Το ελικόπτερο, ο υφυπουργός, ο βουλευτής, η Πρόεδρος της Βουλής και τα ψέματα

Του ΠΕΤΡΟΥ ΤΡΟΥΠΙΩΤΗ 

Μέσα στις χιλιάδες πληροφορί­ες που δεχόμαστε, ως άτομα, κάθε μέρα, κάθε ώρα, είναι βέ­βαιο ότι κάποιες από αυτές περνάνε σε δεύτερη μοίρα. Και δεν είναι βέβαιο ότι σε δεύτερη μοίρα περνούν πάντα οι μη σοβαρές. Ίσως μάλι­στα να συμβαίνει και το α­ντίθετο. 

Έτσι, θέλω σήμερα να σταθώ και πάλι σε μια πλη­ροφορία που ναι μεν έγινε πρωτοσέλιδο κάποιες μέ­ρες,... αλλά μετά μάλλον ξεχάστηκε και χάθηκε στους διαδρόμους της Βουλής, μια και προκάλεσε ακόμα και ερώτηση στο κοινοβούλιο. Και θέλω να μείνω σε αυτό το θέμα κυρίως γιατί κοντεύου­με πια να φύγουμε από την στοιχειώ­δη λογική. 

Αναφέρομαι στην πτήση με ελικόπτερο του υφυπουργού Άμυνας, απόστρατου στρατηγού, στην Πάτρα, επειγόντως, όπως είπε, για να δει Ρώσους επενδυτές που ήταν εκείνη την στιγμή εκεί... 

Δεν θέλω να μείνω στο σημειολογικό του πράγματος, το ότι δηλαδή ένας υπουργός παίρνει νοσοκομειακό ελικό­πτερο για μια τέτοια πτήση. 

Ούτε βεβαίως στο ότι η Πάτρα εί­ναι λίγο πάνω από διακόσια χιλιόμετρα απόσταση, άρα θα μπορούσε να πάει σε 2-2.30 ώρες εκεί, ενώ με το ελικόπτε­ρο έκανε περίπου μιάμιση και αν υπο­λογίσουμε και το πήγαινε-ελα στο ελικοδρόμιο, θα πλησίαζε τις δύο, άρα μηδέν μείωση χρόνου. 

Ούτε βέβαια στο ότι αυτοί οι Ρώσοι επενδυτές δεν μπορεί να εμφανίστηκαν στο εκεί εργοστάσιο των ΕΑΣ ξαφνικά το μεσημέρι της μέρας εκείνης και ο υ­πουργός έπρεπε να "τρέξει" να τους προλάβει.. 

Θα μείνω μόνο στο κό­στος της πτήσης. Και θα μείνω στο κόστος της πτήσης, όχι γιατί έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό καθ' αυτό, αλλά γιατί προέκυψε μια διαφωνία μεταξύ του υφυπουργού (και βουλευτού Επικράτειας μην ξε­χνάμε) και βουλευτού της Ν.Δ., αρμοδίου για τα της Άμυνας. 

Ο υφυπουργός, λοιπόν, Νίκος Τόσκας, στην απάντησή του στη Βουλή, ανάμεσα στα άλλα, αναφέρει ότι η πτήση του ελικοπτέρου (νοσοκομειακού επαναλαμβάνω) για να πάει και να έλθει στην Πάτρα, ήταν 2,7 ώρες και το κόστος για τα καύσιμα 302 ευρώ (δη­λαδή περίπου 111 ευρώ την ώρα). Μέχρι εδώ όλα καλά (αν και δεν έ­χει υπολογίσει το κόστος του προσω­πικού, την κόπωση των μηχανημά­των κ.λ.π.). 

Ο βουλευτής της Ν.Δ., όμως, ο κ. Γιάννης Κεφαλογιάννης, δηλώ­νει ότι η κάθε ώρα πτήσης του συγκεκριμένου ελικοπτέρου δεν είναι 111 ευρώ αλλά 3.707 ευρώ... Δηλαδή πολλές φορές πιο πάνω... 

Και ο κ. Κεφαλογιάννης αναφέρεται στο συγκεκριμένο κόστος βασιζόμενος, όπως λέει, στην υπ. αριθμ. Φ.800/193172/Σ.1019 Υ.Α (ΦΕΚ 911, Β΄20/5/2011), απόφαση του υπουργού Εθνικής Άμυνας που καταγράφει το κόστος της κάθε ώρας πτήσης με ελικόπτερο τύπου Α-109. 

Κι εδώ, όπως και να το πάρει κα­νείς, κάποιος από τους δύο, αν δεν λέει ψέματα, μάλλον διαστρεβλώνει την πραγματικότητα, για να το πούμε πιο κομψά. 

Προσωπικά θεωρώ πιο προσβλη­τικό, από την όλη ενέργεια της συγκεκριμένης πτήσης, για ό­λους εμάς τους πολίτες, το ότι κάποιος εκ των δύο εκπροσώπων μας στη Βου­λή προσπαθεί να μας κοροϊδέψει. Γιατί, όπως και να το πάρεις, αυτό συμ­βαίνει. Ένας εκ των δύο λέει αλήθεια. 

Νομίζω, λοιπόν, ότι το θέμα δεν πρέπει να μείνει έτσι, αν θέλουμε να λέμε ότι βρισκόμαστε σε ευνομούμενο κράτος. Σε ένα κράτος στο οποίο οι βουλευτές του δεν μπορούν να λένε ψέματα. 

Κι επειδή το όλο θέμα έφτασε στο κοινοβούλιο, με την ερώτηση βουλευτή και την απάντηση του υφυπουρ­γού, νομίζω ότι είναι καθήκον και της πολυπράγμονος Προέδρου της Βου­λής να δει το ζήτημα. 

Και να μας διευκρινίσει αν ο υφυ­πουργός (και βουλευτής) απάντησε ψέματα στη Βουλή ή αν ο βουλευτής της αντιπολίτευσης λέει ψέματα. 

Και εν πάση περιπτώσει, όποιος από τους δυο λέει ψέματα, θα πρέπει, νομίζω, να έχει και κάποιες επιπτώ­σεις. Φτάνει πια με τα ψεύτικα τα λό­για τα μεγάλα... 

Δεν είναι έτσι κ. Κωνσταντοπούλου; 

(ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ-02/06/2015)