιτικές ηγεσίες του Πενταγώνου συναινούσαν στην εκταμίευση μισού εκατομμυρίου ευρώ για μια απλή επιθεώρηση ενός ελικοπτέρου, μοιάζει σαν να έχουν περάσει δεκαετίες. Πλέον, η συντήρηση αερο­σκαφών, ελικοπτέ­ρων, πολεμικών πλοίων και αρμάτων μάχης γίνεται με πολύ μεγάλη περί­σκεψη. Η έννοια του «cost cutting», της μείωσης δηλαδή του κόστους για απλές εργασίες συντήρησης, έχει γίνει εξ ανάγκης ο κανόνας τον οποίο ακολουθούν όλες οι διοικήσεις. Τα ανταλλακτικά που αποστέλλονταν στο εξωτερικό για επισκευή ή αντικατά­σταση τώρα επισκευάζονται στα στρατιωτικά εργοστάσια. Τις περισσότερες φορές φτιάχνονται με πατέντες των τεχνικών που επιστρατεύουν όλη τους τη δημιουργικότητα, τη φαντασία και την επινοητικότητα για να ξαναδώσουν ζωή στα εξαρτήματα που έχουν βλάβες ώστε τα κρίσιμα μέσα των Ενόπλων Δυνάμεων να συνεχίσουν να λειτουργούν χωρίς προβλήματα και με ασφάλεια για τους χειριστές τους. Μια προσφιλής μέθοδος για τη διατήρηση των επιπέδων της διαθεσιμότητας των πλοίων, των αρμάτων, των αυτοκινού­μενων πυροβόλων, ακόμη και των πτητικών μέσων, είναι η λεγόμενη «δανειοληψία» ή αλλιώς… κανιβαλισμός. 

Με απλά λόγια, οι τεχνικοί στα στρατιωτικά εργοστάσια χρησιμοποιούν ανταλλακτικά από τα μέσα εκείνα που παρουσιάζουν τη μεγαλύ­τερη φθορά ή συμπληρώνουν το χρονικό όριο για να περάσουν από γενικευμένη επιθεώρηση, με σκοπό να παραμείνουν διαθέσιμα και επιχειρησιακά εκείνα που βρίσκονται οε καλύτερη κατάσταση. Ο «κανιβαλισμός» αυξάνει τον κίν­δυνο να υποστούν φθορές τα επαναχρησιμοποιούμενα υλικά και διπλασιάζει τον κόπο των μηχανικών, ωστόσο είναι μια λύση πολύ φθηνό­τερη, στην οποία καταφεύγει -σιωπηρά έστω- το σύνολο των στρατιωτικών διοικήσεων. 

Η μείωση των κονδυλίων για την άμυνα επηρέασε ακόμη και την τροφοδοσία του Στρα­τού με καύσιμα. Βέβαια το ενδεχόμενο ακινητοποίησης του στόλου, το οποίο έμοιαζε με ορατό ενδεχόμενο πριν από ενάμιση χρόνο, απομακρύνθηκε, αλλά όχι χωρίς κόστος. Για την εξοικονόμηση χρημάτων από την κατανάλωση καυσίμων οι τακτικές ασκήσεις μετά στρατευμάτων έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο. Ιδίως το τελευταίο εξάμηνο, τα μεγάλα γυμνάσια της Πολεμικής Αεροπορίας, του Ναυτικού και του Στρατού πρακτικά έχουν μηδενιστεί. Αντί για μεγάλα γυμνάσια γίνονται παίγνια μικρής κλίμακας, με τα οποία επιχειρείται να διατη­ρηθεί στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό η καλή συνεργασία του Στρατού με το Ναυτικό και την Αεροπορία. 

Οι συνεχείς ασκήσεις των τεθωρακισμένων αποτελούν παρελθόν. Όπως λέγεται, σε πολλές περιπτώσεις τα άρματα μάχης, τα τεθωρακισμένα οχήματα ή τα αυ­τοκινούμενα πυ­ροβόλα κάνουν μικρές κινήσεις προκειμένου να διαπιστώνεται ότι τα συστήματά τους παραμένουν σε καλή κατάσταση. Μεγάλα γυμνάσια του Πολεμικού Ναυτικού δεν γίνονται, οι φρεγάτες που συμμετείχαν σε διεθνείς απο­στολές όπως η επιχείρηση για την αντιμετώπιση της πειρατείας στη Σομαλία, έχουν επαναπλεύσει στους ναυστάθμους και οι μοναδικές κινήσεις είναι αυτές των πλοίων που αναλαμβάνουν εκ περιτροπής αποστολές επιτήρησης στο Αιγαίο. 

Μόνο από την απόσυρση των δύο φρεγατών που περιπολούσαν στα στενά του Άντεν εξοικονομήθηκαν περίπου 20 εκατ. ευρώ τον χρόνο, αν και ο βασικός λόγος για την ανάπτυξη ελληνικών πολεμικών πλοίων στα ανοιχτά της Σομαλίας ήταν η προστασία του ελληνικού εμπορικού στόλου, που παραμένει ο δεύτερος μεγαλύτερος στον κόσμο. Σε εποχές χρεοκο­πίας δεν χωρούν τέτοιου είδους πολυτέλειες ήταν η απόφαση που ελήφθη σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο, αφού και οι εφοπλιστές έδειξαν απροθυμία να αναλάβουν την κάλυ­ψη –μέρους έστω- των εξόδων που απαιτούνται για τον πλου ελληνικών φρεγατών στον Ινδικό Ωκεανό. Υπάρχει όριο στις περικοπές των λειτουργικών δαπανών που απαιτούνται για τις Ένοπλες Δυνάμεις; Μπορούν να συνεχίσουν να μειώνονται τα χρήματα που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν για τις ανάγκες της κα­θημερινής λειτουργίας της στρατιωτικής μη­χανής; 

Η απαίτηση της τρόικας για νοικοκύρεμα και τα συντεχνιακά εμπόδια 

Για τους συνομιλητές μας, το βασικό πρόβλημα δεν είναι η μείωση των κονδυλίων που εκταμιεύονται από τον κρατικό προϋπολογισμό για την άμυνα αλλά ο εξορθολογισμός, το νοικοκύρεμα και η συνολική αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων. Σχέδια για την ανασυγκρότηση του στρατεύματος έχουν γίνει από το 2003, όμως παραμένουν στα χαρτιά. Οι βασικοί λόγοι είναι οι αντιδράσει όσων υποστηρίζουν ότι το κλείσιμο στρατοπέδων δεν θα αποφέρει σημαντικό δημο­σιονομικό όφελος, οι διαφωνίες τοπικών παραγόντων και βουλευτών που απειλούν να αντιδράσουν χωρίς όριο σε πε­ρίπτωση που κλείσουν τα στρατόπεδα στις περιφέρειές τους και η συντεχνιακή λογική πολλών ανώτατων στρατιωτικών που επιχειρηματολογούν ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι… εταιρεία υπό εκκαθάριση. 

Ενδεικτική είναι η λογική απόστρατου ανώτατου αξιωματικού ο οποίος αντιδρούσε στο κλείσιμο του Α' Σώματος Στρατού στη Λάρισα, ισχυριζόμενος ότι εάν κλείσει μια μονάδα με 200 στρατιωτικούς, η οικονομία που θα πρόκυψη θα είναι επου­σιώδης. Στο σκεπτικό του, ωστόσο, παρέβλεπε ότι θα καταρ­γηθεί ένα επίπεδο διοίκησης. Πρώην υπουργοί Άμυνας ανησυχούσαν ότι εάν επέμεναν να κλείσει η Στρατιά θα είχαν να αντιμετωπίσουν τις αντιδράσεις των στρατηγών που προ­ειδοποιούσαν ότι θα υποβάλουν μαζικά τις παραιτήσεις τους. Η λογική του πολιτικού κόστους έχει σταματήσει κι άλλες συγχωνεύσεις μονάδων που μοιάζουν αυτονόητα επιβεβλη­μένες. Τρανταχτό παράδειγμα, η διατήρηση δύο μονάδων Μηχανικού στο Ναύπλιο και στο Λουτράκι που, αν ενοποιού­νταν, θα είχαμε μεγάλη μείωση κόστους! Η λογική της επίτευξης οικονομιών κλίμακας, λένε αξιωματικοί με πολυετή πείρα στη διοίκηση, θα έπρεπε να οδηγήσει σε γενναίες αποφάσεις για κλείσιμο στρατοπέδων που βρί­σκονται μέσα σε πόλεις όπως, για παράδειγμα η Λάρισα. Τα μαχητικά αεροσκάφη που επιχειρούν από τη θεσσαλική πόλη μπορούν να μετασταθμεύσουν, για παράδειγμα στη βάση του Άραξου. 

Αν δεν προχωρήσει η ανασυγκρότηση, το στράτευμα κινδυ­νεύει να γίνει δυσλειτουργικό, ακόμη και να καταρρεύσει μεσοπρόθεσμα εκτιμά αξιωματικός που θεωρεί ότι το σημε­ρινό σύστημα έχει φτάσει στα όριά του. 

Και μέσα σε όλα αυτά, η οικονομική αφαίμαξη των αξιωμα­τικών και υπαξιωματικών, που υφίστανται συνεχείς μειώσεις μισθών, είναι πρόβλημα που καλούνται να αντιμετωπίσουν σε καθημερινή βάση οι διοικητές κρίσιμων σχηματισμών στην προσπάθεια τους να δώσουν κίνητρα που θα αποτρέψουν τα στελέχη τους από την αδρανοποίηση. «Καλούμαστε να είμα­στε σε ετοιμότητα σε 24ωρη βάση την ώρα που οι δικαστές, με χιλιάδες υποθέσεις να μην εκδικάζονται, διαμαρτυρόμενοι για τις περικοπές στους μισθούς τους κατεβαίνουν από την έδρα στις 12 το μεσημέρι», σημειώνει στέλεχος του Πενταγώνου. 

ΤΟΥ ΜΑΚΗ ΠΟΛΛΑΤΟΥ

(ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ-23/12/2012)