Η επίσκεψη στην Αθήνα του Κύπριου Προέδρου, Νίκου Αναστασιάδη, για συνομιλίες με τον Αντώνη Σαμαρά αντιμετωπίστηκε ως μια ακόμα συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού. Κι όμως ήταν μια από τις πιο κρίσιμες και δραματικές στιγμές στη σύγχρονη ιστορία του Ελληνισμού. Οι αρχηγοί δυο ελληνικών κρατών συζήτησαν λίγο πριν το ένα από τα δύο, το πιο πληγωμένο, ακολουθήσει τη μοίρα του άλλου και ενταχθεί κι αυτό σε Μνημόνιο. Εμείς που είμαστε ήδη τρία χρόνια εγκλωβισμένοι στην απόλυτη μηχανή κατοχής, εξαθλίωσης και οικονομικοπολιτικής άλωσης αντιλαμβανόμαστε τι θα ακολουθήσει στη Μεγαλόνησο. Ή, τουλάχιστον, τι θα αποπειραθούν οι δανειστές να επιβάλουν....
Στον ελληνικό χώρο, από το Ιόνιο μέχρι τις ανατολικές ακτές της Κύπρου, επιχειρείται να εγκαθιδρυθεί ένα καθεστώς καθολικού γεωπολιτικού ελέγχου, που έχει στόχο να καταστείλει κάθε δυνατότητα άσκησης εθνικής πολιτικής σε οποιοδήποτε επίπεδο-οικονομικό, αναπτυξιακό, διπλωματικό, κοινωνικό. Πρόκειται για απόβαση με όχημα και βιτρίνα τη Γερμανία, η οποία κινδυνεύει να αποδειχτεί ο χρήσιμος ηλίθιος της υπόθεσης.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι το ρεσάλτο σε Ελλάδα και Κύπρο γίνεται ενώ και οι δύο χώρες βρίσκονται -με διαφορά φάσης μεταξύ τους αλλά πάντως κοντά- σε τροχιά αξιοποίησης των σημαντικών, όπως εκτιμάται, κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που διαθέτουν. Επίσης, και οι δύο υφίστανται την επίθεση της πιο αποκρουστικής εκδοχής αποικιοκρατικού σχεδιασμού στη μεταπολεμική ιστορία της Ευρώπης τη στιγμή που αυτή η Ευρώπη ετοιμάζεται να εκδιωχθεί με άγριο τρόπο από τους ίδιους τους λαούς της ακριβώς διότι εξελίχθηκε από όραμα σε έκτρωμα.
Είναι ειρωνεία ότι Ελλάδα και Κύπρος υφίστανται μια ανελέητη εθνοκτονική επίθεση λίγο πριν αποκτήσουν -με τους όποιους συμβιβασμούς, κινδύνους, κρίσεις και δύσκολες ισορροπίες- πρόσβαση σε πηγές που μπορούν να τους ανοίξουν παράθυρο στο μέλλον κι ενώ τα ευρωπαϊκά έθνη ετοιμάζονται να αποβάλουν την παρά φύση ένωση που τους επιβλήθηκε με στόχο την αφαίρεση της κυριαρχίας τους.
Ακριβώς όμως επειδή δεν είναι μόνο Ελλάδα και Κύπρος που βρίσκονται αντιμέτωπες με σχέδιο υποταγής τους, κατοχής του κράτους τους και αρπαγής της περιουσίας τους -αν και ο ελληνικός χώρος είναι ιδιαίτερα υψηλής γεωπολιτικής αξίας-, είναι θέμα χρόνου η πολιτική αυτή να εκπυρσοκροτήσει στο πρόσωπο των εμπνευστών της. Το μαγαζί πηγαίνει για διάλυση διότι στερείται νομιμοποίησης. Κανείς δεν επίλεξε μια τέτοια Ευρώπη.
Σε αυτή την κρίσιμη φάση είναι πιο αναγκαίο από ποτέ Ελλάδα και Κύπρος να σταθούν μαζί, ως αδιάσπαστη εθνική ενότητα, να σχεδιάσουν από κοινού την αντιμετώπιση της πολλαπλής επιβουλής που εκδηλώνεται και να δρομολογήσουν τις κινήσεις που θα διασφαλίσουν όχι μόνο την επιβίωση, αλλά και την ευημερία και την ανάκαμψη του έθνους. Όσο κι αν φαίνεται αντιφατικό, έχουμε ίσως καλύτερες προϋποθέσεις από την εποχή της ευμάρειας και της αμεριμνησίας.
Η κρίση θα μπορούσε όντως να είναι ευκαιρία. Ακονίζει, με οδυνηρό τρόπο, τη συνείδησή μας και ξυπνά το εθνικό ένστικτο.
Ούτως ή άλλως θα περάσουμε διά πυρός και ύδατος. Ας επιλέξουμε πού θέλουμε να πάμε.
Στρυμών
(ΕΠΙΚΑΙΡΑ, 14/3-20/3/2013)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις ή υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.