Η γεωπολιτική είναι σκληρό πράγμα. Αδήριτο. Όποιος την αγνοεί το πληρώνει. Ακριβά. Οι Έλληνες έχουμε βιώσει με τραγικό τρόπο τις συνέπειες της άγνοιας και της αδυναμίας αποκωδικοποίησης των συσχετισμών ή της αδιαφορίας παρακολούθησης της μεταβολής τους. Δεν είμαστε οι μόνοι. Πολύ ισχυρά έθνη της νεότερης Ιστορίας της Ευρώπης πάσχουν από την ίδια ασθένεια με αποτέλεσμα να υποφέρουν τα ίδια αλλά και να κάνουν τους υπόλοιπους να υποφέρουν εξίσου ή και περισσότερο...
Η Γερμανία είναι η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση με μια θανατηφόρο αντίφαση. Ενώ έχει ισχυρότατο γεωπολιτικό κίνητρο, επαναλαμβάνει τα ίδια γεωπολιτικά λάθη που τελικά οδηγούν στην καταστροφή της. Στη νέα απόπειρα της να κυριαρχήσει στην Ευρώπη τής πήρε λιγότερο από τρία χρόνια για να ξυπνήσει μνήμες από την προηγούμενη προσπάθειά της και να ενεργοποιήσει τα ιστορικά αντανακλαστικά των ευρωπαϊκών εθνών. Η προσπάθεια ωμής επιβολής της γερμανικής κυριαρχίας στους υπόλοιπους σε μια Ένωση που ξεκίνησε με άλλα χαρακτηριστικά απλώς δεν θα προχωρήσει.
Οι κοινωνίες δεν πρόκειται να ακολουθήσουν τις υποταγμένες ηγεσίες διότι δεν έχουν κανένα λόγο. Οι Γερμανοί τούς αφαίρεσαν όλους, μαζί με τα προσχήματα, και άφησαν τους εκούσιους και ακούσιους κατά τόπους πολιτικούς υπαλλήλους τους να προσπαθούν να υπερασπιστούν κάτι το οποίο δεν έχει νόημα και περιεχόμενο για κανένα λαό. Όταν δεν σου έχουν αφήσει ούτε χρήματα ούτε αξιοπρέπεια ούτε προοπτική ούτε κυριαρχία ούτε καν τη δυνατότητα να επιβιώσεις, άρα σε όλο και περισσότερους αφήνουν όλο και λιγότερα να χάσουν, στην πραγματικότητα έχουν αφήσει μόνο μία επιλογή: την αντίδραση με οποιοδήποτε κόστος διότι το κόστος αυτό γίνεται όλο και πιο συγκρίσιμο με το κόστος της υποταγής. Και βέβαια οι Γερμανοί ξεχνούν ότι δεν έχουν μόνο αυτοί εθνικά κίνητρα και επιδιώξεις. Η επί χρόνια εντός Ε.Ε τρυφηλότητα και η βεβαιότητα ότι η ευμάρεια και η ειρήνη έχουν μπει στον αυτόματο ευρωπαϊκό πιλότο εξασθένησαν αλλά δεν έσβησαν το ένστικτο εθνικής επιβίωσης. Κανείς δεν πρόκειται να παραδοθεί στους Γερμανούς. Αυτοί που παραδόθηκαν και συνεργάστηκαν την προηγούμενη φορά κυνηγήθηκαν και κρεμάστηκαν απ΄ αυτούς που αντιστάθηκαν.
Στις επόμενες σελίδες θα διαβάσετε ότι Γερμανοί σχολιαστές που βλέπουν την περιπέτεια στην οποία μπαίνει η χώρα τους και η Ευρώπη από την αλαζονεία της ηγεσίας τους, προειδοποιούν για τα επερχόμενα και επικαλούνται τη φράση του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ότι «οι δαίμονες στην Ευρώπη δεν πέθαναν, αλλά κοιμούνται».
Είναι γνωστό από την Ιστορία και τη Θεολογία ότι αυτοί οι οποίοι παθαίνουν τη μεγαλύτερη συμφορά από τους δαίμονες είναι αυτοί οι οποίοι τους ξυπνούν, νομίζοντας ότι μπορούν να τους χρησιμοποιήσουν.
Στον απόηχο του «κουρέματος» των κυπριακών καταθέσεων έχει ενδιαφέρον η δημοσκόπηση για λογαριασμό του περιοδικού Stern και του ιδιωτικού τηλεοπτικού δικτύου RTL, σύμφωνα με την οποία το 54% των Γερμανών δεν εμπιστεύεται τις διαβεβαιώσεις της Μέρκελ ότι οι καταθέσεις τους δεν κινδυνεύουν και το 67% θεωρεί ότι οι καταθέσεις τους στη Γερμανία δεν είναι ασφαλείς.
Στο εξώφυλλο του προηγούμενου τεύχος των «Επικαίρων» είχαμε τίτλο «Γερμανική συντριβή στην Κύπρο». Με την κυπριακή αναδίπλωση λόγω του γερμανικού εκβιασμού κάποιοι στην Αθήνα ανακουφίστηκαν, διότι νόμισαν ότι η υπαναχώρηση των Κυπρίων και η εκδίκηση του Βερολίνου εναντίον τους θα καλύψουν τη δική τους στάση έναντι της τρόικας και δεν θα προκαλέσουν συγκρίσεις. Δεν είδαν και δεν βλέπουν ότι αυτός που συνετρίβη στις ακτές της Κύπρου είναι η Γερμανία. Ότι το τραύμα της από το κυπριακό «όχι», ανεξαρτήτως συνέχειας αρχίζει ήδη και μολύνεται. Ότι οι μοχλοί της Ιστορίας έχουν ήδη μπει σε κίνηση και ότι είναι η Γερμανία που τους πίεσε. Μόνο που πίεσε τους λάθος μοχλούς.
Στρυμών
(ΕΠΙΚΑΙΡΑ-28/3-03/4/2013)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.