Νταήδες στο Αιγαίο οι Τούρκοι, «κυρίες» στη Μαύρη θάλασσα!

• Ο χάρτης απεικονίζει μια περιοχή όπου συχνά λαμβάνουν χώρα επεισόδια μεταξύ της ελληνικής και της τουρκικής ακτοφυλακής, η οποία με προκλητικό τρόπο βοηθά τους Τούρκους μαφιόζους να μεταφέρουν λαθρομετανάστες στην Ελλάδα. Στα σημεία 1,2 και 3 ενεπλάκησαν η ελληνική και η τουρκική ακτοφυλακή. 

• Αυτοί τους έριξαν στα ψάρια! 

Στον... πάτο της θάλασσας στέλνουν τους Τούρκους οι πέντε χώρες του Εύξεινου Πόντου για την παράνομη αλιεία. Και πού να μιλήσει ο Ερντογάν εκεί... Βλέπεις, δεν έχουν το ελληνικό κόμπλεξ απέναντι τους...

 

Πάνω: Οι Τούρκοι, με το γνωστό τους «τσαμπουκά», ξεπερνούσαν με ευκολία τα χωρικά τους ύδατα με αποτέλεσμα να κινητοποιούνται (όπως είναι φυσικό) οι ακτοφυλακές των άλλων χωρών και να τους... περνάνε αυστηρό το μήνυμα: «Εδώ δεν περνάνε οι παλικαριές που κάνετε στο Αιγαίο». 

Κάτω: Χαρακτηριστική προπαγανδιστική αφίσα του τουρκικού ναυτικού που δείχνει μια τουρκική ακάτιο με κομάντος να προελαύνουν στο Αιγαίο με κατεύθυνση δυτικά. 

«Όταν στον Τούρκο δεί­ξεις τα πισίνα σου, σου δείχνει τα μπροστινά του. ενώ όταν του δεί­ξεις τα μπροστινά σου, εκείνος σου… δείχνει τα πισινά του» λέει μια γνωστή ρήση. Και φαίνεται πως επιβεβαιώνεται, αφού την ώρα που οι γείτονες κάνουν τους νταήδες στο Αιγαίο κι εμείς δεν κουνάμε ούτε το δαχτυλάκι μας στις αλλεπάλληλες παραβιάσεις τους, στη Μαύρη Θάλασσα κάνουν την... πάπια. 

Μία σημαντική σύσκεψη έλαβε χώ­ρα στην Κωνσταντινούπολη -την 1η Μαρτίου 2013- με τη συμμετοχή αντι­προσωπειών των έξι χωρών (Τουρκία, Ρουμανία, Γεωργία, Βουλγαρία, Ρωσία και Ουκρανία) που «βρέχονται» από τη Μαύρη Θάλασσα. Αντικείμενο αυτής της συνάντησης ήταν η παράνομη αλιεία, στην οποία διακρίνονται οι Τούρκοι ψαράδες στην ευρύτερη περιοχή του Πόντου, προκαλώντας την άμεση αντί­δραση των γειτονικών χωρών και συχνά θερμά επεισόδια. 

ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ. ΑΠΕΙΛΕΣ ΚΑΙ... ΕΞΑΝΤΛΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΙΔΑΣ 

Ο εκπρόσωπος της Ρουμανίας, καθηγητής Simion Nikolaev (διευθυ­ντής του «Εθνικού Ινστιτούτου θαλασ­σίων Ερευνών») κατηγόρησε ανοιχτά την Τουρκία για το γεγονός ότι πολλοί ψαράδες της δημιουργούν προβλήματα. Ανέφερε, ενδεικτικά, ότι την περίοδο αυτή στη Ρουμανία έχουν κατασχεθεί έξι τουρκικά αλιευτικά, ενώ στις φυλα­κές βρίσκεται μεγάλος αριθμός ψαράδων, κατηγορούμενος για παράνομη αλιεία στα ρουμάνικα χωρικά ύδατα. Ούτε λίγο ούτε πολύ. άφησε να εννοη­θεί ότι αν συνεχιστεί η ίδια κατάσταση, τότε θα απειληθούν ακόμα και οι σχέσεις των δύο χωρών. Ανάλογες απειλές ε­κτοξεύτηκαν και από τις υπόλοιπες χώρες και ιδίως από την Ουκρανία στις φύλακες της οποίας βρίσκονται πολλοί Τούρκοι ψαράδες για τον ίδιο, ακριβώς, λόγο. Από την πλευρά του, ο εκπρόσω­πος της Τουρκίας, Bayram Ozturk (καθηγητής του πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης) αρκέστηκε στο να ψελλίζει στοιχεία για την εξάντληση της πανίδας και την αναγκαιότητα υιοθέτησης ορίων για αλιεία στην περιοχή. 

«ΑΛΛΟΥ ΤΙΣ ΠΑΛΙΚΑΡΙΕΣ» 

Το «θερμά» επεισόδια μεταξύ Τούρ­κων και άλλων χωρών Της Μαύρης Θάλασσας -θέμα εντελώς άγνωστο στην ελληνική πλευρά- άρχισαν στα τέλη της δεκαετίας του "90. Την περίοδο εκείνη η αλιεία -κυρίως των περίφημων καλκανιών- αναπτυσσόταν με γοργούς ρυθμούς. Οι Τούρκοι, με το γνωστό τους «τσαμπουκά», ξεπερνούσαν με ευκολία τα χωρικά τους ύδατα με αποτέλεσμα να κινητοποιούνται (όπως είναι φυσικό) οι ακτοφυλακές Των άλλων χωρών και να τους …στέλνουν αυστηρά το μήνυμα: «Εδώ δεν περνάνε οι παλικαριές που κάνετε στο Αιγαίο». Πολλές είναι οι πε­ριπτώσεις που διεθνή Μέσα απέκρυψαν -για ευνόητους λόγους- τέτοια περιστα­τικά, εν αντιθέσει με τα τουρκικά. 

«ΘΕΡΜΑ» ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ 

Στις 17 Απριλίου 2008, πλοία της βουλγαρικής ακτοφυλακής πλησίασαν ένα τουρκικό ψαράδικο (ανήκε στον Yalcin Ercan), προειδοποιώντας για παραβίαση χωρικών υδάτων και καλώ­ντας το να αποχωρήσει, με τους Τούρκους να απαντούν πως βρίσκονται σε διεθνή ύδατα. Ακολούθησε έντονος διάλογος και εκατέρωθεν πυρά. Το α­ποτέλεσμα ήταν να τραυματιστεί θανά­σιμα ο Yalcin Ercan. Οι Βούλγαροι, αφού κατέλαβαν το αλιευτικό σκάφος, μετέ­φεραν τον τραυματία στο νοσοκομείο του Tzarevo. Κατά τη διάρκεια, όμως, της μεταφοράς εκείνος ξεψύχησε. Το επεισόδιο αυτό δεν ήταν το μοναδικό. Μία μέρα νωρίτερα, κοντά στη Βάρνα και στην περιοχή της Sabla, ένα άλλο αλιευτικό συνελήφθη να ψαρεύει στα βουλγαρικά χωρικά ύδατα. Αμέσως ε­πενέβη η ακτοφυλακή, κατέλαβε το τουρκικό αλιευτικό και συνέλαβε το πλήρωμα του (δέκα Τούρκοι ψαράδες). 

Και το αποτέλεσμα ποιο ήταν μετά από αυτά; Οι Τούρκοι -αντί να διαμαρτυρηθούν έντονα, όπως θα συνέβαινε αν κάτι τέτοιο γινόταν στα ελληνικά χωρικά ύδατα, προκαλώντας ακόμα και νέο θερμό επεισόδιο-, πρότειναν στους Βουλγάρους να συσταθεί μια μεικτή επιτροπή, που θα εξετάζει τις περιπτώ­σεις παραβίασης των χωρικών υδάτων. 

Η ΟΥΚΡΑΝΙΚΗ ΑΚΤΟΦΥΛΑΚΗ 

Στις 7 Μαρτίου 2011 υπήρξε άλλο ένα σοβαρό επεισόδιο. Αυτή τη φορά, μεταξύ Τούρκων ψαράδων και της ου­κρανικής ακτοφυλακής. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου, ανοιχτά της χερσονήσου της Κριμαίας –και, συγκεκριμένα, 80 χιλιόμετρα νότια της Συμφερούπολης-, ουκρανικά πλοία της ακτοφυλακής επέδραμαν σε Τούρ­κους που ψάρευαν παράνομα και συ­νέλαβαν δεκατρείς ψαράδες, αφού πρώ­τα έριξαν προειδοποιητικές βολές κατά του τουρκικού αλιευτικού. 

Στη συνέχεια, ο» Ουκρανοί βύθισαν, εν ψυχρώ, το τουρκικό αλιευτικό. Την 1η Δεκεμβρίου 2011 το τουρκικό πρα­κτορείο ειδήσεων, Avrasya Haber Portal, ανέφερε εκτεταμένα επεισόδια μεταξύ Τούρκων και της ουκρανικής ακτοφυλακής. 

Το εντυπωσιακό είναι ότι η Τουρκία, αντί να κινητοποιηθεί και να διαμαρτυρηθεί έντονα, ή τουλάχιστον να σπεύ­σει να προστατέψει τους ψαράδες με δικά της πολεμικά πλοία, κράτησε ήπια στάση. Έντονες ήταν, αντίθετα οι αντι­δράσεις των ενώσεων αλιέων, που κα­τηγόρησαν το τουρκικό κράτος ότι α­φήνει τους ψαράδες απροστάτευτους. Παράλληλα, ισχυρίστηκαν ότι δεν πα­ραβιάζουν ξένα χωρικά ύδατα, αφού ψαρεύουν σε διεθνή. 

Η κατάσταση αυτή όπως ανέφερε το Avrasya Haber Portal ,έχει ήδη στοι­χίσει την ζωή σε πολλούς Τούρκους ψαράδες, ενώ το τουρκικό κράτος πα­ραμένει αδιάφορο στις έντονες και συ­νεχείς εκκλήσεις τους για προστασία, δείχνοντας μια «απαράδεκτη» -όπως αναφέρθηκε χαρακτηριστικά- στάση υποχωρητικότητας. 

Το νεκροταφείο ψαράδων στο χωριό Rumelifeneri 

Χαρακτηριστική του όλου κλίματος είναι και η ιστορία με το χωριό Rumelifeneri, στην είσοδο του Βοσπόρου από τη Μαύρη θάλασσα και την ευρωπαϊκή ακτή. Το χωριό αυτό κατοικείται κυρίως από ψαράδες που ρίχνουν τα δίχτυα τους στα νερά της Μαύρης Θάλασσας. Εκείνο που το χα­ρακτηρίζει και το ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα χωριά της ευρωπαϊκής Τουρ­κίας -εκτός από τον πανύψηλο φάρο ο οποίος δεσπόζει στο λιμάνι-, είναι το νεκροταφείο για ψαράδες που βρίσκεται κοντά στην ακτή του. Εκεί θάβουν τους ανθρώπους που πεθαίνουν όχι από φυσικό θάνατο, αλλά από τα πυρά πλοίων άλλων χωρών στον Εύξεινο Πόντο. Συγκεκριμένα, είναι θύματα της ακτοφυλακής της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και, κυρίως, της Ουκρανίας. Οι χώρες αυτές δεν λογαριάζουν ούτε τις τουρκικές απειλές, ούτε τα πιθανά τουρκικά αντίποινα. Και βέβαια, δε διακατέχονται από το ελληνικό κόμπλεξ μπροστά στις παραβιάσεις. 

Ειδικά οι Ουκρανοί έχουν δημιουργήσει ειδική υπηρεσία ακτοφυλακής που είναι εξοπλισμένη με σύγχρονα οπλικά συστήματα και αποτελεί φόβο και τρόμο των Τούρκων αλιέων. Οι Αρχές αποφεύγουν να έρθουν σε αντιπαρά­θεση με την πανίσχυρη ουκρανική ακτοφυλακή, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις των ψαράδων για προστασία. Πριν από λίγο καιρό, η όλη κατάσταση προκά­λεσε το διεθνές ενδιαφέρον. Το γνωστό γαλλικό κανάλι, TV5, «ταξίδεψε» στο Rumelifeneri και παρουσίασε ρεπορτάζ με τις οικογένειες των θυμάτων από το ανελέητο αυτό κυνηγητό της θάλασσας. 

Ο «ΠΟΛΕΜΟΣ» ΓΙΑ ΤΑ ΨΑΡΙΑ 

Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα Χουριέτ, ο μεγαλύτερος όγκος ψαριών που έρχονται από τα νερά της Μαύρης Θάλασσας και του Μαρμαρά, κατευθύνεται προς το βόρειο Αιγαίο, όπου τα τελευταία χρόνια διεξάγεται ένας ακήρυκτος πόλεμος μεταξύ Ελλή­νων και Τούρκων αλιέων. 

Οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι τις δεκαετίες του '70 και του '80 άφησαν σχεδόν ελεύθερους τους Έλληνες αλιείς να ψαρεύουν στο χώρο αυτό. Σιγά-σιγά, όμως, το καθεστώς αυτό έχει αλλάξει, κα­θώς όλο και περισσότεροι Τούρ­κοι ψαράδες κατευθύνονται στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ίμβρου, Σαμοθράκης και Λήμνου για να ψαρέψουν. Σύμφωνα πάντα με τα τουρκικά στοιχεία, από το 1970 μέχρι τη δεκαετία του '90 οι Έλληνες εκμεταλλεύονταν περί­που το 90% των αλιευμάτων της περιοχής αυτής. Οι Τούρκοι που είχαν περιοριστεί μόνο στο 10%, άρχισαν να συνειδητοποιούν τι χάνουν και σταδιακά μπήκαν με πολλές απαιτήσεις στο χώρο, με αποτέλεσμα την τελευταία δεκαετία, να καταφέρουν να εκμεταλ­λευτούν πάνω από το 30% των αλιευμάτων. Τώρα, οι φιλοδοξίες τους φτάνουν ψηλότερα. Οι τουρκικές προθέσεις εξηγούν και τις όλο και συχνότερες παρενο­χλήσεις στους Έλληνες αλιείς, κυρίως της Αλεξανδρούπολης και της ευρύτερης περιοχής, με συχνές συλλήψεις, ακόμα και κα­τασχέσεις ελληνικών αλιευτικών. Μάλιστα, σύμφωνα με τη δημοσι­ογράφο Φεράϊ Τίντς, ο «πόλεμος» αυτός αναμένεται να ενταθεί στο εγγύς μέλλον, καθώς όλο και περισσότεροι Τούρκοι ψαράδες κατευθύνονται προς το βόρειο Αιγαίο. Τα τελευταία χρόνια, οι παραβιάσεις των ελληνικών χωρικών υδάτων από τουρκικά αλιευτικά έχουν αυξηθεί. Μαζί με τους Τούρκους μαφιόζους που μεταφέρουν λαθρομετανάστες, έχουν δημιουργήσει μια επικίν­δυνη κατάσταση, αδιαφορώντας για τις όποιες ελληνικές αντιδρά­σεις. Φαίνεται ξεκάθαρα πως η στάση των Τούρκων είναι διαφο­ρετική από την αντίστοιχη στη Μαύρη Θάλασσα. 

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ 

(ΤΟ ΧΩΝΙ-16/03/2013)