Ιδού η νέα δεξιά!

Στα δύσκολα ο άνθρωπος παίρνει δύναμη από τους οικείους του. Ο Αντώνης Σαμαράς συναντήθηκε με τον Κώστα Σημίτη....

Εμ κι αν βρέθηκες με τη σαύρα τη φοβερή τι έγινε; Δεν θα πας να δεις τον άνθρωπο που κράδαινε τα ευρώ πρωτοχρονιάτικα μπροστά από το ΑΤΜ, ενώ στεκόταν από πίσω του ο Παπαδήμος και παλαμακιζότανε; Θα πας. Δεν θα τα πεις από κοντά με τον Γκόλουμ του εκσυγχρονισμού για ζητήματα που αφορούν την Ευρώπη; Θα τα πεις. Δεν πρέπει να ανοίξεις την καρδιά σου στον βετεράνο των εθνικών επιτυχιών, τον φλογερό πατριώτη (αν ξέραμε και σε ποια πατρίδα είναι πατριώτης, ακόμα καλύτερα); Θα την ανοίξεις την καρδιά σου. 

Αλλωστε, οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας με πόστερ του Σημίτη μεγάλωσαν. Οι οννεδίτες, όταν ήταν πιτσιρικάδες, έψαχναν αυτοκόλλητα με τον Τάσο Μαντέλη για να ανταλλάξουν και οι δαπίτισσες έψαχναν απεγνωσμένα τούφες από τις πλεξούδες του Τσουκάτου για να τις κάνουν φυλαχτό.

Πώς να τις αρνηθείς τις μεγάλες τις αγάπες; Πώς να βαστήξει η καρδιά σου να μη δεις τον λατρεμένο Κώστα Σημίτη να σε τυλίξει ανάμεσα στις στιβαρές φολίδες του και να σου δώσει κουράγιο; Εμ, εκεί θα πας για να κάνεις το κόμμα μεγάλο - ίσα με τους Οικολόγους Πράσινους, τον Ολυμπισμό και την Ενωση Κεντρώων. Μεγάλες κινήσεις στρατηγικού χαρακτήρα, εμπνευσμένες.

Κρεπερί

Όταν βλέπεις τον Αδωνι, τον Τασούλα και τον Μίλτο να ποζάρουν μετά τη μάχη (συγκέντρωση στο Σύνταγμα υπέρ ευρώ) τι σκέφτεσαι; Αφενός ότι ξέχασες ανοιχτό τον θερμοσίφωνα και ότι δεν θυμάσαι που καταχώνιασες την παγωτομηχανή που σου έκανε δώρο μια θεια σου στα γενέθλιά σου. Αφετέρου σου έρχονται στον νου οι στίχοι του τραγουδιού «Ηρωες», που λένε: «Ηρωες, άπαρτα βουνά. / Ηρωες, με δώδεκα ζωές, / κάστρα του Ολύμπου και του Παρνασσού φαντάσματα, / ήρωες μες στα χαλάσματα.

Αίματα, κόκκινο νερό, / αίματα, ποτάμι βουερό, / πυρ στην Αλαμάνα και φωτιά στο Γοργοπόταμο / και φωτιά στο Γοργοπόταμο».

Μετά αναρωτιέσαι: Θα φας κρέπα το βράδυ ή θα περιοριστείς στο μιλκσέικ;

Παναγιώτης Λιάκος

(ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-20/06/2015)