Πώς ο I. Στουρνάρας δίνει τη χαριστική βολή στο Στράτευμα

■ Ο υπουργός Οικονομικών ξεπέρασε τις απόψεις του προκατόχου του (Ευ. Βενιζέλου) και συνεχίζει ακάθεκτος το έγκλημα που συντελείται σε βάρος του αμυντικού μηχανισμού της χώρας τα τελευταία τρία χρόνια. 

Το έγκλημα που συντελεί­ται εις βάρος του αμυντι­κού μηχανισμού της χώρας τα τελευταία τρία χρόνια έχει πλειστάκις τεκμηριωθεί με συγκεκριμένα στοιχεία σε αρκετά φύλλα της «κυριακάτικης δημοκρατίας». Η πορεία προς την παρακμή ξεκίνησε το 2005 με την απόφαση του τότε υπουρ­γού Εθνικής Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφη, ο οποίος ...αγνοώντας τις εισηγήσεις του ΥΠΕΘΑ επέ­βαλε την πολιτική να μην προβεί σε καμία αγορά που προέβλεπε το ΕΜΠΑΕ, με την «μπακαλίστικη» λογική ότι πρώτα εξοφλούμε και αξιοποιούμε αυτά που έχου­με και μετά προβαίνουμε σε νέους εξοπλισμούς. Και λέμε «μπακαλίστικη», ή επί το κοσμιότερον άσχετη, διότι η απόφαση αυτή εξέφραζε μια στατική αντίληψη οε σχέση με τους εξοπλισμούς, διό­τι απλούστατα παρέβλεπε την τα­χύτατη πρόοδο της πολεμικής τε­χνολογίας. 

Δύο χρόνια αργότερα, ο συντάκτης αυτής της στήλης είχε εκ­φράσει την άποψη ότι η Ελλάδα στην ουσία παραιτήθηκε από την επί δεκαετίες ακολουθούμενη πολιτική της ισοπλίας έναντι της Τουρκίας, της τελευταίας (ισοπλίας) νοουμένης ως την ικανότητα αντιπαραθέσεως στην τουρκική στρατιωτική ισχύ και υπερεξοπλισμούς μίας δυνάμεως ικανής να υποστηρίξει το δόγμα της απο­τροπής που ακολουθούσε η χώρα. 

Κάθετη πτώση 

Αλλά δύο χρόνια μετά, με την κυ­βερνητική αλλαγή του2009, η πο­ρεία προς την παρακμή του αμυ­ντικού μηχανισμού της χώρας προσέλαβε τη μορφή κάθετης πτώσεως, με τις εκτός κάθε λογικής μειώσεις του αμυντικού προϋπολογισμού που επέβαλε ο Ευ. Βενιζέλος (πρώτα ως ΥΕΘΑ και εν συνεχεία ως υπουργός Οικονομι­κών). Συγκεκριμένως, από 6,482 δισ. ευρώ το 2009, ο αμυντικός προϋπολογισμός μειώθηκε στα 4,500 δισ. το 2010, στα 3,491 δισ. το 2011 και στα 3,804 δισ. το 2012 (σ.σ.: εκτιμάται ότι θα κλείσει πο­λύ χαμηλότερα) και με τις ανεκδιήγητες «στρατηγικές» απόψεις του περί «σημειακών κρίσεων» και «στρατηγικής ψυχραιμίας» (έννοιες και όροι ανύπαρκτοι στη στρατηγική) έναντι των τουρκι­κών προκλήσεων. Απόψεις που από μόνες τους καταργούσαν τη στρατηγική της αποτροπής, κεντρικός πυρήνας της οποίας είναι η έννοια της τιμωρίας σε κάθε πι­θανό επιτιθέμενο και η πρόκλη­ση σε αυτόν πολύ μεγαλύτερου κόστους από τα όποια οφέλη του σε περίπτωση που θα επιχειρού­σε να υλοποιήσει τα σχέδιά του εις βάρος της Ελλάδας. 

Τις απόψεις και την ασχετο­σύνη Βενιζέλου για την άμυνα και τις περικοπές που υιοθέτησε, ξε­πέρασε ο διάδοχός του Γ. Στουρ­νάρας. Ο τελευταίος, ο οποίος μήνες πριν αναλάβει τα καθήκοντα του και ενώ η στρατιωτική ηγεσία προσπαθούσε απεγνωσμένα να ελέγξει τις ζημίες από τις τεράστι­ες περικοπές του αμυντικού προϋπολογισμού και μάλιστα μέσα σε τόσο μικρό χρόνο, είχε δηλώ­σει ως «τεχνοκράτης» ότι ένα από τα μέτρα εξόδου από την κρίση ήταν η περαιτέρω περικοπή των αμυντικών δαπανών. Τούτο δε χωρίς να έχει ιδέα για τις ζημίες που είχαν προκληθεί στον αμυ­ντικό μηχανισμό της χώρας από τις μέχρι τότε περικοπές. Έτσι, με την άνεση του υπερυπουργού που αποφασίζει για τα πάντα μέσω του ελέγχου της οικονομίας επέβαλε -παρά τις τεκμηριωμένες αντιρρήσεις της στρατιωτικής και της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ- τον δικό του αμυντικό προϋπολογι­σμό για το 2013, ο οποίος θα ανέρ­χεται πλέον σε μόλις 3,396 δισ. 

Σημ.: Στην ουσία 2,64 δισ. για αμοιβές προσωπικού και λειτουρ­γικές δαπάνες, γιατί το υπόλοιπο -που είναι άγνωστο σε ποιο βαθ­μό θα υλοποιηθεί- καλύπτει εξο­φλήσεις παλαιών εξοπλιστικών προγραμμάτων, ανταλλακτικά και ελάσσονος σημασίας μικροεξοπλισμούς. 

Περιττό να αναφερθεί ότι τις άμεσες συνέπειες αυτής της αλόγιστης πολιτικής θα τις δούμε σύντομα με την πλήρη αδρανοποίη­ση του αμυντικού μηχανισμού της χώρας, τις οποίες τελευταίος ίσως να αντιληφθεί ο πλήρως αφοσιω­μένος με τη λογιστική προσέγγιση και μόνο των στόχων της τρόικας Γ. Στουρνάρας, όταν -ως χειμερινός κολυμβητής- δει απέ­ναντι του στη Βουλιαγμένη τα τουρκικά πολεμικά να κάνουν βόλτες. Όπως σίγουρα δεν πρό­κειται να αντιληφθεί το έγκλημα εναντίον των πολυτέκνων δεδο­μένου ότι οι στενοί του -πέρα της οικονομίας- ορίζοντες τον καθι­στούν ανίκανο να αντιληφθεί ότι το μεγαλύτερο, και δη στρατηγικής σημασίας πρόβλημα της χώρας είναι η υπογεννητικότητα σε μία περιοχή μάλιστα, η οποία χα­ρακτηρίζεται από μια εντυπωσια­κή αύξηση της γεννητικότητας γύρω μας. 

Το πρόβλημα 

Το βασικό πρόβλημα με την πο­λιτική Στουρνάρα είναι ότι, όπως άλλωστε και ο Παπαδήμος, συγ­χέει το έργο και τις αρμοδιότητες του οικονομέτρη με τα καθήκοντα ενός σώφρονος υπουργού Οικονομικών. Και τούτο διότι στα βα­σικά καθήκοντα κάθε υπουργού Οικονομικών περιλαμβάνεται η παραγωγή ασφάλειας (σε συνερ­γασία με το ΥΠΕΘΑ) που -κατά το γνωστικό αντικείμενο του Γ. Στουρνάρνα, την οικονομία -αποτελεί ικανή και αναγκαία συνθή­κη για κάθε μορφή αναπτύξεως. 

Μια σοβαρή παράλειψη του Γ. Στουρνάρα είναι ότι ουδέποτε επισκέφτηκε το ΥΠΕΘΑ (έστει­λε αντ' αυτού τον Χ. Σταΐκούρα, ο οποίος περιορίστηκε στο να πει «εντάξει, καταλαβαίνω, αλλά τι να κάνουμε;») για να ενημερω­θεί για την κατάσταση της άμυνας της χώρας και τις συνέπειες από τις μέχρι τώρα περικοπές, πριν προβεί σε τόσο ζωτικής σημασίας αποφάσεις όπως αυτή της χρηματοδότησης του τομέα της άμυνας. 

Σημ.: Ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ που παραδοσιακά στοχοποιούσε τις αμυντικές δαπάνες όταν επισκέ­φτηκε το ΥΠΕΘΑ (επί υπηρεσιακής υπουργίας Φ. Φράγκου) και ενημερώθηκε για την πραγμα­τική κατάσταση, σταμάτησε τις επιθέσεις του, γιατί αντιλήφθη­κε τι συμβαίνει σε αυτόν τον ζω­τικό τομέα. Μία άλλη, εξίσου ση­μαντική η οποία εξ όσων γνωρί­ζουμε ουδέποτε ανεφέρθη, είναι ότι με την περικοπή των κονδυλίων για ανταλλακτικά, υποστήριξη και εκσυγχρονισμό των υφιστα­μένων οπλικών συστημάτων προ­καλεί τεράστιες ζημίες και απαξιώνει υλικό αξίας δισεκατομμυρί­ων ευρώ, τα οποία αγοράστηκαν κυριολεκτικά με τον ιδρώτα και το αίμα του λαού. 

Πιστός στην ιδεολογική παράδοση του Σημίτη 

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ της πολιτικής Στουρ­νάρα στον τομέα της άμυνας δεν εκπλήσ­σει, δεδομένου ότι αυτή εντάσσεται στην πνευματική και ιδεολογική παράδοση του τέως πολιτικού του προϊσταμένου Κ. Σημίτη. Υπενθυμίζεται ότι ο πρώην πρωθυπουργός, προ της δραματικής του εμπειρίας στα Ίμια (μετά την οποία υλοποίησε το μεγαλύ­τερο εξοπλιστικό πρό­γραμμα της χώρας), ήταν αυτός που -επί πρωθυπουργίας Αν­δρέα Παπανδρέου- ει­σήγαγε την επικίνδυνη διαφοροποίηση της μη ψηφίσεως των αμυντικών δαπανών κατά τη διαδικασία εγκρίσεως του προϋπολογισμού της εποχής, θα ήταν τουλάχιστον ανήκου­στο να χρειάζεται κάθε φορά μια επανάληψη τέτοιων άκρως δυσμε­νών για τη χώρα κατα­στάσεων (τότε τα Ίμια, στο μέλλον η ΑΟΖ;) για τη θεραπεία των συνεπειών της πολιτι­κής τύπου Σημίτη και Στουρνάρα. Ιδίως, μάλιστα, σε μια περίοδο όπου ο τότε από μηχανής (Αμερικανός) θεός δεν είναι σίγουρο ότι θα υπάρξει ξανά, λόγω της ενασχολήσεως του με άλλα σοβαρότερα σήμερα προβλήματα. 

Γιατί αυτή η επα­νάληψη θεμάτων που έχουν αναφερθεί ξανά από την «κυριακάτικη δημοκρατία»; Γιατί στην πρόσφατη συνέ­ντευξη του στον Α. Παπαχελά ακούσαμε τον Γ. Στουρνάρα να λέει ότι σε περίπτωση που δεν επιτευχθούν οι τεθέντες στόχοι, υπάρχει ως εναλλακτική λύση η περαιτέρω πε­ρικοπή των αμυντικών δαπανών! Η διατύ­πωση τέτοιων απόψε­ων δεν είναι πλέον έν­δειξη της ανεπάρκειας του υπουργού Οικονομικών, υπό την έννοια των όσων προαναφέρ­θηκαν, αλλά είναι και ιδιαίτερα επικίνδυ­νες αν σε περίπτωση ανάγκης αφεθεί να τις υλοποιήσει. Η δε εμ­μονή του Α. Σαμαρά να τον διατηρεί στη θέ­ση του καθιστά και τον ίδιο αυτό που λέγεται «ένοχος επιλογής», κάτι που μπορεί να αποκατασταθεί μόνο με την άμεση παρέμβασή του. Και μια τέ­τοια παρέμβαση καθυ­στερεί εδώ και χρόνια ιδίως εάν σκεφτεί κανείς ότι περικοπές των αμυντικών δαπανών κατά 50% εντός μόλις τριών ετών, οι οποίες επηρεάζουν άμεσα την αμυντική πολιτική της χώρας, έγιναν χω­ρίς μια σοβαρή συζή­τηση στη Βουλή όπως έχει πλειστάκις προτείνει η στήλη ή έστω κάποιο ΚΥΣΕΑ. 

Το λιγότερο που θα μπορούσε να γίνει ήταν μια άμεση ενημέ­ρωση του πρωθυπουρ­γού από τους τέσσερις αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων χωρίς τη μεσολάβηση ή το φιλ­τράρισμα τρίτων. Ο Α/ ΓΕΝ Κ. Χρηστίδης με την ανοιχτή καταγγε­λία του (την οποία συμμεριζόμεθα πλήρως) και την αναφερόμενη αίτησή του για ακρό­αση από τον Α. Σαμα­ρά έχει ήδη ανοίξει τον δρόμο. 

Από τον Μάνο Ηλιάδη 

(Εφ.Κυρ.Δημοκρατία-16/12/2012)