Ποιοι θέλουν να φάνε τον Σαμαρά

•Ενώ ο Αβραμόπουλος ενδιαφέρεται μόνο για την Προεδρία... 

•Αφού οδήγησε το κόμμα σε ιστορικό χαμηλό ποσοστό και έδιωξε τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους. 

Του ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΛΙΑΤΣΟΥ 

Τελειώνει ο Σαμαράς από τη Νέα Δημοκρατία. Για την ακρίβεια τον τελειώνουν. Ποιοι ακριβώς; Η Κ.Ο της ΝΔ βράζει διό­τι όλοι γνωρίζουν ότι με­τά το αποτέλεσμα των εκλογών τουλάχιστον το 1/3 των βουλευτών θα είναι εκτός κοινοβουλίου. 

Εν δυνάμει δελφίνοι που βλέ­πουν ότι μετά τη ραγδαία πτώση του κόμματος μπορεί να ήλθε η ώρα για τη ...δική τους ευκαιρία. Απέναντι πάντα στον κ. Σαμαρά βρίσκεται η Ντόρα Μπακογιάννη η οποία έχει εκφράσει τη δυσφορία της για τον πολωτικό τρόπο που πολιτεύεται ο πρωθυπουργός. Ήταν μάλιστα η πρώτη που δεν απέκλεισε μία κυβερνητική συνεργασία της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ έχει ανα­φερθεί και στην ανάγκη μιας κυ­βέρνησης εθνικής σωτηρίας. Η δε τελευταία πρότασή της ήταν για τη σύγκλιση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών προκειμένου να εξετασθούν τα εθνικά θέματα, με αφορμή την αυξανόμενη τουρ­κική προκλητικότητα. 

Υπάρχουν όμως και νεότεροι που βλέπουν με ενδιαφέρον την απομάκρυνση Σαμαρά από την ηγεσία της ΝΔ. Ένας από αυτούς είναι ο Νίκος Δένδιας, τον οποίο, όπως είχε αποκαλύψει πρώτη η Κυριακάτικη kontranews ο πρω­θυπουργός τον είχε ευθέως κατη­γορήσει ότι τον υπονόμευε!!! Στους νεοδελφίνους πρέπει να υπολογί­ζεται και ο αδελφός της Ντόρας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ενώ από την καραμανλική πτέρυγα -και εφ’ όσον ο πρώην πρωθυπουργός δεν δείξει διάθεση να αναλάβει εκ νέου το συγκεκριμένο κόμμα- αρ­χηγικό ενδιαφέρον δείχνει και ο Ευριπίδης Στυλιανίδης. 

Κατά και οι επιχειρηματίες 

Το ισχυρό επιχειρηματικό κα­τεστημένο το οποίο βλέπει ότι η κυ­βέρνηση, υπό το άγχος της επερχόμενης ήττας της, κάνει σπασμω­δικές κινήσεις, εκνευρίζει τις αγορές και, η στάση αυτή των αγορών μετατρέπεται σε εμπόδιο για τις δικές τους επιχειρηματικές επιδιώξεις. Η αύξηση των επιτοκίων που προκάλεσε η κυβερνητική στάση περί εξό­δου της Ελλάδας στις αγορές δεν καθιστά απαγορευτικό το δανεισμό μόνο για το κράτος αλλά και για τον επιχειρηματικό κόσμο, ειδικώς για τους εκπροσώπους του που έχουν δουλειές στο εξωτερικό και δανείζονται από ξένες τράπεζες. 

Δυσφορία εκφράζεται από τους Ομίλους Μπόμπολα, Βαρδινογιάννη, Κόκκαλη και Μυτιληναίου, ενώ φήμες λένε ότι έχει αρχίσει να μην έχει εμπιστοσύνη στον Αν­τώνη Σαμαρά ο Δημήτρης Μελισσανίδης, προς τον οποίον ο πρω­θυπουργός ήταν εγγύτερα σε σχέση με τους άλλους Έλληνες επιχει­ρηματίες, εξαιρουμένων των αδελ­φών Χαίτογλου. 

Βράζουν οι βουλευτές 

Μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας που πρόσκεινται στον Κώ­στα Καραμανλή αλλά συμπλέουν και με «ουδέτερους». Πράγματι η κοινοβουλευτική ομάδα κυριολε­κτικώς βράζει διότι τα μέλη της γνωρίζουν ότι μετά το αποτέλεσμα των εκλογών τουλάχιστον το 1/3 των βουλευτών θα είναι εκτός κοι­νοβουλίου, εξ αιτίας της πολιτικής που έχει ακολουθήσει ο Αντώνης Σαμαράς. Κάτω από αυτές τις συν­θήκες το βέβαιο είναι ότι ο σημε­ρινός αρχηγός της Νέας Δημοκρα­τίας δεν θα μπορεί να μείνει στη θέση του. 

Βουλευτές, επίσης του καραμανλικού περιβάλλοντος, που, σε ανύποπτο χρόνο έχουν ειδοποιήσει το Μαξίμου ότι αν διαπιστώσουν ότι οι δικαστικές υποθέσεις που αφορούν τις υποκλοπές σε βάρος της κυβέρνησης Καραμανλή και του ιδίου του πρωθυπουργού καθώς και τα σχέδια ξένων κέντρων κατά της ζωής του, επιχειρηθεί να τεθούν στο αρχείο, θα φτάσουν στα άκρα. 

Νέο κόμμα μπαλαντέρ; 

Δεν είναι τυχαίο ότι καθώς ο πρωθυπουργός γνωρίζει την εξέλιξη αυτή, τόσο ο ίδιος όσο και οι στενοί του συνεργάτες προσπαθούν να διερευνήσουν αν θα έχει απήχηση στην κοινή γνώμη ένα άλλο κόμμα με άλλο όνομα, κατά προτίμηση το «Νέα Ελλάδα», ονομασία την οποία τεχνηέντως ο ίδιος έχει προ­ωθήσει σχεδόν σε όλες τις ομιλίες του. Άλλωστε όπως έχει γράψει η Κυριακάτικη kontranews, τον Αν­τώνη Σαμαρά τον ενδιαφέρει να παίζει ένα ρόλο μπαλαντέρ στα πολιτικά πράγματα, έστω και με ένα μικρό κόμμα, καθώς γνωρίζει ότι είτε με το σημερινό εκλογικό σύστημα είτε με ένα άλλο αναλο­γικότερο που θα καθιερώσει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν έλθει στην εξουσία, δεν θα υπάρχουν αυτοδυναμίες και οι κυβερνήσεις θα είναι συμμα­χικές. 

Θα τον διώξουν έτσι κι αλλιώς 

Η εξέλιξη αυτή -δηλαδή της απομάκρυνσης του Σαμαρά από την αρχηγική καρέκλα- θεωρείται δεδομένη στην Νέα Δημοκρατία καθώς ο σημερινός αρχηγός της επωμίζεται την ευθύνη της ιδεο­λογικής παρακμής του κόμματος, της απώλειας των σταθερών του ψηφοφόρων, της πτώσης των εκλο­γικών ποσοστών του σε ιστορικά χαμηλά, τη διάλυση της μεσαίας τάξης που παραδοσιακά στήριζε την ΝΔ και την απόλυτη στροφή στα δεξιά που την αποξένωσε από τους νοικοκυραίους που κινούνται στο χώρο του Κέντρου. 

Μάλιστα στη ΝΔ υποστηρίζουν ότι η κατα­στροφική αυτή ιδεολογική στροφή ήταν φυσική συνέπεια των «πι­στεύω» του κ. Σαμαρά που συγγενεύουν με ακροδεξιές θέσεις. Γι’ αυτό άλλωστε έχει αναδείξει σε πρωτοπαλλήκαρά του τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Μάκη Βορίδη, ενώ σε ειδική αποστολή για συνο­μιλίες με την Χρυσή Αυγή είχε και τον άλλοτε στενό του συνεργάτη και γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου Τάκη Μπαλτάκο. 

Θιασώτης της πόλωσης 

Αυτές ακριβώς οι θέσεις του Αντώνη Σαμαρά είναι που κατευ­θύνουν την τακτική της πόλωσης που έχει επιλέξει, παρά την κρι­σιμότητα της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα, αρνούμενος να συζητήσει με τον αρχηγό του πρώτου σήμερα κόμματος και να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές παρ’ ότι έχει χάσει τη λαϊκή νο­μιμοποίηση. 

Οι συσκέψεις που είχε ο Πρό­εδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας ξεχωριστά με τους τρεις πολιτικούς αρχηγούς εκτός του ότι επιβεβαιώνουν -ακριβώς επειδή έγιναν χωριστά- την αδυναμία στοιχειώδους συνεννόησης στο πολιτικό σύστημα, ανέδειξαν και τη σύγχυση που δημιουργεί στην κοινωνία η πρωθυπουργική στάση με την εμ­μονή του Σαμαρά να μείνει στην εξουσία πάση θυσία. Έτσι ενώ ο ίδιος, μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο εξέφρασε την πεποί­θησή του ότι θα βρεθούν οι 180 βουλευτές -γιατί είναι τόσο σίγουρος άραγε;- κι έτσι θα αποφευχθούν οι εκλογές και αυτός θα μείνει πρωθυπουργός, ο πρόεδρός της ΔΗΜΑΡ Φώτης Κουβέλης επανέ­λαβε δύο φορές, όταν τελείωσε η συνάντησή του με τον κ. Παπούλια, ότι θα γίνουν εκλογές τον Μάρτιο, επειδή δεν έχει καταστεί δυνατή η εκλογή Προέδρου από την πα­ρούσα Βουλή. Ο δε Φώτης Κου­βέλης δεν είναι ο μόνος που έχει εκφράσει αυτή την εκτίμηση. Και η κ. Μπακογιάννη έχει κατ’ επα­νάληψη εκφράσει την άποψη ότι μάλλον δεν θα βρεθούν οι 180, προσδιορίζοντας μάλιστα το όριο των όσων εμφανίζονται πρόθυμοι να ψηφίσουν το πρόσωπο που θα προταθεί για Πρόεδρος στους 172. 

Πολιτική ανωμαλία 

Με την εμμονή Σαμαρά να αποτρέψει τις εκλογές με κάθε δυνατό τρόπο οδηγεί τη χώρα σε πολιτική ανωμαλία καθώς η κυβέρνησή του έχει χάσει ουσιαστικά τη δεδηλω­μένη. Αν μάλιστα δεν είχε αναθε­ωρηθεί το Σύνταγμα, όταν προέβλεπε την ύπαρξη δυσαρμονίας μεταξύ του κυβερνώντος κόμματος και της λαϊκής βούλησης -όπως δηλαδή συμβαίνει σήμερα- ο Πρό­εδρος θα ήταν υποχρεωμένος να διαλύσει τη Βουλή και να προκη­ρύξει εκλογές. 

0 Δ. Αβραμόπουλος 

Από τη λίστα των ενδιαφερομένων να γίνουν αρχηγοί στη θέση του Αντώνη Σαμαρά λείπει ένα βαρύ όνομα. Αυτό του πρώην υπουργού Αμύνης και σημερινού Επιτρόπου Εσωτερικών Υποθέσεων και Μετανά­στευσης Δημήτρη Αβραμόπουλου. Οι λόγοι για τους οποίους ο Αβραμόπουλος δεν δείχνει ενδιαφέρον είναι δύο: 

Πρώτον, όπως και ο Καραμανλής, θεωρεί ότι η Νέα Δημοκρατία με­τά τις εκλογές θα έχει τέτοια συρρίκνωση, ώστε δεν έχει κανένα λόγο να τεθεί επικεφαλής ενός φθαρμένου προϊόντος, το οποίο εφθάρη από τον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά. Πολύ περισσότερο μάλιστα εφ’ όσον ο τελευταίος, αφού κατέστρεψε την ΝΔ, θέλει να φέρει την ανα­νέωση στη δεξιά με ένα άλλο κόμμα! 

Δεύτερον διότι απώτερος στόχος του Δημήτρη Αβραμόπουλου εί­ναι η Προεδρία της Δημοκρατίας σε χρόνο όπου ενδεχομένως να έχει γίνει και η αναθεώρηση του Συντάγματος και να έχουν δοθεί εκ νέου ορισμένες από τις προνομίες που είχε παλαιότερα ο Πρόεδρος, ώστε να μην είναι απλώς διακοσμητικός. 

(KONTRA NEWS-09/11/2014)