ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΊΑ

✓ Κάποτε ο όρος χρησιμοποιήθηκε για ταξίδια αναψυχής των υπ. Άμυνας. 

Από τον 

Ευθύμιο Π. Πέτρου 

Αν υπάρχουν ακόμη άνθρω­ποι που πιστεύουν τη θεω­ρία του Θεόδ. Πάγκαλου, ότι δηλαδή ένας καλός διπλωμάτης είναι σημαντικότερος από ένα σύνταγμα πεζικού, θα έχει από τη Δευτέρα άλλον έναν λόγο να αναθε­ωρήσει τις απόψεις του. Η επίσημη επίσκεψη στην Αθήνα του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων της Αίγυπτου έρχεται ως φυσική συνέχεια της τριμε­ρούς διασκέψεως του Κάϊρου, που υπήρξε αναμφισβητήτως μια τεράστια διπλωματική επιτυχία της Ελλάδος. 

Πέρα από την πραγματικότητα ότι ο καλός δι­πλωμάτης πρέπει να στηρίζεται σε πραγματική εθνική ισχύ για...να είναι αποτελεσματικός, υπάρχει και η παράμετρος της αμυντικής διπλωματίας, η οποία αποκτά όλο και μεγαλύτερη σημασία στο διεθνές γίγνεσθαι. 

Κάποτε ο όρος αυτός είχε χρησιμοποιηθεί στην Ελλάδα με πολύ εσφαλμένο τρόπο, όταν υπουργοί όπως ο Γερ. Αρσένης και ο Α. Τσοχατζόπουλος τον χρησιμοποιού­σαν για να δικαιο­λογήσουν ταξιδάκια αναψυχής σε διάφορους προο­ρισμούς. Έκαναν τις διακοπές τους, υπέγραφαν και ένα MoU και, μόλις επέστρεφαν στην Αθήνα, τα ξεχνούσαν όλα, ετοιμάζοντας το επόμενο ταξίδι. Έτσι όμως έκαναν περισσότερη ζημιά παρά καλό, διότι δημιουργούσαν σε διάφορες χώρες προσδο­κίες για συνεργασία με την Ελλάδα, οι οποίες στην πορεία αποδεικνύονταν ψευδεπίγραφες και η χώρα μας γινόταν στα μάτια τους όλο και πιο αναξι­όπιστη. 

Όλα αυτά σήμερα έχουν αλλάξει. Παρότι τον όρο «στρατιωτική διπλωματία» τον ακούμε πολύ σπάνια, το υπουργείο Εθνικής Αμύνης και το ΓΕΕΘΑ την ασκούν με ιδιαίτερη επιδεξιότητα. Η επίσκεψη του Αιγύπτιου αρχηγού (που είναι και συγ­γενής του προέδρου Σίσι) συμπληρώνει τις επαφές που έγιναν σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο. 

Η συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας, που θα ανανεωθεί με την Αίγυπτο, συμπληρώνει και εξειδικεύει τις πολιτικές συνομιλίες. Θέτει τις δύο πλευ­ρές ενώπιον της πραγματικότητας, διότι πλέον η συ­νεργασία θα δοκιμαστεί στο πιο απαιτητικό πεδίο. 

Η σειρά των στρατιωτικών συμφωνιών που έχουν προηγηθεί -και μάλιστα χωρίς φαμφάρες και μεγαλοστομίες- έχει δείξει πόσο σημαντικά αποτελέσματα μπορεί να προκύψουν. Πόσο μάλλον στη σημερινή γεωπο­λιτική συγκυρία.. 

Την ίδια στιγμή, ο εσωτερικός πολιτικός διάλογος αναλίσκεται σε ανούσιες κορόνες μιας εκλογολογίας και προεδρολογίας. Κάτι που αποδεικνύει τη βασική αδυναμία των στελεχών της αντιπολιτεύσεως να κατανοήσουν τις διεθνείς ισορροπίες και να αξιολογήσουν τα ζητήματα της εθνικής εξωτερικής πολιτικής. Και τούτο μας δί­νει ένα μέτρο μόνο, του πόσο επικίνδυνοι μπορεί να γίνουν για την πατρίδα, αν μια περιστασιακή αφροσύνη των Ελλήνων τούς οδηγήσει να έχουν μερίδιο εξουσίας. 

(ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-22/11/2014)