ΕΠΤΑ χιλιάδες αυτοματισμούς έχει ένα υποβρύχιο τύπου 214 σαν το «Παπανικολή», που πήρε την τελική μορφή του σύμφωνα με τις επιχειρησιακές απαιτήσεις του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου. Και αν σε κάποιον αυτός ο αριθμός φανεί μεγάλος, θα επισημάνουμε ότι τα τύπου 212 του γερμανικού ναυτικού έχουν διπλάσιους. Στην Ελλάδα ο ανθρώπινος παράγοντας παραμένει καθοριστικός και η ηγεσία του Στόλου διαχρονικά επιμένει ότι η πρωτοβουλία πρέπει να μένει στα χέρια του πληρώματος. Όχι στις μηχανές και στους υπολογιστές....
Καθώς η παραλαβή των υποβρυχίων αυτών -μαζί με το εκσυγχρονισμένο 209- από το Πολεμικό Ναυτικό μπαίνει στην τελική ευθεία, πρέπει να δούμε με τεχνοκρατικούς όρους πόσο πράγματι «καλά» ή επιχειρησιακά μπορεί να είναι.
Δεν υπάρχει αξιωματικός του Ναυτικού που είτε μιλώντας επίσημα είτε ανεπίσημα θα αρνηθεί την καταλληλότητα των υποβρυχίων τύπου 214. Συνήθως θα δηλώσει ότι είναι τα καλύτερα στον κόσμο. Άλλωστε την επιλογή τους από την Ελλάδα ακολούθησαν η Νότια Κορέα, η Βραζιλία και η Πορτογαλία, ενώ η προσπάθεια της Ταϊβάν να τα αποκτήσει αποτρέπεται μόνο από την άσκηση της πολιτικής επιρροής της Κίνας στους κατασκευαστές. Ταυτόχρονα με την Ελλάδα, το Ισραήλ είχε παραγγείλει την κλάση Dolphin, που είναι ένα 214 διαφοροποιημένο ανάλογα με τις δικές τους ανάγκες.
Τα 214 ούτε «γέρνουν» ούτε παρουσιάζουν πλέοντα προβλήματα εξαιτίας των οποίων υπήρξαν οι πέντε «παρατηρήσεις» που καθυστέρησαν την παραλαβή του «Παπανικολή», του πρώτου από αυτά. Και όσοι καλόπιστα αμφέβαλλαν, είχαν την ευκαιρία να επισκεφθούν το υποβρύχιο, το οποίο πολλές φορές άνοιξε για το κοινό, και να συζητήσουν με το πλήρωμά του. Πράγματι, όσοι υπηρέτησαν ή υπηρετούν στο «Παπανικολή» είναι και σίγουροι για τις δυνατότπτες του υποβρυχίου και περήφανοι που επελέγησαν να το στελεχώσουν.
Οι Γερμανοί
Τα υποβρύχια επελέγησαν με αυστηρά τεχνοκρατικά κριτήρια από το Πολεμικό Ναυτικό, που είχε από το 1968 συνεργασία με τα γερμανικά ναυπηγεία (HDW) που τα σχεδίασαν. Δύο από τα πρώτα υποβρύχια τύπου 209 που είχαν τότε αποκτηθεί είναι σε επιχειρησιακή ετοιμότητα ακόμη και σήμερα, 47 χρόνια μετά! Και αυτά βέβαια, με την παραλαβή τους, είχαν παρουσιάσει παιδικές ασθένειες, που για να αντιμετωπισθούν απαιτήθηκε μακρά και στενή συνεργασία του Ναυτικού με την κατασκευάστρια εταιρία.
Αυτή η πρακτική θα μπορούσε να έχει αποτελέσει υπόδειγμα για τη λύση των προβλημάτων των 214, αλλά φαίνεται ότι σπάνια στην Ελλάδα διδασκόμαστε από την πείρα μας.
Μοναδική έλλειψή τους αυτή τη στιγμή είναι τα σύγχρονα όπλα, τορπίλες και κατευθυνόμενα βλήματα. Η απόκτησή τους θα κοστίσει μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Το γεγονός ότι δεν παραγγέλθηκαν μαζί με τα υποβρύχια είναι άλλη μια απόδειξη της ύποπτης προχειρότητας με την οποία έγιναν τα τεράστια εξοπλιστικά προγράμματα του ΠΑΣΟΚ. Μην ξεχνάμε ότι το ίδιο ακριβώς συνέβη και στην περίπτωση των αρμάτων Leopard 2 Hel. Έτσι σήμερα τα υποβρύχια οπλίζονται με τις παλαιότερες τορπίλες που διαθέτει το Ναυτικό, με αποτέλεσμα να μην αποδίδουν το σύνολο των δυνατοτήτων τους.
(ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-23/03/2014)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.