Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΤΩΝ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΩΝ

της Αθηνάς Κατσαφάδου* 

Ο ελληνικός λαός ορ­γισμένος και απο­γοητευμένος από την ανάλγητη διακυβέρνηση των προηγούμενων κυ­βερνήσεων, εμπιστεύτηκε το πρόγραμμα Θεσσαλονί­κης του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως και το 1922, το αποτέλεσμα του πολέμου στη Μικρά Ασία κρίθηκε εδώ. Δεν κρίθηκε στην Ιωνία, στον Πόντο ή στην Κωνσταντινούπολη. Το 2009 κρίθηκε εδώ. Το 2015 κρίθηκε πάλι εδώ. Το 1920 ψήφισαν τον Γούναρη και χάσαμε τη Μικρά Ασία. Το 2009 παρέδωσαν τη χώρα στον Γιώργο Παπανδρέου και χάσαμε μεγάλο μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας. Σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να αποτελέσει την έσχατη εκδοχή της Μεταπολίτευσης η οποία ολοκληρώνεται με τον πιο επώδυνο τρόπο. 

Το ερώτημα είναι γιατί το σύστημα «Ελλάδα» δεν διαθέτει τον ανάλογο θεσμικό - πολιτικό εξοπλισμό ώστε...
να αποτρέπει τις έξωθεν αποσταθεροποιήσεις που είναι δεδομένες για μια χώρα όπως η δική μας - πεδίο συμφερόντων και συγκρούσεων γεωπολιτικού, γεωοικονομικού και γεωπολιτισμικού χαρακτήρα. Το κάψιμο της Πελοποννήσου και της Ολυμπίας το 2007, της Αθήνας τον Δεκέμβριο του 2008, οι εκλογές του 2009 και η ένταξή μας στο ΔΝΤ αποτέλεσαν μέρος ενός αποσταθεροποιητι­κού σχεδίου για τη χώρα. Πουθενά αλλού δεν παρατηρήθηκε τέτοιου επιπέδου ανευθυνότητα και ανικανότητα της διευθύνουσας τάξης όπως εδώ. Κάποιοι επέλεξαν να κάνουν καριέρες πρωθυπουργών και κομματικών αρχηγών μίας χρήσης πάνω στα ερείπια. 

Πότε θα σταματήσουμε να λειτουργούμε σε μια διαρκή στις έξωθεν επιρροές αυτοκαταστροφική σύγκρουση μικροσυμφερόντων μικρο-ομάδων, ευάλωτων σε στρατολογήσεις; Ίσως η λύση βρίσκεται στην πολιτική ωρίμανση και υπευθυνοποίηση κυβερνώντων και κυβερνωμένων και όχι στην αναζήτηση άλλοθι. Ευθύνονται και οι εκλογείς «Το της πόλεως ήθος ομοιούται τοις άρχουσιν», έλεγε ο Ισοκρά­της. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως έστω και διαβουκολούμενος από την εκάστοτε ηγε­σία του, έστω και φθαρμένος από τη μεταπο­λιτευτική παρακμή και σήψη, ο ελληνικός λαός διαθέτει ακόμα ισχυρό αντιστασιακό γονίδιο. Εάν διοχετευτεί σε θετική και δημιουργική κατεύθυνση, θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για μια θετική διέξοδο. 

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 είχε κα­ταφανεί ο καταστροφικός ρόλος που διαδρα­μάτισαν η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση και ο εκσυγχρονιστικός εθνομηδενισμός στην πλή­ρη αποσύνθεση των ελίτ της χώρας. Οι ψευδοεκσυγχρονιστές τύπου Σημίτη επιτάχυναν την καταστροφή της χώρας από τα Ίμια και το «ευχαριστούμε την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών» μέχρι τον Οτσαλάν, το ατιμώρητο ακόμα έγκλημα του Χρηματιστηρίου και το μεγάλο πάρτι των Ολυμπιακών Αγώνων. Από τη δεκαετία του 1990 οι ελίτ σάπιζαν στην κορυφή της εξουσίας δηλητηριάζοντας και μολύνοντας το σύνολο του κοινωνικού σώματος. 

Πλήρης δε η αλλοίωση της έννοιας των λέ­ξεων, πράγμα πολύ βολικό. Εάν μεταλλάξουμε το νόημα και το βάθος τους τότε τις χρησι­μοποιούμε όπως όποτε και όπου θέλουμε. Οι εθνομηδενιστές τις αποφορτίζουν από την ιστορία τους τις ρηχαίνουν, τις «πλαδαρεύουν» και στο τέλος τις αποκόπτουν από το φορτίο τους. Έτσι χάνουν τη σημασία τους παραπλα­νώντας και αποπλανώντας μας. Η λέξη «έρως» έχει μετεξελιχθεί σε «σεξ», έχοντας πλήρως αποϊεροποιηθεί το ευγενέστερο συναίσθημα του ανθρώπου. Το ίδιο όμως δεν κάνουν και με την ιστορία; Τη μετατρέπουν σε «αφήγη­ση». Σαν τους τροβαδούρους του Μεσαίωνα, που προκειμένου να γοητεύσουν την πυργοδέσποινα μετέτρεπαν και αλλοίωναν το όποιο γεγονός ανάλογα με τα γούστα της αγαπημέ­νης τους (όπου πυργοδέσποινα διάβαζε ΗΠΑ). Γι' αυτό και η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά πρωτίστως πνευματική. Εάν το ηθικό σου είναι ακμαίο, ό,τι και να σου συμβεί θα το ξεπεράσεις. Αυτό όμως που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια είναι η έκφραση της βαθύτατης παρακ­μής του έθνους μας. Ατελείωτες ώρες τηλεθέασης πλύσης εγκεφάλου και απονεύρωσης κάθε ουσιαστικού ενδιαφέροντος το έχουν μεταβάλει εν πολλοίς σε άβουλο όργανο στα χέρια πολιτικών και μιντιαρχών, που εκπροσωπούν τη λούμπεν μεγαλοαστική τάξη της χώρας. 

Και τα αποτελέσματα είναι εδώ, μπροστά μας. Η ανεργία αυξάνεται, η διάλυση του κοινωνι­κού ιστού βαθαίνει, ενώ κατά χιλιάδες πρόσφυ­γες και παράνομοι μετανάστες κατακλύζουν τα νησιά και τις πλατείες των πόλεών μας. 

Σόρος: «Σκοπός μου να γίνω η συνείδηση του πλανήτη» 

Άλλωστε, και ο Τζορτζ Σόρος τις ίδιες «αξίες» δεν προωθεί; «Ανθρώπινα δικαιώματα», ανάδει­ξη των μειοψηφιών εις βάρος της πλειοψηφίας των πολιτών μιας χώρας με νόμους που επιβάλ­λονται έξωθεν, εξαγωγή της «δυτικού τύπου δη­μοκρατίας» -αμερικανικής πάντα έμπνευσης-, χτύπημα στο θρησκευτικό συναίσθημα άκριτη αποδοχή των παράνομων μεταναστών κλπ. 

Ο Σόρος έχει ηγετικό ρόλο στο Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων, στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και στο Παρατηρητήριο Ανθρωπί­νων Δικαιωμάτων. Το 1994, έπειτα από συνά­ντηση με τον φιλόσοφο και μέντορά του σερ Καρλ Πόπερ, ο Σόρος έδωσε εντολή στις επι­χειρήσεις του να επενδύσουν στον τομέα των τηλεπικοινωνιών της Κεντρικής και της Ανατο­λικής Ευρώπης. Τώρα ένα ίδρυμά του διοικεί τον δημιουργημένο από τη CIA σταθμό Ράδιο «Ελεύθερη Ευρώπη» / Ράδιο «Ελευθερία», το οποίο έχει πλέον επεκταθεί στον Καύκασο και την Ασία. Επίσης ο Σόρος είναι ο ιδρυτής και ο χρηματοδότης του Ιδρύματος Ανοιχτής Κοινω­νίας ενώ ίδρυσε και συντηρεί τη Διεθνή Ομάδα Κρίσης που, μεταξύ άλλων, έπαιξε ενεργό ρόλο στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Επιπλέον, συ­νεργάζεται στενά με το αμερικανικό Ίδρυμα για την Ειρήνη, που ελέγχεται από τη CIA. Το 1997 έγινε δε στόχος των δημόσιων καταγγελιών του πρωθυπουργού της Μαλαισίας Μαχατίρ Μοχαμάντ για τη συμμετοχή του στις κερδοσκοπικές επιθέσεις εναντίον του νομίσματος της χώρας του. Μέσα από αυτές τις παράνομες ραδιουρ­γίες ο Σόρος έγινε δισεκατομμυριούχος... 

Το 1990 άρχισε να χρησιμοποιεί τα εκατομ­μύριά του για να επιτεθεί εναντίον του ανατο­λικού μπλοκ. Η πρώτη χώρα που χτύπησαν ο «ανθρωπισμός» και η «δυτικού τύπου δημο­κρατία» τού ως άνω κυρίου ήταν η Ουγγαρία. Ανέλαβε τη σύσταση εκπαιδευτικών (κάτι ανά­λογο με τη δική μας περίπτωση του ξαναγραψίματος των σχολικών βιβλίων της Ιστορίας) και πολιτιστικών θεσμών που θα υπονόμευαν εκ των έσω τα αντίστοιχα όργανα του υπαρκτού σοσιαλισμού. Ύστερα επεκτάθηκε στην Πολω­νία, όπου συνέβαλε στη χρηματοδοτούμενη από τη CIA επιχείρηση της «Αλληλεγγύης» και αμέσως μετά δραστηριοποιήθηκε στην Κίνα. 

Μετά το 1990 οι χρηματοδοτήσεις του Σόρος στόχευσαν το εκπαιδευτικό σύστημα της Ρω­σίας παρέχοντας σειρά σχολικών εγχειριδίων και με την προπαγάνδα του Ιδρύματος της Ανοι­χτής Κοινωνίας επηρέασε μια ολόκληρη γενιά της ρωσικής νεολαίας. Οι Ρώσοι αντέδρασαν οργισμένα στην ανάμειξή του, αφού στόχος ήταν να υπονομεύσει τη Ρωσία. Είχαν προσέξει ότι ο Σόρος δεν ενεργούσε μόνος του. Οι δραστηριότητές του περιελάμβαναν χρηματοδοτή­σεις από το Ίδρυμα Φορντ και Heritage, τα πα­νεπιστήμια Χάρβαρντ, Ντιουκ και Κολούμπια, καθώς και υποστήριξη από το αμερικανικό Πε­ντάγωνο και τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. 

Μεταξύ άλλων, το Human Rights Watch βοήθησε στη νομιμοποίηση της απαγωγής του Μιλόσεβιτς στις 5 Οκτωβρίου του 2000. Σημειώνουμε ότι η ICG (International Crisis Group) δημοσίευσε και υποστήριζε κείμενο κατά το οποίο οι Ελληνοκύπριοι πρέπει να αποδεχτούν το Σχέδιο Ανάν σχεδόν ως έχει και χωρίς να απαιτείται η αποχώρηση των τουρκι­κών στρατευμάτων ή των εποίκων από τα Κατεχόμεναί Ο Σόρος βρίσκεται επιπλέον πίσω από τις λεγόμενες «μη κυβερνητικές» οργανώ­σεις από τη δεκαετία του 1990. Η χρηματοδο­τούμενη από αυτόν οργάνωση Action Council for Peace in the Balcans δραστηριοποιήθηκε έντονα στην ΠΓΔΜ. Τον Φεβρουάριο του 1994 εξέδωσε τη «Λευκή Βίβλο για τη Μακεδονία», η οποία υποστήριζε τις θέσεις της κυβέρνησης της ΠΓΔΜ εναντίον της Ελλάδας. 

Με αυτά τα ολίγα περί του Σόρος και των άμε­σων διασυνδέσεών του με τη CIA, διαφαίνεται με αρκετή σαφήνεια πως σε αυτούς τους οργισμένους χρόνους η νεοελληνική ιστορία έχει αποκτήσει και μια κρίσιμη πολιτική διάσταση. Ο λόγος είναι ότι χρησιμοποιείται ως μοχλός της εξωτερικής πολιτικής που ακολουθούν στην περιοχή μας οι ΗΠΑ και άλλες χώρες του ΝΑΤΟ. Γι΄αυτό ο Δούρειος Ίππος των εθνομηδενιστών, που βρίσκονται ανάμεσά μας είναι τόσο δραστήριος εσχάτως...

* Δικηγόρου, τέως προέδρου Δ.Σ. Πειραιά. 

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-27/11-03/12/15)