Η ΔΑΙΜ0Ν0Π0ΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΞΟΠΛΙΣΜΩΝ!

Οι παρανομίες στη συναλλαγή και όχι στη σκοπιμότητα. 

Από τον 

Ευθύμιο Π. Πέτρου 

Έχουν περάσει σχεδόν 10 χρονιά από την τελευταία μείζονα αγορά αμυντικού υλικού που έκανε η χώρα μας. Από τότε τα Γενικά Επιτελεία έχουν κά­νει μελέτες, έχουν υποβάλει προτάσεις και έχουν ζη­τήσει την έγκριση διάφορων προγραμμάτων, χω­ρίς να λαμβάνουν απαντήσεις. Κατά τον κλασικό ελληνικό τρόπο, αφήνονται να χρονίζουν. Ακόμη και το αμφιλεγόμενης προτεραιότητος πρόγραμ­μα αναβαθμίσεως των αεροσκαφών ναυτικής πε­ριπολίας σερνόταν τουλάχιστον οκτώ χρόνια, με αλλεπάλληλες πολιτικές ηγεσίες να κωφεύουν στην αγωνία του Ναυτικού. 

Ουδείς αμφισβητεί ότι κατά τη «χρυσή» δεκα­ετία 1996-2004 τα μεγάλα εξοπλιστικά, τα οποία ο κ Σημίτης... είχε προαναγγείλει σε μια από τις σπάνιες εμφανίσεις του στο Πεντάγωνο, συνοδεύθη­καν από «μίζες» και ατασθαλίες. Η Δικαιοσύνη τα διερευνά και προσπαθεί μέσα από το πεπλεγμένο νομικό μας σύστημα να βγάλει άκρη. Αλλά, όπως όλοι γνωρίζουμε, τα περισσότερα από τα πολιτικά πρόσωπα που είχαν εμπλακεί κει βρίσκονται στο απυρόβλητο. Και προφανώς αυτά τα πρόσωπα λά­βει τη μερίδα του λέοντος από το παράνομο χρήμα. 

Έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι οι εξαιρετικά ευσυνείδητοι ανακριτές έχουν εντοπίσει ποσά που χα­ρακτηρίζονται «ψίχουλα» συγκρινόμενα με αυτά που θρυλείται ότι διακινήθηκαν. 

Το θέμα, όμως, είναι ότι οι παρανομίες και τα αδικήματα εντοπίζονται στην οικονομική συναλ­λαγή (που γίνεται από το υπουργείο και τη Γενι­κή Διεύθυνση Εξοπλισμών). Όχι στην επιλογή και στη σκοπιμότητα αποκτήσεως των οπλικών συ­στημάτων (που γίνεται από τα Γενικά Επιτελεία). 

Για να το καταστήσουμε σαφές. Δεν υπήρξε πα­ρανομία στις αποφάσεις για αγορές εξοπλισμών. Δεν ισχύουν ανόητες συνωμοσιολογίες, όπως η θε­ωρία πως η κρίση των Ιμίων έγινε για να αρχίσει το πάρτι των εξοπλισμών. Απλώς, η κρίση των Ιμίων έδειξε τις ελλείψεις που παρουσίαζαν οι Ένοπλες Δυνάμεις μετά μόλις λίγα χρόνια άτυπης αναστο­λής μειζόνων αγορών. Η ροή των ανταλλακτικών και οι δαπάνες για λειτουργικές συντηρήσεις προχωρούσαν κανονικά. 

Δεν τολμούμε να διανοηθούμε ποια μπορεί να είναι σήμερα η κατάσταση έπειτα από χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων όχι μόνο δεν έγινε τίποτε, αλλά κόπηκαν -ίσως και στο μισό- αυτές οι λειτουργικές δαπάνες. Ίσως να μας σώζει, τουλάχιστον σε έναν βαθμό, η πληθώρα των υλικών που αποκτήθηκαν και αποθηκεύτηκαν κα­τά τη «χρυσή» δεκαετία. Αλλά και αυτά δεν θα δι­αρκέσουν επ' άπειρον, ενώ οι τεχνολογικές εξελί­ξεις που τρέχουν αφήνουν τις Ένοπλες Δυνάμεις μας καταϊδρωμένες στον προηγούμενο αιώνα. Να τελειώσει κάποτε αυτή η κοροϊδία. Δεν φταίνε οι εξοπλισμοί. Φταίνε οι άνθρωποι τους οποίους προ­στατεύει ένα φαύλο σύστημα, το οποίο ακόμη δεν έχει σπάσει. 

(ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-13/06/2015)