Οι παπαρούνες και η μνήμη

Έτσι διαφυλάσσεται η εθνική ομοψυχία, έτσι προετοιμάζονται τα έθνη για τα δύσκολα.

Αν βρεθείτε στην Αγγλία τον Νοέμβριο, θα δείτε όλους τους Άγγλους -άνδρες και γυναίκες- να φορούν στο πέτο τους μια πλαστική πα­παρούνα. Τι σημαίνει αυτό το λουλούδι; Στις 11 Νοεμβρίου τιμάται η επέτειος της λήξης του Α' Παγκοσμίου Πολέμου το 1918. Αποκαλείται «Ημέρα της μνήμης» (Remembrance Day), επειδή οι πολίτες αποτίουν φόρο τιμής στους στρατιώτες και τους πολίτες που θυσιάστηκαν για την πατρίδα τους στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους.

Η ίδια ημέρα εορτάζεται και σε άλλες χώρες (Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Καναδάς, Νό­τια Αφρική, Μάλτα,... Γαλ­λία κ.λπ.) από το 1919 και μετά. Σύμβολο της ημέρας είναι η παπαρούνα (poppy), γιατί παπαρούνες φύτρω­σαν στα πεδία της μάχης στη Φλαμανδία μετά το τέλος του Α" Πα­γκοσμίου Πολέμου. Μία εβδομάδα πριν από τις 11 Νοεμβρίου όποιος ενδιαφέρεται να συμμετέχει μπορεί να αγοράσει με ένα συμβολικό ποσό μια χάρτινη παπαρούνα από πλανόδιους πωλητές. Την παπαρούνα αυτή τη φορούν με περηφάνια καρφιτσω­μένη σε σακάκια, καπέλα και τσάντες. Τα χρήματα που συγκεντρώνονται δίνονται σε υπερήλικες επιζώντες στρατιώτες, απομά­χους των δύο πολέμων.

Αυτά κάνουν οι λαοί που σέβονται την ιστορία τους και τιμούν τους νεκρούς τους. Θα μου πείτε «τι σου ήρθε τώρα με την πα­παρούνα;». Μου ήρθε, αγαπητοί, διότι εδώ, στη χώρα που είναι η μόνη που αντιστάθηκε με επιτυχία και κράτησε καθηλωμένες τις δυνάμεις του Άξονος, έχουμε μια κυβέρνη­ση, τα περισσότερα μέλη της οποίας έχουν κατά καιρούς ταχθεί κατά των παρελάσε­ων στις εθνικές επετείους, δυσφόρησαν όταν οι ΟΥΚάδες τραγούδησαν τα συν­θήματα για την Αγια-Σοφιά, αμφισβητούν τη Γενοκτονία των Ποντίων και σιγοντάρουν (Σία κι αράξαμε) τις τουρκικές θέσεις! Άσε που ένα σωρό από δαύτους έχει ταχθεί υπέρ της χρήσεως του όρου «Μακεδονία» από τους Σκοπιανούς ή μι­λούν για «τουρκική μειονό­τητα» στη Θράκη!

Στην Αγγλία, λοιπόν, βλέπεις παιδάκια στον δρό­μο να φορούν την παπαρούνα τους περήφανα, να καταθέτουν στεφάνια στο Ηρώο των Πολέμων στο Χάιντ Παρκ και τους, γέρους πια, πολεμιστές να καμαρώνουν, φορώντας τις στολές και τα παράση­μά τους. Έτσι διατηρούνται οι μνήμες, έτσι διαφυλάσσεται η εθνική ομοψυχία, έτσι προετοιμάζονται τα έθνη για τα δύσκολα. Όχι με ντεμέκ «νταήδες» και «ψευτόμαγκες» στις πλατείες, με δήθεν κόμματα και σχήματα που στόχο έχουν μόνο να «τσεπώ­σουν» την κρατική οικονομική ενίσχυση, με πατριδοκάπηλους και σαχλαμαράκηδες. Δεν θα τους περάσει, όμως...

(H AKΙΣ-akis@cdimokratianews.gr)

(ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-09/11/2015)