Η Κριμαία και η «Μάμα Ρόσα»

Τι περίμεναν; Να αφήσει ο Πούτιν να του αρπάξουν την μπουκιά; 

ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ μερικές απλές σκέ­ψεις. Τόσο απλές, που εγγίζουν τα όρια της κοινής λογικής. Το 1974 οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο, προβάλλοντας ως δικαιολογία, μεταξύ άλλων, ότι «ανετράπη ο νόμιμος πρόεδρος με πραξικό­πημα» και ακόμη ότι «κινδυνεύουν οι τουρκικής καταγωγής κάτοικοι της Κύ­πρου». Οι Αμερικανοί, διά του Χένρι Κίσινγκερ, «έκαναν την πάπια» και οι Βρε­τανοί το ίδιο. 

Πριν από μερικά χρόνια οι Αμερι­κανοί, από την άλλη άκρη του κόσμου, εισέβαλαν στο Ιράκ και τα... έκαναν λαμπόγυαλο με την αιτιολογία ότι ο πρώ­ην φίλος τους Σαντάμ ήταν δικτάτορας και αποθήκευε (ανύπαρκτα) πυρηνι­κά όπλα! Στο Αφγανιστάν έχουν μπει όλες οι φυλές του Ισραήλ και... φέρνουν κάθε τόσο τη δημοκρατία. Στη Λιβύη, ξαφνικά, ο Καντάφι, που είχε γυρίσει το τροπάριο και είχε γίνει φιλοδυτικός, λιντσαρίστηκε από τις «επαναστατικές δυνάμεις». Στην Αίγυπτο ο φίλο-αμερικανός αλλά γερασμένος Μουμπάρακ ανετράπη για να έλθει η Αραβική Άνοιξη, με τις ευχές των Αμερικανών. Ήρθε όμως ο μουσουλμανικός χειμώνας, οι επικυρίαρχοι έπαιξαν άλλο εμβατή­ριο και μας προέκυψε «δημοκρατική», πλην στρατιωτική κυβέρνηση! 

Στο Κοσσυφοπέδιο οι Σέρβοι εξανδραποδίστηκαν και ιδρύθηκε «κράτος» προτεκτοράτο, όπως έγινε και προ ετών με το σκοπιανό μόρφωμα. Σε όλες αυ­τές τις περιπτώσεις, καθώς και στον φο­νικό διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας οι «σύμμαχοι» έπαιζαν τις σκοτσέζικες γκάιντες και σφύριζαν αδιάφορα, με­τά τους βομβαρδισμούς, φυσικά. Τώρα έχουμε τα γεγονότα στην Κριμαία, που τη χάρισε στην Ουκρανία ο Χρουστσόφ στα μέσα του '50. 

Στην Ουκρανία, λοιπόν, το πράγμα ξέφυγε λιγάκι και ο εκλεκτός των Ρώ­σων απεδείχθη μάπα. Τι θα έκαναν οι Ρώσοι άραγε; Μα, πολύ απλά, ό,τι έκα­ναν και οι Αμερικανοί. Με τη διαφορά ότι οι Ρώσοι έχουν βάσεις στην Ουκρα­νία, η Οδησσός ήταν ο ναύσταθμος της ΕΣΣΔ και η Κριμαία είναι Ρωσία, όπως είναι Ελλάδα η Κρήτη. Προς τι, λοιπόν, όλος αυτός ο θόρυβος; Περίμεναν οι Αμερικανοί να καθίσει ο Πούτιν φρόνι­μα και να του αρπάξει η Ε.Ε. την μπου­κιά από το στόμα; 

Μπορεί η ρωσική προπαγάνδα να παραμένει χοντροκομμένη και να πα­ρουσιάζει ψευδώς τον Ουκρανό πρω­θυπουργό να χαιρετά φασιστικά, αλλά η ουσία είναι μια. Η άσκηση πολιτικής με γεωστρατηγικούς όρους είναι δύσκο­λο παιχνίδι και ο Πούτιν το έχει σπουδά­σει πολύ καλά. 

Το ότι «πουλάει τρέλα» είναι μέρος του σχεδίου, για να επιστρέψει η Κρι­μαία στη «Μάμα Ρόσα». Οι Ρώσοι δεν είναι εύκολοι παίκτες και, εκτός από επι­τυχημένους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, επιδίδονται με επιτυχία και σε άλλα, πιο επικίνδυνα σπορ. Ας μην το ξε­χνάμε αυτό... 

Η Ακίς 

(ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-09/03/2014)